جنون سرعت؛ چیپست های موبایل چقدر پیشرفت کرده اند؟
در عصری زندگی می کنیم که قدرت پردازش و کارآیی موبایل ها به سطحی بالاتر از نیاز اکثر کاربران رسیده است. در بازار کنونی حتی با بودجه اندک هم می توان گوشی های قدرتمندی خرید، ...
در عصری زندگی می کنیم که قدرت پردازش و کارآیی موبایل ها به سطحی بالاتر از نیاز اکثر کاربران رسیده است. در بازار کنونی حتی با بودجه اندک هم می توان گوشی های قدرتمندی خرید، آن هم به لطف شرکت هایی مثل شیائومی، وان پلاس و آنر که پرچمداران اقتصادی را به دنیای موبایل هدیه داده اند. با این وجود هر سال شاهد توسعه، معرفی و عرضه چیپست های جدیدی هستیم که باز هم قدرتمندتر شده اند، ولی این اختلاف چقدر است؟ به عبارت دیگر آیا اختلاف قدرت چیپست های جدید، قیمت بالاتر آنها را توجیه می کند یا خریدن پرچمداران سال (های) یا حتی میان رده ها قبل انتخاب معقول تریست؟
در این مطلب می خواهیم ببینیم چیپست های پرکاربرد دنیای موبایل یعنی خانواده اسنپدراگون، اگزینوس، کرین و هلیو که به ترتیب توسط شرکت های کوالکام، سامسونگ، هواوی و مدیاتک ساخته می شوند، طی سال های اخیر چقدر پیشرفت کرده اند.
تفاوت عملکرد چیپست های قدیمی و جدید
ابتدا بیایید نگاهی به وضعیت کارآیی چیپست های موبایل در رده های مختلف طی سال های اخیر بیندازیم. در نمودارهای زیر می بینیم توان پردازشی چیپست های پرچمدار طی سال های اخیر رشد قابل توجهی داشته، اما چیپست های اقتصادی همچنان عملکرد ضعیفی دارند و رشد محسوسی نداشته اند. چیپست های میان رده اما هم از نظر تنوع و هم از لحاظ کارآیی وضعیت خوبی دارند. میان رده های سال 2019 در حد پرچمداران سال 2016 و حتی 2017 عمل می کنند.
همان طور که پرچمداران سال 2016 در اجرای اپ ها و برنامه های معمول لنگ نمی زدند، میان رده های امسال هم به راحتی می توانند نیازهای شما را برآورده کنند و حتی از پس اجرای بازی های روز هم بر می آیند. به همین دلیل با خیال راحت می توانید میان رده های مجهز به اسنپدراگون 675 یا 710، کرین 710، هلیو P70 یا اگزینوس 9610 را خریداری کنید. این افزایش توان پردازش تا حد زیادی به حذف هسته های کورتکس A53 و جایگزینی آن با هسته های جدید و قدرتمندتر محقق شده است.
البته افزایش قدرت پردازنده اصلی در مقایسه با پردازشگر گرافیکی بیشتر بوده و به همین دلیل در بخش اجرای بازی، بهترین میان رده های 2019 هم اندکی ضعیف تر از پرچمداران سه سال قبل عمل می کنند. امیدواریم شرکت های سازنده چیپست در مدل های بعدی به این موضوع توجه کنند، هرچند رویکرد آنها از نظر اقتصادی توجیه بیشتری دارد. هرچه باشد عملکرد فوق العاده پرچمداران دنیای موبایل در بخش گیمینگ یکی از دلایل اصلی استقبال خریداران است. بدین ترتیب اگر علاقه زیادی به اجرای سنگین ترین بازی های روز دارید، شاید بهتر باشد به پرچمداران یکی دو سال قبل فکر کنید.
نگاه دقیق تر به امتیاز چیپست های مختلف
خانواده اسنپدراگون 700 و 670 را می توان بهترین چیپست های میان رده از نظر توازن بین کارآیی و قیمت دانست. در واقع فقط در این سری شاهد عملکرد گرافیکی بهتری نسبت به پرچمداران سال 2016 هستیم. البته هواوی کرین 710 که سال گذشته معرفی شد هم کارآیی گرافیکی خوبی دارد ولی چیپست های میان رده جدید سامسونگ (اگزینوس 9610) یا مدیاتک (هلیو P70) کمی عقب مانده اند.
خوشبختانه اکثر چیپست های میان رده سال 2018 به سراغ هسته های قدرتمند رفته اند و این موضوع، توان پردازش آنها را تا حد زیادی افزایش داده است. در سال 2018 هسته های کورتکس A73 بهترین انتخاب ممکن بودند اما حالا هسته های کورتکس A75 و حتی A76 کارآیی فوق العاده ای را به خصوص در حالت تک هسته ای ارائه می کنند.
