رویای سفر در فضا با سرعت بیشتر از نور به واقعیت نزدیک شد

دیدگاه‌ها و نظرات خود را بنویسید

مجموع نظرات ثبت شده (3 مورد)

• 
  peyman17 | ۱۱ مهر ۱۳۹۸

  بشر الان 40 ساله تو تکنولوژی باتری های لیتیوم یون داره درجا میزنه هنوز قرصهایی که 50 سال پیش تولید شدن تجویز میشن سرطان هنوز با روش 30 سال پیش درمان میشه خواستم بگم این بشر عصر طلایی انفجار تکنولوژی و علمیش تموم شده و با تجاری سازی علم و سیستم غلط آموزشی داره درجا میزنه پس اینطور اخبار بیشتر جنبه تخیلی دارن تا علمی

  1
• 
  Unconventional_NyTro | ۱۱ مهر ۱۳۹۸

  سلام
  
  حرفتون درست ولی یک چیزُ فراموش کردی که تکنولوژی ارتشی کشورهای قدرتمند همیشه دها سال جلوتر از تکنولوژی هست که عموم مردم دورو برشون میبینن
  همین ایران ماشین پرایدو نمی تونه بسازه و مونتاژ می کنه ولی ارتش ایران که شامل سپاه و ارتش میشه ببین چه تانک هایی ساختن یا چه موشک هایی یا چه پهبادهای جنگنده ای و از نظر حفاری توی مدت زمان کوتاهی تونستن چقدر پایگاه های زیر زمینی بزنن و معلوم نیست توی پایگاهای سریشون که فقط مقامات و اشخاص مهم واردشون میشن چه ماشین های جنگی ساختن
  آمریکا هم همینطور و چین و همینطور روسیه
  از جلوتر بودن هم بهتره بگم 10 یا 20 سال نهایت :)
  
  این دانشجو هم ایدش جدید نیست
  انحنای زمانی با نیروی مغناطیسی برای رسیدن به سرعت نور یا بیشتر از سرعت نور خیلی وقته که توی فیلم های علمی تخیلی به تصویر کشیده شده
  کاره مهمی انجام نداده فقط یک ایده داده ولی احتمالا چون دانشجوری زرنگی بوده با نمره های بالا حرفش جدی گرفته شده
  منم بلدم ایده بدم بجای استفاده از پنل های خورشیدی که آتیش میگیرن اگر هوا خیلی گرم بشه بجاش از 2 عدسی بزرگی مثله زره بین برای مترکز کردن نور خورشید روی یک نقطه کوچیک و به شکل لیزر در اوردنش و بصورت مستقیم تابش به آب و با بخار آب توربین های بزرگُ به حرکت در اوردن و برای تمیز ماندن شیشه ها از تکنولوژی نانو استفاده بشه به همین سادگی دیگه نه مشکل خرابی دارن و نه هزینه ی نگه داری می خوان و اگر هم یروزی شیشه های خراب شدن راحت بازیافت میشه شیشه هارو برمی دارن آبشون میکنن و از نو میسازن تازه بازدهیش خیلی بیشتره ساخت یدونش توی مسافت چندبرابر کمتر از پنل خورشیدی میشه مگاوات ها برق گرفت کاملا هم عملی هست
  اما چون مثله این دانشجو نیستم پس صد رد صد عملی نیست?
  
  
  
  لازمه یک داستان از بچگیم بچگم که نظرمو طولانی می کنه می تونین skip کنین :)
  بچه بودم دوران مهد کودک یا اول یا دوم دبستان یک ذره بین داشتم به اندازه کف دست دیگه نتونستم مثلش پیدا کنم
  باهاش پلاستیک میسوزوندیم باهاش میرفتم توی آفتاب با 2 یا 3 دقیقه کاغذ آتیش میزدیم یا باهاش مورچه میسوزوندیم به محض اینکه توی افتاب می گرفتمش سمت مورچه مورچه می سوخت و همینطور وقتی جلوشو می گرفتم سمت دستم و پشتش سمت نور خورشید در ارز 10 ثانیه دستُ میسوزوند اما گمش کردم چند سال بعدش یه ذره بین گرفتم تا شاید مثله قبلی باشه بزرگتر بود و گرون هم بود اما مزخرف بود نیم ساعت توی آفتاب می گرفتمش سمت کاغذ هیچی نمیشد
  
  
  
  البته چیزی که گفتم حتما باید بصورت لیزر در بیاد جوره دیگه ای نمیشه ازش استفاده کرد یا بهتره بگم بازدهی زیادی نخواهد داشت
  و کلا سیستم های پیشرفته ی دیگه ای هم لازمه واسه تنظیم کردنش واسه گیر انداختن نور بصورت نقطه ی کامل
  و کلی دنگُ فنگ دیگه قدیم نمیشد ساختش ولی با پیشرفتی که توی دستگاه رباتیک و تکنولوژی لیزر شده الان و همینطور سنسور ها و کامپیوترها میشه ساختش
  خلاصه که بخش سختش همون لیزر هست چون باید به محض تابش نور خورشی آبُ به بخار تبدیل کنه که میشه گفت پرهزینه ترین قسمتشه و لازمه استفاده از مواد گرانقیمتی هست برای گیر انداختن نور باید به قدری قوی باشه که فلزُ در ارز 1 یا 2 دقیقه ذوب کنه و اندازشم بزرگ باشه مثلا یه 3 سانت
  باشه
  اگر پولشو داشتمم نمی تونستم بسازمش چون تک نفری و در شرایط عادی بخاطر طرح پیچیده ای که داره و تکنولوژی که باید برای ساختش استفاده کرد نمیشه ساختش و البته همش توی ذهنم هست اما متخصص نیستم که کارهای محاسباتی ساختشو انجام بدم
  به همین سادگی ساختش? یه ایده ای که بهتر از سلول خورشیدی و توربین بادی هست
  حالا اگر جای اون دانشجو بودم و نهایت با 1 سال تحقیق برای اینکه بتونم با جزئیات بیشتری طرحُ روی کاغذ توضیح بدم تبدیل میشد به مقاله?
  

  0
• 
  Hosein Gholinia | ۱۱ مهر ۱۳۹۸

  تکنولوژی های خیلی خفن تر از سطح بازار هم وجود داره ولی اگه قرار باشه یه سرمایه دار تو کمتر از 1 سال از اومدن تکنولوژی اونو وارد بازار کنه نظام سرمایه داری به هم میخوره که بازم نه به نفع اوناست نه به نفع بقیه ی مصرف کننده .الانم تکنولوژی های باتری جدید هست صفحه نمایش های خفن ترم هستم ولی خب این یه بازی بزرگه دیگه.

  1