پشتیبانی ناسا از تکنولوژی معدن کاوی سیارک ها و مدل سازی سطح ماه

ناسا نه تنها برنامه دارد تا سال 2024 به ماه بازگردد، بلکه می خواهد زمینه ی حضور مستمر انسان در این قمر را نیز فراهم کند تا بتوان از آن به عنوان پایگاهی برای اکتشافات فضایی و خصوصا سفر به مریخ استفاده کرد. ناسا برای این کار نیاز به ایده های جدید دارد، مانند آن هایی که توسط برنامه «کانسپت های نوآورانه و پیشرفته ناسا» یا به اختصار NIAC انتخاب و پشتیبانی می شوند. NIAC امروز دو پروژه را به مرحله سوم برده، بالاترین مرحله ای که تاکنون هر کانسپتی به آن دست پیدا کرده است.

این اولین بار است که کانسپتی به مرحله سوم NIAC می رسد

هدف یکی از این پروژه ها به نام «تکنولوژی های رباتیک که اکتشاف دره های ماه را ممکن می کنند» بررسی و مدل سازی سریع چاله های ماه است. این پروژه که توسط دانشگاه «کارنگی ملون» هدایت می شود، از عکس های باکیفیت برای تهیه مدل های سه بعدی استفاده خواهد کرد. از این اطلاعات می توان برای تشخیص امکان اکتشاف این مکان ها توسط انسان ها یا ربات ها استفاده کرد. علاوه بر این با استفاده از عکس ها می توان حضور یخ روی ماه را متوجه شد. این تکنولوژی روی زمین هم برای تحت نظر داشتن معادن کاربرد خواهد داشت.

پروژه دوم هم Minibee prototype نام دارد و به معدن کاوی اپتیکی خواهد پرداخت. این سیستم سیارک ها را حفاری کرده و آب و مواد دیگر را در بسته های قابل باد شدن قرار می دهد. این پروژه توسط سازمانی در کالیفرنیا به نام TransAstra هدایت می شود. محققان امیدوارند معدن کاوی اپتیکی در نهایت به تولید سوخت منجر شود تا اکتشافات فضایی را ممکن کند.

به گفته ناسا هر دو پروژه فعلا در مراحل اولیه توسعه قرار دارند. بعد از این هرکدام حداکثر مبلغی تا سقف دو میلیون دلار دریافت خواهند کرد و دو سال آینده را به توسعه ایده هایشان اختصاص می دهند. با اینکه این دو پروژه اولین کانسپت های مرحله سومی هستند به هیچ عنوان آخرینشان نخواهند بود؛ زیرا NIAC برنامه دارد از این به بعد سالانه این جایزه را حداقل به یک پروژه اهدا کند.

در حال حاضر دو پروژه هم در مرحله دوم قرار دارند. یکی از آن ها مربوط به یک تلسکوپ انعطاف پذیر و دیگری مربوط به سپری است که انسان را قادر می کند از هر زمان دیگری به خورشید نزدیک تر شود.