ژاپن آسانسور فضایی را آزمایش می کند
پرتاب محوله های مختلف به فضا فرایند بسیار پیچیده ای است که در حال حاضر با استفاده از راکت های پر هزینه، پیشرفته و تقریبا خطرناک صورت می گیرد. ژاپنی ها حالا برای توسعه راهی ...
پرتاب محوله های مختلف به فضا فرایند بسیار پیچیده ای است که در حال حاضر با استفاده از راکت های پر هزینه، پیشرفته و تقریبا خطرناک صورت می گیرد. ژاپنی ها حالا برای توسعه راهی جایگزین پیش قدم شده اند که اغلب در فیلم ها و کتاب های تخیلی شاهد آن بوده ایم.
این طرح شامل « آسانسور فضایی » است که در ماه جاری برای نخستین بار و در قالب نسخه ای مینیاتوری از یک ماهواره در فضا مورد آزمایش قرار می گیرد. در این پروژه آسانسوری کوچک با طول ۶، عرض ۳ و ارتفاع ۳ سانتی متر بین دو ماهواره با کابل ده متری آزمایش خواهد شد.
تجهیزات این آزمایش توسط محققان «دانشگاه شیزوکا» تولید شده و از طریق راکت H-2B به فضا پرتاب خواهد شد. حرکت آسانسور مینیاتوری مذکور از طریق دوربین های نصب شده در ماهواره ها مورد نظارت قرار می گیرد. در صورتی که موتور آسانسور با موفقیت بین دو ماهواره جابجا شود، عملی بودن این پروژه تا حد زیادی به اثبات می رسد.
کمپانی ژاپنی «اوبایاشی» که در این پروژه با دانشگاه شیزوکا همکاری داشته راهکار خود برای ساخت آسانسور را مطرح کرده که قرار است در سال ۲۰۵۰ توریست ها را به فضا ببرد.
این کمپانی برای ساخت میله ۹۶ هزار کیلومتری آسانسور در پی استفاده از فناوری نانولوله کربن با استحکام ۲۰ برابر بیشتر از آهن است. در این طرح که پیاده سازی آن حداقل دو دهه به طول می انجامد، پایه اول آسانسور روی زمین نصب می شود.
مدیران اوبایاشی امیدوارند با استفاده از آسانسور فضایی مسافران، فضانوردان، محموله ها و حتی فضاپیماهای عازم مریخ را به فضا بفرستند. در اولین فاز پروژه ۳۰ مسافر با سرعت ۲۰۰ کیلومتر بر ساعت تا ارتفاع ۳۶ هزار کیلومتری از سطح زمین بالا می روند.
ایده آسانسور فضایی نخستین بار توسط متخصص روسی به نام Konstantin Tsiolkovsky پیشنهاد شده و یک قرن پس از آن در کتاب های «آرتور سی کلارک» مطرح شد.
دیدگاهها و نظرات خود را بنویسید
برای گفتگو با کاربران ثبت نام کنید یا وارد حساب کاربری خود شوید.
سلام
همچین چیزی شدنی نیست چون هزینه همچین پروژه ای بیش از حد زیاده و تا سال 2050 شاید علم توی زمینه های پیشرفت کنه که اصلا دیگه نیازی به ساخت این آسانسور نباشه
چند تا سوال یکی اینکه اگه قرار باشه یه همچین چیزی که تو تصویر گذاشتید رو بسازن باید یه چیزی حدود نصفه کشوری مثل ایران و اشغال کرد برای زیر ساختش همچین چیزی ممکنه؟؟ نکته بعدی تو تصویر یه ذره از سر اون برج از زمین اومده بالا ولی چند هزار کیلومتر میشه خوب اینطوری مشکلی برای لایه اوزون پیش نمیاد احتمال اینکه شهاب سنگی چیزی باهاش برخورد کنه زیاد نیس؟؟؟
عکس کانسپته