ناسا از دو مطالعه جدید برای ردیابی تغییرات آب و هوا خبر داد

ما اغلب ناسا را به عنوان آژانسی می‌شناسیم که همیشه درحال مطالعه فضا است. اما باید بدانیم ناسا یکی از قدرتمندترین سازمان‌ها در مطالعه زمین است. ناسا امروز نتایج دو مطالعه فضایی خود در مورد مشاهده تغییرات آب و هوا در سراسر کره زمین را اعلام کرد.

اولی، نتایج تحلیل مجموعه‌ای از داده‌ها از ماموریت جهانی «اکوسیستم تحقیقات دینامیک» یا «GEDI» است. در این ماموریت مقدار کل زیست توده جنگل‌های زمین و ظرفیت ذخیره کربن توسط آن‌ها به کمک ماهواره‌ها تخمین زده شد. این اطلاعات اکنون در دست محققانی است که در حال مطالعه نقشه جنگل‌ها و اثر آن در تغییرات آب و هوا هستند.

در طول سه سال گذشته، GEDI میلیاردها اندازه‌گیری لیزری از پوشش گیاهی در سراسر جهان انجام داده است. این داده‌ها با بررسی‌های هوایی و زمینی ترکیب شده‌اند تا نقشه‌های زیست توده سه بعدی دقیقی ایجاد کنند. این نقشه‌ها میزان کل پوشش گیاهی را در یک منطقه یک کیلومتر مربعی نشان می‌دهد. با این نقشه‌ها، محققان می‌توانند میزان کربن ذخیره شده در جنگل‌ها را بهتر تخمین بزنند.

«جان آرمستون» سرپرست GEDI و دانشیار پژوهشی در دانشگاه «مریلند» گفت: « این داده‌ها نه تنها برای تخمین میزان ذخایر کربن مفید هستند، بلکه درک ما از شرایط اکولوژیکی مناطق با پوشش‌های گیاهی مختلف را افزایش می‌دهند.»

مورد دوم یک پروژه مشترک میان آزمایشگاه پیشرانش جت ناسا و آزمایشگاه «لارنس» در برکلی است که متعلق به وزارت انرژی ایالات متحده می‌باشد. در این پروژه از داده‌های ماهواره‌ای برای توسعه روشی برای نظارت بر میزان اتلاف آب زیرزمینی استفاده شد که موضوعی جدی در صنعت کشاورزی است. محققان در جمع‌آوری این داده‌ها از ماهواره‌های «GRACE» و «Sentinel-1» - متعلق به آژانس فضایی اروپا – استفاده کردند.

آب زیرزمینی نقش مهمی در کشاورزی دارد. به عنوان مثال، آب‌های زیرزمینی حوضه «تولار» در ایالات متحده برای آبیاری دره مرکزی – یک مرکز کشاورزی بزرگ – استفاده می‌شود. متاسفانه عرضه آب این حوضه رو به کاهش است. داده‌های ماهواره‌ای زمینه‌ای را برای تیم محققان ایجاد کرد تا با توسعه مدلی خاص، میزان و نوع هدر رفت آب زیرزمینی را نظارت کنند.

ناسا در بیانیه مطبوعاتی نوشت: « این روش مشخص می‌کند که چه مقدار از آب زیرزمینی از دست رفته محصور در خاک رس است. همچنین مشخص می‌کند ظرفیت خاک در منطقه در نگهداشتن آب در درون خود چقدر است. سپس دانشمندان می‌توانند تصمیم بگیرند که بهترین روش برای بازیابی این میزان آب چیست.»

ناسا در پایان گفت: « ماهواره‌ها پارامترهای کلیدی برای بهبود درک معضل تغییرات آب و هوا را در اختیار ما قرار می‌دهند. ما دریافتیم مهمترین نکته برای تعیین کمیت‌های لازم در این محاسبات، بررسی زمین به عنوان یک سیستم یکتاست و این مطالعه به خوبی توسط ماهواره‌ها در حال انجام است.»