تست و بررسی پورشه تایکان؛ اولین حمله آلمان ها به قلب تسلا

در فستیوال گودوود 2019، خودروساز اشتوتگارتی از نخستین محصول الکتریکی خود یعنی مدل تایکان رونمایی کرد. این خودرو توسط مارک وبر راننده اسبق فرمول یک در این فستیوال رانده شد و همراه با همان صدای خاص خودروهای الکتریکی بسیار متین و آرامش بخش به نظر می‌رسید.

بالاخره فرصتی دست داد تا کارشناسان ما پشت فرمان نخستین محصول برقی پورشه بنشینند و زیر و بم آن را مورد تفتیش و بررسی قرار دهند.

شتاب گیری خودروهای الکتریکی به اصطلاح سرسخت و یکپارچه است و این مهم به لطف گشتاور ثابت و دائمی آنهاست؛ ضمنا نیاز به تغییر و تعویض نسبت دنده نیز در آنها از بین رفته است.

با این وجود احساس می‌شود که پورشه تایکان همچنان مانند یک پورشه اصیل رفتار می‌کند؛ بخشی از آن به دلیل موقعیت نشستن راننده بر روی صندلی است که دقیقا مشابه 911 طراحی شده و بخشی دیگر به ثبات و چسبندگی بالای آن در عبور از مسیرهای منحنی شکل باز می‎گردد. در کل پورشه تایکان نسبت به مدل 911 از مرکز ثقل پایین‌تری برخوردار است.

حتی از روی صندلی شاگرد نیز به طور واضح می‎شد تشخیص داد که تایکان فورا تمام قدرت خود را در اختیار راننده می‌گذارد و خیلی سریع جابجا می‎شود. رانندگی با پورشه تایکان در همان ابتدای کار همانند استعمال نوعی ماده مخدر روانگردان که مثل بمب در مغز منفجر شده و آن را تحت تاثیر قرار می‎دهد، هیجان و شور و وصف ناپذیری در شما پدید خواهد آورد.

پورشه تایکان به یک باتری لیتیوم- یون 96کیلووات ساعتی با وزن 650 کیلوگرم مجهز شده است. این باتری انرژی مورد نیاز یک موتور الکتریکی با قدرت 215 اسب بخار و گشتاور 300 نیوتن متر، قرار گرفته بر روی محور جلو را تأمین می نماید. همچنین موتور الکتریکی دیگری که بر محور عقب سوار است و توانی معادل 402 اسب بخار و گشتاور 550 نیوتن متر تولید می‌نماید نیز انرژی خود را مدیون همین باتری است.

در حالت لانچ کنترل، تایکان آن قدر سریع شتاب می‌گیرد که چشمانتان به درون جمجمه جمع خواهد شد. طبق ادعای پورشه شتاب صفر تا صد این خودروی 2100 کیلوگرمی کمی بیش از 3 ثانیه بوده و در مدت کمتر از 10 ثانیه به سرعت 200 کیلومتر بر ساعت دست خواهد یافت.

همچنین گیربکس دو سرعته تایکان می‌تواند به جهت جلوگیری از ایجاد عیوب مکانیکی، ضریب دنده اول را بلاک نماید.

با تایکان شما می‌توانید بدون نگرانی از داغ شدن بیش از حد باتری و تجاوز از دور موتور 16000rpm، در سرعت 260 کیلومتر بر ساعت به گشت و گذار بپردازید. این خودرو واقعا یک اثر هنری محسوب می‎شود. از بسیاری جهات همانند مدل سبک‌تر 911توربو سریع و چالاک است؛ حتی پیست nordschleife را زیر هشت دقیقه طی کرده است.

در ساخت تایکان از تکنولوژی‌های سطح بالا بهره گرفته شده است. مجموعه پیچیده‌ای شامل سیستم تعلیق بادی (به جز نسخه پایه)، سامانه تمام چرخ محرک (دیفرانسیل عقب در نسخه پایه)، فرمان پذیری چرخ‌های عقب، میل تعادل‌های 48ولت، آیرودینامیک فعال و ترمزهای فولادی با قدرت متوقف کنندگی بسیار بالا در اینجا حضور دارند.

پالس اینورتری که در این خودرو به کار گرفته شده، فعالیت سیستم توزیع بهینه گشتاور و سامانه تمام چرخ محرک را پنج برابر سریعتر از سایر شیوه‎های متداول تحت کنترل خود دارد. همچنین سیستم کنترل پایداری تایکان بر خلاف سایر موارد که با تنظیمات سیستم ترمز سر و کار دارند، تنها از طریق تغییر گشتاور ارسالی به سوی چرخ‎ها عمل می‌کند. این عمل صددرصد کارایی داشته و هیچ استهلاکی ندارد.

DNA تایکان بیشتر به پورشه 911 سری 992 شباهت دارد تا مدل پانامرا. به دلیل وجود باتری 650 کیلوگرمی و سیستم خنک کننده آبی آن در کف خودرو، مرکز ثقل تایکان نسبت به پانامرا در ارتفاع پایین‌تری قرار دارد.

