روش جدید محققان برای تبدیل پلاستیک به سوخت

هر ساله مقدار زیادی پسماند پلاستیکی در دنیا تولید می‌شود و مقدار بسیار کمی از آن‌ها تجدید پذیر هستند که سلامت زمین را به شدت تهدید می‌کنند. این موضوع حالا تبدیل به یکی از نگرانی‌های بشر شده و به همین دلیل یک تیم تحقیقاتی از دانشگاه پوردو گام مهمی در ایجاد یک فناوری جدید برداشته که می‌تواند بخش قابل توجهی از پسماند‌های پلاستیکی را به موادی که بتوان مجددا از آن‌ها استفاده کرد تبدیل کند و از طرفی آلودگی پلاستیکی در جهان را کاهش دهد.

برای رسیدن سوخت مورد نظر از روشی به نام «مایع سازی گرمابی» استفاده شده است.

طبق تحقیقات به عمل آمده هر ساله بین ۵ تا ۱۲.۷ میلیون تن پسماند پلاستیکی وارد اقیانوس‌ها می‌شود. البته یافتن راه حل برای این معضل کار بسیار پیچیده‌ای به نظر می‌رسد. در برخی از کشور‌ها فناوری‌هایی به کار گرفته شده که می‌توانند کیسه‌های پلاستیکی را به نانو لوله‌های کربنی، پلاستیک‌های درون اقیانوس‌ها را به سوخت دیزلی و بطری‌های پلاستیکی را به موم تبدیل کنند.

تمرکز تیم تحقیقاتی پوردو روی نوعی از پلاستیک به نام «پولیولفین» بود که نوعی عمومی از ترمو پلاستیک‌ها شناخته می‌شود و در بسیاری از وسایل پلاستیکی از درب بطری گرفته تا ادوات صنعتی مورد استفاده قرار می‌گیرد. «لیندا ونگ» استاد تمام شیمی در دانشگاه پوردو و رهبر تیم تحقیقاتی این دانشگاه در این باره می‌گوید:

هدف ما ایجاد نیرویی پیشران برای بازیافت بود که بتوان با استفاده از آن نیرو پسماند‌های پولیولفین را به محصولاتی ارزشمند مثل پلمیر‌، ادغامی از هیدروکربن‌ها یا سوخت سالم تبدیل کرد. فناوری تبدیل ما این پتانسیل را دارد که بتواند جلوی آلودگی پلاستیکی در دنیا را بگیرد.

برای رسیدن به این هدف ونگ و همکارانش از روشی به نام «مایع سازی گرمابی» یا به انگلیسی Hydrothermal Liquefaction استفاده کردند؛ فرآیندی که در آن با بالا بردن دمای مواد آن‌ها را به روغن تبدیل می‌کنند. در این مورد خاص، این تیم موفق شد تا ۹۱ درصد از پولیولفین را به روغنی شامل پارافین، ترکیب‌های حلقوی، آروماتیک‌ها و الیاف اولفینی -هیدروکربن‌های اشباع نشده‌ای که به عنوان اصلی‌ترین پایه‌ی پولیولفین‌ها شناخته می‌شوند- تبدیل کند.

تیم تحقیقاتی دانشگاه پوردو بر این عقیده است که از این روغن و مشتقاتش می‌توان در تولید گازوئیل و دیگر مواد اولیه‌ی شیمیایی استفاده کرد. همچنین این روغن می‌تواند به حلال‌ها یا سوخت‌هایی مثل دیزل تبدیل شود. تا اینجا محققین پیش‌بینی می‌کنند که سوخت تولید شده از پولیلفین‌های تجزیه شده می‌تواند حدود ۴ درصد از نیاز جهانی به گازوئیل و دیزل را به صورت سالانه تامین نماید.

در حال حاضر تیم تحقیقاتی آزمایشگاه سوخت و انرژی‌های تجدید پذیر دانشگاه پوردو هم وارد این مطالعات شده‌اند تا فرآیند تبدیل مشتقات به دست آمده به سوخت را بهینه سازی کنند. جزئیات این تحقیقات را می‌توانید از این وبسایت مطالعه نمایید.