ناسا اسامی ۱۶ ماهواره مکعبی منتخب برای پرتاب به فضا را اعلام کرد

CubeSat یا ماهواره مکعبی از واحدهای مکعب شکل در ابعاد ۱۰ سانتی متر با وزنی در حدود ۱۳۰۰ گرم تشکیل شده و هدف از طراحی آنها کاهش هزینه تحقیقات فضایی است.

برنامه راه اندازی این نوع ماهواره از ۹ سال پیش کلید خورده و ناسا قصد دارد طی سال های ۲۰۲۰ تا ۲۰۲۲ شانزده ماهواره های مکعبی دیگر را برای مواردی نظیر توسعه آنتن های گسترش پذیر یا آزمایش بادبان های خورشیدی روانه فضا کند.

این شانزده ماهواره مکعبی عبارتند از:

• SPARCS دانشگاه آریزونا: نظارت بر زبانه ‌های خورشیدی و فعالیت کوتوله های قرمز برای ارزیابی امکان سکونت در سیاره های پیرامون آنها.
• BeaverCube دانشگاه MIT: مطالعه آب و هوای زمین، اندازه گیری ویژگی ابرها و نظارت بر دما و رنگ اقیانوس ها توسط دانش آموز دبیرستانی.
• SNoOPI دانشگاه پردیو: اندازه گیری رطوبت خاک و برف برای مدیریت منابع آب و امنیت غذایی.
• DAILI شرکت هوافضا: مطالعه فرایندهای حمل و نقل و انتشار موج ها در لایه پایینی اتمسفر.
• CatSat دانشگاه آریزونا: استقرار آنتن یک متری گسترش پذیر با قابلیت مخابره ویدیوهای HD به صورت زنده.
• CTIM FD دانشگاه کلرادو: این ابزار با اندازه گیری تابش های خورشیدی تاثیر آنها بر تغییرات اقلیمی را مشخص می کند.
• CIRBE دانشگاه کلرادو: تعیین منبع، شدت و دیگر جزییات مربوط به الکترون ها در کمربند تشعشعی وان آلن.
• D3 دانشگاه فلوریدا: این دستگاه که در مراحل آزمایشی قرار دارد، با فراهم کردن امکان تغییر ضریب بالستیک فضاپیما، تغییر طول عمر مداری آنها را میسر می سازد.
• HyTI دانشگاه هاوایی: بررسی کارایی رزولوشن های متفاوت از داده های تصویر در نظارت بر منابع آبی.
• PREFIRE دانشگاه ویسکانسین-مدیسون: این ماموریت از دو ماهواره تشکیل شده که با نظارت بر تشعشعات الکترومغناطیسی بلندتر از مادون قرمز، نقش آنها را در گرمایش قطب، افزایش سطح دریاها و ذوب شدن یخ ها مشخص می کنند.
• CapSat-1 آموزشگاه Weiss فلوریدا: ماموریت آموزشی با هدف جمع آوری داده برای راه اندازی برنامه ها STEM در این آموزشگاه.
• BLAST دانشگاه ییل: نقشه برداری از توزیع تشعشعات کیهانی در آسمان شب برای درک بهتر منشا جهان.
• ACS3 مرکز تحقیقات ایمز ناسا: اثبات کارایی کامپوزیت های گسترش پذیر و بادبان های خورشیدی برای بکارگیری در ماموریت های آتی اعماق فضا.
• BurstCube مرکز پروازهای فضای گادرد ناسا: جمع آوری و ارائه اطلاعات بیشتر در مورد مراحل پایانی تکامل ستارگان.
• GTOSat مرکز پروازهای فضای گادرد: جمع آوری داده در مورد شتاب و اتلاف الکترون های نسبیتی در کمربند تشعشعی خارجی زمین
• petitSat مرکز تحقیقات ایمز: نظارت بر افزایش سطح پلاسما که می تواند با امواج رادیویی مورد استفاده برای برقراری ارتباط و ناوبری تداخل پیدا کند.

پرتاب این تعداد ماهواره مکعبی تنها بر عهده ناسا نیست و سازمان ها و کشورهای دیگر نیز در آن مشارکت خواهند داشت.

تماشا کنید: تایم لپس یکساله از خورشید و تاج سوزان آن