مدل هیدروژن سوز مرسدس بنز اکتروس در آستانه ورود به بازار

دایملر تراک (Daimler Truck) که کمپانی خواهر مرسدس بنز محسوب می‌شود، اخیرا تست پروتوتایپ کشنده‌های سنگین هیدروژنی-برقی را آغاز کرده است. این پروتوتایپ مبتنی بر کشنده مرسدس بنز اکتروس بوده و پیشرانه به کار رفته در آن در صورت موفقیت‌آمیز بودن تست‌ها، احتمالا در دیگر خودروهای تجاری و اتوبوس‌های تولیدی گروه دایملر – شامل برندهای فریتلاینر، وسترن استار و فوسو – مورد استفاده قرار خواهد گرفت.

به غیر از محصولات دایملر، ممکن است این پیشرانه مدرن در تولیدات گروه ولوو نیز به کار گرفته شود، چرا که اوایل امسال این کمپانی سوئدی با همکاری دایملر یک جوینت ونچر جدید با نام Cellcentric پایه‌گذاری کرد. این شرکت مشترک با هدف توسعه و تولید پیشرانه‌های هیدروژنی-برقی در مقیاس تجاری تاسیس شده است.

پیش از این گروه دایملر با رونمایی از کانسپت مرسدس بنز GenH2، برخی جزئیات مربوط به پیشرانه هیدروژنی-برقی خود را آشکار کرده است. این پیشرانه از دو موتور الکتریکی که هر یک از آنها 308 اسب بخار قدرت و 1576نیوتن متر گشتاور دارد، تشکیل یافته است. البته در حالت تقویت قدرت و گشتاور این موتورها به 442 اسب بخار و 2070 نیوتن متر افزایش پیدا می‌کند.

در حالت نرمال انرژی پیشرانه از طریق پیل سوختی تامین می‌شود، اما در زمان‌هایی که نیاز به انرژی بیشتری وجود دارد، باتری موجود هم وارد مدار می‌شود. البته از آنجایی که این باتری برای مواقع ضروری و کاربردهای موقت در نظر گرفته شده، ظرفیت آن بالا نیست.

پروتوتایپ مورد بحث به یک مخزن هیدروژن مایع تجهیز شده؛ این مخزن به دلیل فشار کمتر، مزایایی مثل ابعاد کوچک‌تر و وزن سبک‌تر را در پی دارد. آنطور که اعلام شده، فرایندهای تست این پروتوتایپ جامع و سختگیرانه هستند، چرا که اعتمادپذیری و دوام آن باید با کشنده‌های دیزلی کنونی هم‌تراز باشد. کارکرد حداقل 750 هزار مایل (معادل یک میلیون و 200 هزار کیلومتر) در طول ده سال و انجام عملیات 25 هزار ساعته برخی از فاکتورهای لازم به شمار می‌روند.

دایملر در نظر دارد استفاده آزمایشی مشتریان از کشنده‌های هیدروژنی را از سال 2023 شروع کند، ولی تحویل انبوه برای سال 2027 به بعد برنامه‌ریزی شده است. علت این تاخیر زیاد، انجام تست‌ها و توسعه بیشتر تکنولوژی بیان شده، عامل دیگر کمبود ایستگاه‌های شارژ هیدروژن است که تا آن موقع می‌توان نسبت به گسترش آنها اقدام نمود.

شاید بدانید در کنار کشنده‌های هیدروژنی، دایملر در حال کار روی کامیون‌ها و کشنده‌های تمام الکتریکی برای حمل کالا در فواصل کوتاه و مقیاس‌های کوچک‌تر بوده و حتی چنین مدلی را روی خطوط تولید دارد. فوسو eCanter یکی از پیشگامان این دسته است که از سال 2017 تولید می‌شود.

اواخر امسال، مرسدس eActros با پیشرانه الکتریکی و برد حرکتی 124 مایل (200 کیلومتر) راهی بازار خواهد شد. در سال 2024 هم نسخه‌ای با برد 500 کیلومتر از این خودروی سنگین به فروش خواهد رسید. اما به طور کلی باید گفت دایملر برای حمل بار در مسافت‌های بیش از 600 مایل (نزدیک به 1000 کیلومتر)، روی پیشرانه‎‌های هیدروژنی-برقی تمرکز کرده است.

علاوه‌بر دایملر و ولوو،شرکت‌های دیگری مثل جنرال موتورز، کنورث، نَویستار و تویوتا مشعول تست کشنده‌های هیدروژنی-برقی هستند. هیوندای و نیکولا هم به دنبال می‌خواهند شانس خود را در این بازار نوظهور امتحان کنند.