دنیز خودرو اتومبیل‌های ثبت نام شده را تحویل نداد

«نه پولمان را می‌دهند نه خودرویی که وعده‌اش را داده بودند، از 20 اردیبهشت ماه تا به امروز هم من را دواندند و امروز فردا می‌کنند. اول افتاد اول تیر، بعد افتاد 28 مرداد. در آن تاریخ با مدیرعامل شرکت در همین دفتر چایی خوردیم و معاونش راضی‌ام کرد که بیخیال دریافت پولم بشوم و کمی صبر کنم تا خودروام را تحویل بگیرم. اواسط شهریور گفتند که در 31 شهریور قرار است طی مراسمی 200 خودرو به تمامی ثبت نام کنندگان اهدا شود و در این مراسم خبرنگاران هم حضور خواهند داشت. 31 شهریور رسید و آمدیم که خودرویمان را بگیریم، ولی کرکر‌ه‌ها پایین بود و یک شماره خط اعتباری را برای پیگیری نوشتند که هیچ جوابی نمی‌دهد. به خدا من و همسرم از نان شبمان زدیم و هرچه سرمایه داشتیم دادیم به این‌ها آقا.» اینجاست که بغض ترکیده‌اش مانع ادامه حرف‌هایش می‌شود؛ ظهر است و من پیش معترضینی هستم که میلیون‌ها تومان پولشان را به دنیزخودرو داده‌اند و هیچ خودرویی دریافت نکرده‌اند و مشخص هم نیست که عوامل و رییس مجموعه کجا هستند.

زن و شوهر 50 میلیون پول به موسسه داده‌اند و دیگری 20 میلیون و یکی دیگر 150 میلیون. میانگین نفری 50-60 میلیون پول به این شرکت داده‌اند و همگی هم وعده گرفته‌اند که 31 شهریور در طی یک مراسم باشکوه در برابر خبرنگاران خودروهایشان را تحویل خواهند گرفت؛ امری که اواخر تیر ماه هم برای 28 خودرو رخ داده بود و این تعداد اتومبیل به صاحبانشان رسید و موضوع رسانه‌ای هم شد. یکی از معترضین همین موضوعات را دلیل اعتمادش به مجموعه عنوان می‌کند و به دیجیاتو می‌گوید:

«وقتی دیدم شرکت مجوزهای لازم را دارد و تبلیغاتش هم در خبرگزاری‌های داخلی می‌شود، چرا باید فکر می‌کردم که چنین بلایی سرم می‌آید؟ در بسیاری از سایت‌های معتبر حوزه خرید و فروش خودرو از جمله سایت باما، نام شرکت به چشم می‌خورد و مدیران و عوامل شرکت سال‌ها بود که در این حیطه فعالیت می‌کردند. حتی بازیگران و سلبریتی‌های دیگر با مدیران این شرکت عکس دارند و خودروهایی به آنها هم تحویل داده شده که همه اینها نشان از معتبر بودن مجموعه می‌داد.»

اما دیگری در میان حرف‌هایش می‌پرد و می‌گوید حالا که شرکت تعطیل کرده و پاسخگوی هیچ کس هم نیست، ناگهان مجوزهایش از سایت وزارت صمت برداشته می‌شود و انگار نه انگار که تا دیروز این شرکت با مجوز در این مملکت فعالیت می‌کرده است:

«این شرکت تا تیرماه داشته فعالیت می‌کرده و خودروهایی هم تحویل مردم داده ولی الان از 28 شهریور کرکره‌ها پایین کشیده شده است. ما خودمان همان شب اینجا بودیم و دیدیم که دفاتر و دستگاه‌ها را در یک ماشین گذاشتند و رفتند.»

