مزایای نوشتن با قلم به جای تایپ: از تقویت حافظه تا افزایش خلاقیت

این روزها که بیشتر کارها به صورت سیستماتیک و کامپیوتری پیش می‌رود، بسیاری افراد در کارهای مختلف از تایپ کردن استفاده می‌کنند؛ اما سوال مهم این است که از نظر روانشناختی، نوشتن با قلم روی کاغذ بهتر است یا تایپ کردن؟

با توسعه فناوری‌های مختلف و استفاده روزافزون از گوشی هوشمند، تبلت و لپ‌تاپ، بسیاری از کارها به صورت کامپیوتری انجام می‌شود. وقتی مطلبی تایپ می‌شود، به سرعت قابلیت انتشار پیدا می‌کند. تایپ کردن متن‌‌ها و تبدیل آنها به فایل، ماندگاری آنها را نیز افزایش می‌دهد.

«جان آپدایک» که سال‌ها به کار نویسندگی مشغول است، جزو نخستین افرادی است که اعلام کرد تایپ کردن افکار و احساساتش کار سخت و پیچیده‌ای است. مطمئنا او آخرین فردی نیست که با چنین مشکلی روبرو شده است. نویسندگان دیگری از «دانیل استیل» تا «نیل گیمن» از کامپیوتر و تایپ کردن گریزان هستند  و می‌گویند باید افکار را با قلم روی کاغذ به رشته تحریر درآورد.

« نیل گیمن» در مصاحبه‌ای با نشریه «Tulsa World» در سال 2015 در این مورد توضیح داد:

«تایپ کردن برای من شبیه کار کردن است، اما نوشتن با قلم برای من شبیه بازی است. در هنگام پرواز و در حالیکه در هواپیما هستم از نوشتن لذت می‌برم. »

تنها نویسندگان نیستند که از تایپ کردن افکار خود احساس خوبی ندارند. بسیاری از افرادی که ساعت‌های طولانی در محل کار جلوی سیستم کامپیوتری نشسته‌اند، بر این باورند که نوشتن برخی کارها روی کاغذ نوعی استراحت محسوب می‌شود. علاوه بر این نوشتن روی کاغذ مزایای روانشناختی نیز دارد.

نوشتن با قلم، حافظه را تقویت می‌کند

محققان در سال 2017، قسمت‌هایی از مغز مرتبط با یادگیری را مورد بررسی قرار دادند و متوجه شدند که این قسمت‌ها در هنگام نوشتن با قلم نسبت به تایپ کردن، فعالیت بیشتری از خود نشان می‌دهند.

برخی نویسندگان حرفه‌ای اعتقاد دارند که هنگام نوشتن با قلم ایده‌های جدیدتری دریافت می‌کنند. در صورتی که هنگام تایپ کردن چنین دریافت‌های شهودی ندارند.

در سال 2014 نیز تحقیقات مختلفی روی دانشجویان انجام شد. گروهی که مطالب را سر کلاس تایپ کرده بودند، تمام کلمات استاد را کلمه به کلمه تایپ کرده بودند. در صورتی که گروه دوم که یادداشت برداری کرده بودند، محتوای اصلی و مفهومی را روی کاغذ آورده بودند و مطالب را بهتر تجزیه و تحلیل کرده بودند.

وقتی از این دو گروه سوالاتی در مورد مبحث آموزشی پرسیده شد، گروهی که یادداشت برداری کرده بودند، بهتر پاسخگوی سوالات بودند.

«دانیل اوپنهایمر» یکی از محققان این مطالعه معتقد است:

«نوشتن با قلم به درک عمیق‌تر کمک می‌کند و باعث می‌شود فرد بتواند روی موضوع عمیق‌تر فکر کرده و استدلال کند. این رویکرد باعث یادگیری بهتر مطالب می‌شود.»

نوشتن با قلم ما را مجبور می‌کند آهسته‌تر پیش برویم

اوپنهایمر معتقد است که یکی از آزار دهنده‌ترین موضوعات در یادداشت برداری با قلم آن است که سرعت فرد نسبت به تایپ کردن کمتر می‌شود؛ اما همین کند شدن سرعت باعث یادگیری بیشتر خواهد شد.

وی معتقد است وقتی مجبور می‌شویم با قلم یادداشت برداری کنیم، متفکرانه‌تر می‌نویسیم. «کلودیا آگوئر» متخصص مغز و اعصاب می گوید:

«وقتی با قلم می‌نویسیم، قفل خلاقیت‌های ذهنی باز می‌شود. تحقیقات اخیر علوم اعصاب نشان می‌دهد نوشتن با قلم تاثیر بسیاری در یادگیری بهتر و بهبود حافظه دارد.»

«ویرجینیا برنینگر» استاد دانشگاه واشنگتن نیز همین نظر را دارد.

اوپنهایمر معتقد است وقتی قلم روی کاغذ حرکت می‌کند، ارتباطی بین ذهن و قلم ایجاد می‌شود و ذهن می‌تواند از طریق قلم یافته‌های خود را روی کاغذ منتقل کند. این حالت در کلیک کردن دکمه‌های کیبورد رخ نمی‌دهد. وی معتقد است پزشکانی که علایم بیماری را روی کاغذ با قلم می‌نویسند، ممکن است در ارتباط گرفتن با بیمار و درمان وی عملکرد موفق‌تری نسبت به افرادی که اطلاعات پزشکی را در کامپیوتر وارد می‌کنند، داشته باشند.

دست نویس‌ها گاهی سریع‌تر از تایپ عمل می‌کنند

با وجودی که تایپ کردن عموما سریع‌تر از نوشتن است؛ اما استثنا هم وجود دارد. برخی کارها هست که تهیه دست نویس‌شان سریع‌تر است. تصور کنید سر میز صبحانه سریع می‌خواهید فهرستی از کارها تهیه کنید. تیترزنی روی کاغذ گاهی سریع‌تر از تایپ کردن خواهد بود.

برخی افراد هستند که افکار خود را روی کاغذ پیاده سازی می‌کنند. معمولا این افراد ترجیح می‌‌دهند این کار را با کاغذ و قلم انجام بدهند و در سریع‌ترین زمان ممکن با داشتن قلم و کاغذ محتوای ذهن خود را روی کاغذ می‌آورند.

این روزها اپلیکیشن‌ها و برنامه‌های بسیاری برای مدیریت زمان و برنامه‌ریزی وجود دارد. گاهی نوشتن فهرست کارها روی یک برگه کاغذ آن چنان کارایی دارد که ده‌‌ها و بلکه صدها برنامه نمی‌تواند جای آن را پر کند.

تایپ کردن مزایای خودش را دارد، اما گاهی باز کردن دفتر و نوشتن افکار روی کاغذ و حرکت دادن قلم چنان لذتی دارد که با هیچ یک از فناوری‌های پیشرفته امروزی قابل مقایسه نیست.