نگاهی به ۵ گوشی عجیب که برندهای غیرمنتظره روانه بازار کردند
برندهای بزرگ سالانه گوشی‌های هوشمند زیادی وارد بازار می‌کنند و اکثر علاقه‌مندان به دنیای فناوری آن‌ها را می‌شناسند، اما در این مطلب قصد داریم گوشی‌های عجیبی که توسط برندهای تقریبا گمنام در حوزه موبایل ساخته ...
در دیجیاتو ثبت‌نام کنید
جهت بهره‌مندی و دسترسی به امکانات ویژه و بخش‌های مختلف در دیجیاتو عضو ویژه دیجیاتو شوید.
عضویت در دیجیاتوتازههای تکنولوژی
برندهای بزرگ سالانه گوشی‌های هوشمند زیادی وارد بازار می‌کنند و اکثر علاقه‌مندان به دنیای فناوری آن‌ها را می‌شناسند، اما در این مطلب قصد داریم گوشی‌های عجیبی که توسط برندهای تقریبا گمنام در حوزه موبایل ساخته شده‌اند را معرفی کنیم.
مارشال لندن
مارشال یک برند شناخته شده در زمینه ساخت تقویت‌کننده‌های موسیقی است، با این حال سایر سخت افزارهای صوتی مانند هدفون و اسپیکر نیز تولید می‌کند. با وجود چنین مواردی، این کمپانی تصمیم گرفت در سال ۲۰۱۵ یه گوشی هوشمند اندرویدی بسازد.
این گوشی هوشمند که مارشال لندن نام داشت، از دو جک ۳.۵ میلی‌متری هدفون بهره می‌برد. این دو پورت به عنوان خروجی مورد استفاده قرار می‌گرفتند و شما به همراه دوست خود می‌توانستید با دو هدفون جداگانه به یک آهنگ گوش دهید. هر کدام از این جک‌ها بجای تقسیم سیگنال، دارای یک هاب صوتی اختصاصی «Wolfson WM8281» بودند.
علاوه بر امکان استفاده از دو هدفون جداگانه به وسیله مارشال لندن، کاربران می‌توانستند حجم صدای متفاوتی را نیز برای آن‌ها انتخاب کنند. خریداران این دستگاه به جای دکمه‌های تنظیم صدا، به یک کنترلر مناسب دسترسی داشتند.
در حالی که امکان اتصال دو هدفون به این دستگاه وجود داشت، می‌توانستید از آن‌ها به عنوان ورودی نیز استفاده کنید. برای مثال کاربر می‌توانست به یکی از این پورت‌ها گیتار وصل کرده و از دیگری به عنوان خروجی هدفون استفاده کند. این گوشی هوشمند به صورت پیش فرض دارای چندین اپ ضبط صدا بود که با فشردن دکمه M به آن‌ها دسترسی پیدا می‌کردید.
یکی از این اپ‌ها، «LoopStack» نام داشت که امکان ضبط یک کلیپ صوتی کوتاه را فراهم می‌کرد و سپس می‌توانستید آن را درون یک لوپ دوباره اجرا کنید. امکان تکرار این روند وجود داشت. کاربران می‌توانستند به این دستگاه یک میکروفن مناسب نیز وصل کنند، با این حال مارشال برای دستگاه خود میکروفن استریو درنظر گرفته بود که کیفیت بسیار بالایی داشت. در جلوی این گوشی هوشمند نیز اسپیکرهای قدرتمندی قرار گرفته بود.
این محصول به عنوان یک ابزار موسیقی بی‌نظیر بود، اما گوشی اندرویدی چندان مناسبی نبود. این گوشی هوشمند به صفحه نمایش ۴.۷ اینچی IPS LCD با رزولوشن 720p مجهز شده بود و دارای چیپست اسنپدراگون ۴۱۰ به همراه ۲ گیگابایت و ۱۶ گیگابایت حافظه داخلی بود. مارشال لندن با قیمت ۵۸۵ دلار به فروش می‌رسید که با توجه به قیمت، محصولات بسیار بهتری نسبت به آن در بازار وجود داشت که البته هیچ‌کدام ویژگی‌های خاص آن را نداشتند.
اولیسه ناردین چیرمن
در حالی که مارشال از تجربه خود در بخش صدا برای ساخت گوشی لندن استفاده کرد، سازنده گوشی دوم از تخصص دیگری استفاده کرد. اگر علاقه‌مند به دنیای ساعت باشید، به احتمال زیاد با ساعت‌های مکانیکی یا اتوماتیک برند سوئیسی اولیسه ناردین آشنا هستید، در غیر اینصورت نام این برند به گوشتان نخورده است.
اولیسه ناردین چندین دهه در زمینه ساخت ساعت‌های اتوماتیک فعالیت دارد. انرژی ساعت‌های اتوماتیک با حرکت مچ دست کاربر تامین می‌شود و تا زمانی که از آن استفاده کنید، انرژی خواهد داشت. حالا تصور کنید چنین فناوری در یک گوشی مورد استفاده قرار بگیرد.
اولیسه ناردین در گوشی چیرمن (Chairman) چنین کاری را انجام داد و روی بخش پشتی یک وزنه قرار داد که با حرکت تلفن، می‌چرخید. استفاده از این مکانیزم برای شارژ باتری جالب به نظر می‌رسید، اما در دنیای واقعی تاثیر چندانی روی افزایش شارژدهی ندارد.
