بهره برداری از معادن فضایی به چه سرنوشتی دچار خواهد شد؟

حفاری روی سیارک ها برای دسترسی به مواد معدنی ارزشمند و فلزات گرانبها تنها در داستان های علمی-تخلیی وجود ندارد، بلکه چند سالی است که برخی از سرمایه داران و کارآفرینان بزرگ دنیا، به دنبال بهره برداری از معادن فضایی هستند و در این راه گام های مختلفی هم برداشته اند.

اولین تریلیونر زمین فردی است که بتواند از معادن سیارک ها بهره برداری کند

سه سال پیش بود که فیزیکدان مشهور «نیل دگراس تایسون» گفت اولین تریلیونر زمین، فردی است که بتواند از منابع و معادن سیارک ها بهره برداری کند. در این بین شرکت ها و افراد مختلفی وارد میدان شدند که «Planetary Resources» به عنوان یکی از بزرگترین ها، اشخاصی مانند جیمز کامرون کارگردان هالیوودی (فیلم هایی مانند تایتانیک و آواتار) و لری پیج هم‌مؤسس گوگل را به عنوان سرمایه گذار در اختیار گرفت.

شرکت ساکن ردموند که در سال 2012 تأسیس شده بود، سال 2018 نخستین ماهواره خود را که برای یافتن منابع آب در فضا به رادار موج کوتاه مجهز شده بود، به خارج از جو زمین فرستاد. این شرکت دو سال پیش از آن، با جذب سرمایه 21 میلیون دلاری و همچنین دریافت 28 میلیون دلار از دولت لوکزامبورگ (به عنوان سرمایه گذار جدید و با هدف تبدیل شدن به نخستین کشور فعال در حفاری های فضایی) عملیات خود را آغاز کرده بود.

اما دیری نپایید که Planetary Resources در تأمین سرمایه بیشتر به مشکل خورد و با خروج لوکزامبورگ از طرح، مجبور به تعدیل نیرو شد. کار تا جایی پیش رفت که از 70 نفر کارمند، تنها 10 نفر در شرکت باقی ماندند و حتی کریس لوییکی مدیر عامل، تصمیم به حراج لپتاپ ها و سایر تجهیزات اضافی شرکت گرفت.

البته شکست Planetary Resources نشان دهنده غیر ممکن بودن بهره برداری از معادن فضایی نیست، بلکه مشکل فعلی عدم رشد کافی فناوری برای دستیابی به هدف مذکور بوده و به گفته تحلیلگران، شرکت هایی که وارد این حوزه می شوند، باید چشم انداز بلند مدتی برای رسیدن به هدف خود در نظر داشته باشند.

لازم به ذکر است که در صورت دستیابی شرکت ها به فناوری لازم، بهره برداری از معادن فضایی سود سرشاری خواهد داشت. به عنوان مثال در گزارشات مؤسسه گلدمن ساکس، ارزش پلاتینیوم موجود در یکی از سیارک های نزدیک به زمین در حدود 50 میلیارد دلار تخمین زده شده است.

با این حال فرآیند فرود کاوشگر روی سیارک، حفاری منابع، پردازش اولیه مواد و حمل دوباره آنها به زمین پیچیدگی های فراوانی داشته و احتمالاً باید در دهه های آتی شاهد عملیاتی شدن آن باشیم.