این موضوع در چیپست های پرچمدار هم صدق می کند و شاهد رشد حیرت انگیز کارآیی پردازنده اصلی این چیپ ها در حالت تک هسته ای هستیم. سال گذشته معماری کورتکس A76 توانست فاصله بین کارآیی لپ تاپ و موبایل را کاهش دهد و به همین دلیل اکنون اسنپدراگون 855 یا کرین 980 به راحتی از عهده اجرای تمام فعالیت های سنگین بر می آیند. البته هسته های سفارشی Mongoose سامسونگ هنوز در دنیای اندروید بهترین عملکرد را در حالت تک هسته ای نشان می دهند.
طی دو سال اخیر، کارآیی گرافیکی هم در دنیای پرچمداران تغییرات شگرفی داشته است. با ورود عناوین محبوبی مثل فورتنایت و پابجی، نیاز به افزایش قدرت گرافیکی به خوبی احساس شده و حالا شاهد جزئیات و نرخ فریم بسیار بالا در گوشی های هوشمند هستیم. حتی دیدیم که طی یکی دو سال اخیر گوشی های گیمینگ با هدف جذب گیمرهای حرفه ای طراحی و ساخته شدند، هرچند هنوز مورد استقبال گسترده قرار نگرفته اند.
خوشبختانه میان رده های پریمیوم بازار هم می توانند عناوین روز را اجرا کنند، اما باید تنظیمات گرافیکی را تا حدی پایین بیاورید. البته تجربه بازی روی گوشی های پرچمدار اصلاً قابل مقایسه با میان رده ها نیست، اما در عین حال اگر قصد اجرای بازی با حداقل هزینه را دارید، به سراغ چیپست های سری اسنپدراگون 400، اسنپدراگون 630 یا محصولات مدیاتک نروید.
کارآیی یا قابلیت های جدید، کدام مهم تر است؟
همه می دانیم که بنچمارک ها تمام ماجرا نیستند. چیپست های میان رده جدید بر اساس فناوری 10 نانومتری FinFET ساخته می شوند و از رم های LPDDR4x پشتیبانی می کنند، بنابراین از نظر فناوری های پیشرفته حتی نسبت به اسنپدراگون 835 هم برتر هستند. در حالت کلی بهترین چیپست های میان رده کنونی بازار می توانند نیاز 99 درصد کاربران را به طور کامل برآورده کنند.
از جمله مزایای چیپست های جدید نسبت به نسل های قبل می توان به پشتیبانی از رابط های گرافیکی جدید، بهبود مصرف انرژی و پشتیبانی از نسخه های جدیدتر سیستم عامل اندروید اشاره کرد. این چیپست ها از نمایشگرهای بهتر، دوربین های حرفه ای تر و باتری های قدرتمندتری پشتیبانی می کنند.
در مجموع اگرچه کارآیی گوشی های هوشمند، به ویژه پرچمداران طی سال های اخیر رشد قابل توجهی داشته، اما باید به این نکته هم توجه کرد که تأثیر این کارآیی در عملکرد روزمره کمتر به چشم می آید و اگر استفاده عمومی تا نیمه حرفه ای از موبایل دارید، میان رده های جدید هم به خوبی نیاز شما را برآورده می کنند. با این حال اگر به دنیای گیمینگ و دوربین های حرفه ای علاقه مند هستید (ولی نمی خواهید حساب بانکی خود را خالی کنید) می توانید پرچمداران یکی دو سال قبل را هم با اطمینان خاطر خریداری کنید.
دیدگاهها و نظرات خود را بنویسید
برای گفتگو با کاربران ثبت نام کنید یا وارد حساب کاربری خود شوید.
میان رده و پردازنده پر سرعت بخوای باید بری سراغ شیائومی ..واقعا گاهی اوقات چیپست پرچم دار می ذاره واسه میان رده هاش ..و از نظر پردازشی و اجرایی عالی هستند ..من ردمی 6 دارم ..پردازنده 12 نانومتری در اون استفاده شده ..بسیار سریع و کم مصرف و قدرتمنده
اون خیلی وقت پیش بود گوشی فقط باید پرچمدار میخریدی حتی قدیمی الان رو اپدیت ها کار کردن به همه گوشی ها دیگه اپدیت میدن میزان رو و داخلی میان رده ها هم 64 به 4 شده که کاملا کافیه الان مامانم redmi note7 داره انچنان فرقشو با mate10 pro نمیفهمم قدرت یه گوشی معمولی الان 150 هزار تو انتوتو شده که واسه کار های ردزمره و بازی های نیمه سنگین کاملا کافیه