ثبت بازخورد

لطفا میزان رضایت خود را از دیجیاتو انتخاب کنید.

واقعا راضی‌ام
اصلا راضی نیستم
چطور میتوانیم تجربه بهتری برای شما بسازیم؟

نظر شما با موفقیت ثبت شد.

از اینکه ما را در توسعه بهتر و هدفمند‌تر دیجیاتو همراهی می‌کنید
از شما سپاسگزاریم.

سیاه‌ چاله‌ های کم نور
علمی

کوچک ترین سیاهچاله کهکشان راه شیری کشف شد

یکی از معضلات دانشمندان و اخترشناسان، پیدا کردن سیاهچاله‌ های کوچک است. اما بر اساس کشفیات جدیدی که در این زمینه صورت گرفته، می‌توان مدعی شد که دانشمندان به کمک راه حلی جدید، کوچک‌ترین سیاهچاله ...

کورش چایچی
نوشته شده توسط کورش چایچی | ۱۱ آبان ۱۳۹۸ | ۱۶:۰۰

یکی از معضلات دانشمندان و اخترشناسان، پیدا کردن سیاهچاله‌ های کوچک است. اما بر اساس کشفیات جدیدی که در این زمینه صورت گرفته، می‌توان مدعی شد که دانشمندان به کمک راه حلی جدید، کوچک‌ترین سیاهچاله کهکشان راه شیری را پیدا کرده‌اند

سیاهچاله مذکور که ۱۰ هزار سال نوری با ما فاصله دارد و در لبه کهکشان راه شیری قرار گرفته، تنها ۳.۳ برابر جرم خورشید است. این جرم کوچک باعث شده تا این سیاهچاله، کوچک ترین سیاهچاله کشف شده تاکنون عنوان شود و همچنین یک دسته جدید را برای طبقه‌بندی این نوع سیاهچاله‌ها باز کند. قطر سیاهچاله ذکر شده ۱۹ کیلومتر است که به خوبی ابعاد کوچک آن را توجیه می‌کند.

پیش از اینکه به توضیح راه حل بپردازیم، ذکر چند نکته عمومی را لازم می‌دانیم. سیاهچاله ها نور ساطع شده از دیگر ستاره‌ها را می‌بلعند، به همین دلیل به صورت مستقیم نمی‌توان آن‌ها را مطالعه کرد. ساده‌ترین سیاهچاله‌ای که می‌توان مشاهده کرد، آن‌هایی هستند که داخل سیستم باینری (دوتایی) با یک ستاره قرار می‌گیرند.

همزمان با چرخش ستاره و سیاهچاله به دور هم، ماده‌های بسیاری از ستاره مذکور توسط سیاهچاله به درون آن کشیده شده که باعث می‌شود اشعه ایکس از آن ساطع شود. دانشمندان با بررسی این اشعه‌های ایکس می‌توانند حضور یک سیاهچاله را اعلام کنند. با این وجود، این تکنیک تنها به درد زمانی می‌خورد که سیاهچاله و ستاره در فاصله نزدیکی از هم قرار گرفته باشند. سیاهچاله‌هایی که ستاره‌ای در نزدیکی خود ندارند، کم نور‌تر خواهند بود و در نتیجه پیدا کردن آن‌ها نیز با مشکل مواجه است.

کوچک ترین سیاهچاله

با توجه به اطلاعات گفته شده، اکنون می‌توانیم به سراغ توضیح راه حل جدید دانشمندان برای پیدا کردن سیاهچاله‌های کم نور برویم. به کمک این روش و سیستم باینری، می‌توان این اجرام فضایی را راحت‌تر پیدا کرد. البته نباید فراموش کنیم که یک ستاره غول پیکر به نام 2MASS و یک جرم ناشناخته نیز برای تست کارکرد درست این کار لازم بوده است.

دانشمندان برای پیدا کردن کوچک ترین سیاهچاله، اثر دوپلر ستاره را روی تغییرات شدت روشنایی آن در طی زمان مشخصی بررسی کردند. تفاوت فاحش اثر دوپلر، را می‌توان با حضور یک منبع قدرتمند جاذبه توجیه کرد. همچنین در اثر بالا و پایین شدن شدت روشنایی ستاره، می‌توان گفت که جرم ثقیلی به دور آن می‌چرخد که بعضی مواقع باعث می‌شود مسیر نور بسته شود. در صورتی که این دو پدیده را به هم ربط دهیم، می‌توان عنوان کرد که یک سیاهچاله در آنجا حضور دارد.

با تمرکز کردن سیستم باینری روی ستاره 2MASS، دانشمندان به این نتیجه رسیدند که جرم دوار نزدیک این ستاره جرمی ۳ برابر خورشید دارد که می‌توان از آن به عنوان یک سیاهچاله کوچک یاد کرد. با این حال برای بررسی بیشتر این روش و همچنین صحت کارکرد آن در پدیده‌های مشابه، نیاز به زمان بیشتری احساس می‌شود. در صورتی که این تکنیک جواب دهد، می‌توان گفت که دانشمندان می‌توانند با خیال راحت‌تری به دنبال دیگر سیاهچاله‌های کوچک راه شیری بروند.

دیدگاه‌ها و نظرات خود را بنویسید
مطالب پیشنهادی