دانشمندان خاطرات ساختگی در ذهن پرندگان ایجاد کردند

دانشمندان اعلام کردند که موفق به ایجاد خاطرات ساختگی در ذهن پرندگان شدند و با این تکنیک به فنچ های راه راه جوان کمک کرده اند آوازی که معمولا از طریق پدرهایشان به آنها آموزش داده می شود را یاد بگیرند.

تیم محققان دست اندرکار این پروژه اعلام کرده اند که این کشف مسیری کلیدی را برای توسعه یادگیری کلامی برایشان آشکار کرده است؛ مسیری که روزی میتواند به درک بهتر شرایط مختل کننده کلام ختم شود.

فنچ های راه راه درست مانند انسان با تقلید کردن از والدین خود آواگری را یاد می گیرند. آنها با گوش دادن به آواز پدر خود نوت ها را به خاطر می سپارند و با تمرین پیوسته سعی می کنند آن را تقلید کنند.

تاد رابرتس از مرکز پزشکی دانشگاه جنوب غربی تگزاس و از مولفان این مقاله در این باره گفت:

پرندگان آواز خوان الگوی فوق العاده ای برای بررسی این خاطرات اجتماعی هستند. در واقع نحوه یادگیری آواز در این پرندگان بسیار شبیه به مراحل اولیه یادگیری زبان در انسان است.

رابرتس با همراهی جمعی از همکارانش از نوعی تکنیک «دستکاری اوپتوژنیک» برای هدایت پرندگان به یادگیری آوازها استفاده کردند؛ در این تکنیک از نور برای پایش و کنترل فعالیت های مغزی استفاده می شود. آنها تعاملات میان دو ناحیه از مغز را تحت کنترل در آوردند تا خاطراتی از بخش های مختلف یک آواز بسازند. در این روش طول یک نوت به مدت زمان اکسپوژر نور بستگی داشت. در انتها آنها موفق شدند که یادگیری را با استفاده از این خاطرات اصطلاحا کاشتنی در یک فنچ راه راه هدایت کنند. یافته های آنها در نشریه ساینس منتشر شد.

رابرتس در توضیحات خود پیرامون این آزمایش یادآور شد که آنها آواز را در ذهن پرنده قرار نداده اند (صرفا طول بخش ها یا سیلاب ها را درون مغز آن کاشته اند) و این تنها یکی از مسیرهای دخیل در آواگری محسوب می شود. اگر دانشمندان بتوانند دیگر مدارهایی که جوانب مختلف یادگیری را کنترل می کنند کشف نمایند (نظیر ترتیب کلمات یا فراز و فرود کلام) آنگاه میتوانند خاطره مربوط به یک آواز کامل را درون مغز پرنده قرار دهند.

انسان با تقلید و شبیه سازی رفتار والدین، خواهر و برادر و یا معلمان خود رفتارهای بسیاری را در طول مراحل رشد فرا می گیرد و مدارهای مغزی دست اندرکار در شکل گیری خاطرات مربوط به این تجربیات اجتماعی هنوز به درستی شناخته نشده اند.

حالا آنطور که رابرتس می گوید تحقیقات انجام شده روی پرندگان آوازخوان جوان نشان می دهد که سیناپس های خاص متصل کننده مدارهای حسی و موتوری نقش قدرتمندی در ایجاد این خاطرات ایفا می کنند و فعالسازی مصنوعی این اتصال ها در مغز میتواند به شکل گیری خاطرات و در نهایت یادگیری آنها منجر شود.