زنبور رباتیک دانشگاه هاروارد از کابل برق بی نیاز شد [تماشا کنید]

دانشگاه هاروارد بیش از یک دهه است که روی توسعه یک زنبور رباتیک به نام Robobee کار می کند؛ رباتی که علیرغم طراحی ساده اش توانمندی های فوق العاده ای را طی سالیان اخیر پیدا کرده است. این زنبور رباتیک حالا به لطف تلاش های تیم توسعه دهنده اش میتواند در یک موقعیت ثابت در هوا بماند و حتی در یک مسیر پروازی از پیش تعیین شده ارتفاعش را کم کند.

البته زنبور رباتیک هاروارد بیش از اندازه کوچک است که بتواند باتری مخصوص به خود را داشته باشد و مدت های طولانی است که برای تامین انرژی مورد نیازش به کابل برق متصل می شود. اما ماه گذشته این ربات کوچک توانست اولین پرواز خود را بدون اتصال به کابل برق انجام دهد.

البته پرواز اخیر Robobee را نمی توان خاص ترین دستاورد آن دانست و اینبار به جای آنکه این ربات پرنده در سطح آزمایشگاه هاروارد به پرواز در بیاید صرفا برای چند ثانیه با اتکای به انرژی خود از سطح فاصله گرفت و سپس سقوط کرد که البته با کمک یک کابل امنیتی کولار از ایجاد خسارت در آن جلوگیری به عمل آمد.

اما برای رسیدن به این سطح از پیشرفت Robobee سال گذشته دستخوش چند به روز رسانی سخت افزاری شد و برای نمونه دو بال اضافه به بدنه آن اضافه گردید تا مجموعه بال های آن به عدد ۴ برسد. این بال ها مجموعا ۳۸ درصد از توان زنبور رباتیک هاروارد برای بلند شدن از زمین را تشکیل می دهند. این ربات همچنین کوچک ترین پیل خورشیدی دنیا را دریافت کرد که تنها ۱۰ هزارم گرم وزن دارد.

پیل خورشیدی مورد استفاده در Robobee تنها ۱۰ هزارم گرم وزن دارد

اما حتی با این به روز رسانی ها وزن Robobee X-Wing (نام جدید آن) تنها ۲۵۹ هزارم گرم است. صرفا برای آنکه مقایسه ای داشته باشید باید بگوییم وزن یک گیره کاغذ معمولی چهار برابر این رقم است. در واقع به لطف همین وزن کم است که این زنبور رباتیک می تواند بدون وجود هرگونه باتری به پرواز در بیاید.

پیل خورشیدی اضافه شده به این حشره رباتیک می تواند ۱۲۰ هزارم وات الکتریسیته تولید کند و به لطف همین پیل وابستگی Robobee X-Wing به کابل برق از میان رفت. این برق آنطور که دانشمندان گفته اند حتی از میزان مورد نیاز یک لامپ تزئینی روی درخت های کریسمس هم کمتر است. لذا دانشمندان برای آنکه حشره رباتیک خود را در آسمان نگه دارند به خورشیدی تا سه برابر روشن تر از خورشید خودمان نیاز داشتند که آن را با کمک لامپ های هالوژنی در آزمایشگاه شبیه سازی کردند.