تصویر روز ناسا: کهکشان NGC 7331 از نمایی نزدیک

این کهکشانی مارپیچی زیبا در فاصله ۵۰ میلیون سال نوری از زمین و در صورت فلکی شمالی «پگاسوس» قرار گرفته است. کهکشان NGC 7331 در ابتدا به عنوان یک سحابی مارپیچی شناخته شده بود. به همین دلیل نام این کهکشان در فهرست معروف کهکشان‌ها در قرن ۱۸ در کاتالوگ شارل مسیه قرار نگرفت.

از آنجایی که دیسک کهکشان نسبت به خط دید ما متمایل است، با نوردهی طولانی می‌توان تصاویر عمقی شگفت‌انگیزی از آن به ثبت رساند.

طبق برآوردهای تلسکوپ فضایی هابل، کهکشان NGC 7331 حدود چهل هزار سال نوری وسعت دارد. بازوهای مارپیچی باشکوه کهکشان مملو از گرد و غبار، خوشه‌های آبی درخشان ستاره‌های جوان پرجرم و درخشش مایل به قرمز است. این نواحی احتمالا مناطق فعال ستاره‌سازی هستند.

مناطق مرکزی در این تصویر که با رنگ مایل به زرد دیده می‌شوند، جمعیتی از ستاره‌های قدیمی‌تر و سردتر را در خود جای داده است.

همانند کهکشان راه شیری، کهکشان NGC 7331 نیز دارای یک سیاهچاله ابر پرجرم در مرکز خود است. این کهکشان ابرپرجرم احتمالا چند میلیون تا چند میلیارد برابر خورشید ما جرم دارد.

از آنجا که کهکشان NGC 7331 یک کهکشان مارپیچی است، انتظار می‌رود ویژگی‌های مشابه متعددی با راه شیری داشته باشد. قبلا در این مقاله کهکشان راه شیری را به صورت مفصل مورد بررسی قرار دادیم.

کهکشان‌ها عمدتا دارای اجزای متفاوتی مانند ماده تاریک، سیاهچاله ابرپرجرم مرکزی، گاز و غبار، سحابی، خوشه‌های ستاره‌ای و غیره هستند.