با وجود چنین موضوعی، اولیسه ناردین چیرمن یک دستگاه تزئینی و لوکس مانند ساعت‌های این برند بود که تنها ۱۸۴۶ نمونه از آن به صورت دست‌ساز به تولید رسید. قیمت مدل پایه این گوشی برابر ۱۴ هزار دلار بود که با توجه به قیمت ساعت‌های لوکس سوئیسی، منطقی بود. اگر به دنبال الماس در این گوشی بودید، قیمت آن به ۱۰۰ هزار دلار افزایش پیدا می‌کرد که البته ۷ ماه پس از سفارش در اختیار شما قرار می‌گرفت.
این گوشی به یک صفحه نمایش ۲.۸ اینچی لمسی با امکان پشتیبانی از مولتی تاچ، دوربین ۵ مگاپیکسلی، ارتباط وای فای و حتی سنسور اثر انگشت مجهز شده بود. اگرچه اولیسه ناردین چیرمن یک گوشی جذاب و مناسب برای سال ۲۰۰۹ بود، اما قیمت بالایی داشت.
پوما فون
پوما فون که توسط کمپانی «ساژم» به تولید رسید، از روش دیگری برای افزایش شارژدهی باتری استفاده کرد که آن، وجود پنل خورشیدی در بخش پشتی دستگاه بود. قرار بود با یک ساعت قرارگیری گوشی در برابر نور خورشید، تا ۳۰ دقیقه آهنگ گوش دهید یا اینکه ۳۰ پیامک ارسال کنید، اما در دنیای واقعی این پنل به هیچ عنوان چنین کارایی نداشت.
این گوشی که سال ۲۰۱۰ وارد بازار شد، دارای یک صفحه نمایش لمسی مقاومتی ۲.۸ اینچی بود که از مولتی تاچ پشتیبانی نمی‌کرد و رزولوشنی برابر ۳۲۰ در ۲۴۰ پیکسل داشت. ساژم این دستگاه را به یک دوربین ۳.۱۵ پیکسلی مجهز کرده بود و دارای گیرنده GPS به همراه ردیاب دوچرخه‌سواری و دویدن بود، با این حال از شبکه وای فای پشتیبانی نمی‌کرد.
اگرچه پوما فون یک گوشی هوشمند نبود، اما پلتفرم‌هایی مانند فیسبوک، توییتر و یوتیوب را در اختیار کاربران قرار می‌داد و همچنین دارای پیام‌رسان بود. خریداران این دستگاه می‌توانستند با استفاده از شبکه 3G و دوربین سلفی با رزولوشن ۱۸۰ در ۲۴۰ پیکسل تماس تصویری برقرار کنند. این دستگاه با قیمت ۴۵۰ دلار انتخاب تقریبا مناسبی در زمان خود بود.
آدیداس miCoach
رقابت برادران «داسلر» تنها به پوشاک ورزشی محدود نشد و در سال ۲۰۰۸ گوشی سامسونگ F110 با تغییراتی با نام آدیداس miCoach وارد بازار شد. این گوشی هوشمند به صورت بی‌سیم به کمربند سنجش ضربان قلب آدیداس و همچنین سنسور «Stride» متصل می‌شد. در این دستگاه برنامه miCoach قرار داشت که می‌توانست مربیگری کند. برای مثال به شما آموزش می‌داد که چگونه یک مسافت را در کوتاه‌ترین زمان ممکن بدوید.
اهداف مختلفی در این برنامه وجود داشت که شامل «یادگیری دویدن»، «دستیابی به تناسب اندام و حفظ آن» و «کاهش وزن» می‌شد. شما می‌توانستید پیشرفت خود را با کامپیوتر یا سایت مخصوص آن همگام‌سازی کنید.
ودافون ۵۵۵ بلو
ودافون ۵۵۵ بلو یک گوشی فیسبوکی بود، با این حال با اچ‌تی‌سی ChaCha و اچ‌تی‌سی First تفاوت داشت. از این دستگاه می‌توانستید تنها به عنوان گوشی استفاده کنید و به فیسبوک نیز وصل شوید. این محصول دارای نمایشگر ۲.۴ اینچی با رزولوشن ۲۴۰ در ۳۲۰ پیکسل و کیبورد QWERTY بود. در پایین کیبورد دکمه فیسبوک قرار داشت که با فشردن آن، اپ این شبکه اجتماعی اجرا می‌شد.
شما می‌توانستید با دوربین ۲ مگاپیکسلی عکس گرفته و پست کنید، اما امکان اشتراک‌گذاری ویدیوهای آن وجود نداشت. نمایشگر این دستگاه لمسی نبود و باید با استفاده از ترک‌پد اپتیکال رابط کاربری را کنترل می‌کردید. رابط کاربری این دستگاه به بلک‌بری شباهت داشت.
در حالی که ودافون ۵۵۵ بلو یک گوشی هوشمند نبود، امکان نصب برنامه‌های جاوا از طریق پرتال «Vodafone Live» برای کاربران فراهم شده بود که در میان آن‌ها چندین بازی نیز وجود داشت. این دستگاه برنامه توییتر نداشت، بنابراین باید با مرورگر به این شبکه اجتماعی دسترسی پیدا می‌کردید.
این گوشی تنها از شبکه 2G پشتیبانی می‌کرد و با توجه به این موضوع، سرعت اینترنت بسیار پایینی داشت. با وجود تمام این موارد، با ۶۰ پوند در سال ۲۰۱۱ به وسیله‌ای برای اتصال به فیسبوک دسترسی پیدا می‌کردید.
دیدگاه‌ها و نظرات خود را بنویسید
برای گفتگو با کاربران ثبت نام کنید یا وارد حساب کاربری خود شوید.
یکی از یکی بدتر :)