خانمی هم در این میان می‌گوید که نزدیک پارکینگ طالقانی که به شرکت نزدیک است، یکی از عوامل شرکت را دیده‌اند و توانسته‌اند که با ایجاد یک دعوای سوری، او را به آگاهی شاپور بکشانند و از او طرح شکایت کنند: «در این آگاهی اما او با قید وثیقه آزاد شده و بعد از این جریان هم تلفنش را دیگر پاسخ نمی‌دهد.» او ادامه می‌دهد که هیچ کدام از عوامل تلفنشان را جواب نمی‌دهند و از همین قضا تمام شاکیان به دادسرای ناحیه 7 رفته و شکایت کرده‌اند، به گفته او بیش از 200 پرونده در این دادسرا به جریان افتاده است:

«قاضی می‌گوید باید مراحل اداری دادگاه طی شود و ما ترس این را داریم که عوامل این شرکت با پول‌هایی که از ما گرفته‌اند از ایران بروند، هرچند امروز صبح شنیدیم که قاضی تمامی مدیران را ممنوع‌الخروج کرده است و حساب‌هایشان را نیز بسته است؛ این‌ موارد کمی امید به ما تزریق کرده است.»

برخی از معترضین از خودروهای دپو شده در پارکینگ‌های اطراف می‌گویند که معلوم نیست متعلق به کیست و عده‌ای از آنها نیز می‌گویند که در طول پیگیری‌شان از شرکت مذکور، بارها شده که با مدیرعامل و یا معاونینش سوار یک ماشین شده‌اند و به آنها گفته شده که خودروی مذکور، متعلق به آنهاست و مراحل قانونی‌اش چند روزی مانده تا کاملا به دست آنها برسد.

زنی از بین معترضین هم می‌گوید خودرو دنا پلاس خود را آورده و قرار بوده که مدل دنا پلاس توربو را بعد از 45 روز کاری دریافت کند ولی امروز نه خبری از خودروی سابقش است و نه خبری از خودروی جدید. همانند این زن در بین جمعیت زیاد هستند که ماشین‌هایشان را به اینجا آورده‌اند و بعد از ارزشگذاری، قرار شده که ماشین مدل بالاتری را دریافت کنند و مابه‌التفاوت آن را پرداخت کنند:

«عده‌ای از ما ما نه سود پول‌هایمان را می‌خواهیم، نه خودروی جدید، نه هیچ چیز فراتر، فقط طالب همان پول و خودرویی که به شرکت اعطا کردیم هستیم و بس. به بازپس گیری همان هم راضی هستیم.»

گرچه با این صحبت همه موافق نیستند و اعتراضات و انتقاداتی نسبت به این صحبت روانه راوی آن می‌شود، ولی این انتقادات با زیاد شدن جمعیت کم می‌شود. بعد از اینکه عده معترضین بیشتر می‌شود، تابلوها و پلاکاردها را در آورده و در سکوت به اعتراض خود ادامه می‌دهند، با سر رسیدن پلیس از ماموران درباره این گونه تجمعات اعتراضی می‌پرسم:

«در این روزها زیاد با اینجور تجمعات روبرو می‌شویم و خودمان هم نمی‌دانیم باید چکار کنیم. در این هفته چندین تجمع معترضین را شاهد بودیم که در هر پرونده، تخلف در یک حیطه جدا رخ داده است، یکی خودرو و یکی طلا و یکی خانه مسکونی و...»

پلیس پیشنهاد می‌دهد که معترضین کار خود را از طریق دادسرا و آگاهی ادامه دهند و تاکید دارد که اعتراض در اینجا سودی نخواهد داشت، معترضین نمایندگانی را انتخاب می‌کنند تا به نیابت از آنها به دادسرای ناحیه 7 و آگاهی بروند و خودشان با چشمانی غمگین و دنیایی آشفته شرکت را ترک می‌کنند، گرچه عده‌ای از آنها مصرانه هنوز در برابر در دنیزخودرو ایستاده‌اند و می‌گویند «حالا که زندگی‌شان نابود شده، کجا بروند؟»