با افزایش ناگهانی سرعت در یک جاده خلوت نشانگرهای کنترل پایداری شروع به چشمک زدن می‌کنند. در حالت اسپرت پلاس با سواری خشک‌تری مواجه هستیم، فرمان سنگین‌تر می‌شود و واکنش پیشرانه به فشردن پدال گاز سریع‌تر خواهد بود. در اینجا صدایی کاذب شبیه موتورهای شش سیلندر سینتتیک از طریق سیستم صوتی شنیده می‌شود.

چسبندگی و پایداری تایکان به حدی زیاد است که گمان می‌شود یک نیروی مغناطیس عظیم از زیر سطح جاده آن را به زمین چسبانده است. با وجود اثرات مثبت فاصله محوری 2910میلیمتری، اما سواری نسبتا متلاطمی را از این خودرو مشاهده می‌کنیم. این سواری نسبتا متلاطم را می‌توان از اثرات نامطلوب شاسی دانست.

قدرت ترمزگیری تایکان بی‌نظیر است. تمام چرخ‌ها به دیسک‌های ترمز با پوشش مخصوص مجهز هستند. تایکان به طور اتوماتیک می‌تواند نسبت به وضعیت رانندگی که در آن به سر می‌برید میزان برد حرکتی خود را تا 10 درصد بهینه سازی نماید. در اینجا مانند برخی محصولات برقی اثری از رانندگی با یک پدال دیده نمی‌شود.

پورشه قول برد به میزان 515 کیلومتر را برای تایکان داده است. پورشه ادعا می‌کند که شما می‌توانید تا 10 مرتبه عملیات شتاب‌گیری صفر تا صد و نیز چهار مرتبه شتاب‌گیری صفر تا 200 کیلومتر بر ساعت را بدون کاهش عملکرد خودرو ناشی از تقلیل شارژ باتری انجام دهید.

پورشه تایکان طوری برنامه‌ریزی شده که برای حدود یک ساعت به شما اجازه می‎دهد تا حد امکان به رانندگی سریع و خشن با آن بپردازید و دمای محیط هم تاثیر چندانی بر این مسئله ندارد. شما قادر هستید در رنج -35 تا 45 درجه سانتی گراد به راحتی از سواری با حداکثر قدرت تایکان لذت ببرید.

پورشه تایکان اولین خودروی الکتریکی است که تا 250 کیلووات با شارژر 800ولتی قابل شارژ است. مدت زمان شارژ شدن باتری با این نوع شارژرها برابر 14دقیقه عنوان شده است که در قیاس با زمان 30ساعته شارژ باتری در منزل بسیار ناچیز به نظر می‌رسد. جزئیات فنی دقیق‌تر این خودرو در نمایشگاه اتومبیل فرانکفورت در سپتامبر به اطلاع همگان خواهد رسید.

طبق اطلاعات حاضر نسخه پایه تایکان به صورت دیفرانسیل عقب و با موتور 322 یا 376اسب بخاری و باتری 80 کیلووات ساعت عرضه خواهد شد. مدل بعدی که احتمالا نشانه carrera 4s را به همراه خواهد داشت، با باتری 96 کیلووات ساعت و موتور 429 یا 483اسب بخاری روانه بازار خواهد شد.

مدل توربو که ما آن را آزمایش کردیم، با بهای 120هزار پوند همراه با باتری بزرگتر و سامانه چهار چرخ محرک به دست مشتریان خواهد رسید. همچنین یک مدل بسیار قدرتمندتر موسوم به توربو S با قدرت 724اسب بخار نیز در صف محصولات تایکان حضور خواهد داشت. خط تولید این خودرو قرار است با ظرفیت تولید 60هزار کار خود را آغاز نماید.

پورشه تایکان خودرویی چهار نفره با فضای کابین بسیار جادار به ویژه در ردیف عقب است که اجازه راحت بودن را به سرنشینان خود می‌دهد. طراحی داخلی به ویژه قسمت داشبورد بسیار زیبا، مدرن و چشم‌نواز به نظر می‌رسد.

پنل منحنی شکل کیلومتر شمار پشت فرمان و نمایشگر مرکزی به علاوه نمایشگر سمت شاگرد، تکنولوژی بالای کابین این خودرو را به رخ می‎کشند؛ یک نمایشگر لمسی روی کنسول میانی نیز کلیه کلیدهای معمول را در خود جای داده و دیگر اثری از دکمه های فیزیکی متعارف در این قسمت به چشم نمی‌خورد. صندلی ها نیز بسیار راحت و خوش‌فرم به نظر می‎رسند.

به طور کلی، پورشه تایکان خودرویی است که از نظر دینامیک رانندگی و قابلیت کنترل خودرو از ظرفیتهای بسیار بالایی برخوردار بوده و یک GT همه فن حریف محسوب می‌شود. برای خودروسازی که تاکنون به وجود پیشرانه تخت شش سیلندر در نیمه پشتی محصولاتش عادت کرده‌ایم، تایکان پاگشای بسیار مناسبی برای پورشه در ورود به دنیای الکتریسیته محسوب می‌شود.