دیدن خواب‌های بد در میانسالی می‌تواند نشانه‌ای از افزایش ریسک ابتلا به زوال عقل باشد

مطالعه‌ای تازه نشان می‌دهد افرادی که در میانسالی به دفعات خواب‌های بد می‌بینند، احتمالا با نرخ بالاتری از نظر افت توانایی‌های شناختی روبرو هستند و احتمالا با گذر زمان و پیر شدن، ریسک ابتلا به زوال عقل بیشتر آن‌ها را تهدید می‌کند.

پیش‌تر مطالعات بر روی بیماران مبتلا به پارکینسون نشان داده بود که دیدن خواب‌های مضطرب‌کننده می‌تواند نرخ افت شناختی و زوال عقل را افزایش دهد. حالا محققان دانشگاه بیرمنگام این تاثیر را روی بزرگسالان سالم بررسی کرده‌اند. آن‌ها برای انجام این کار به سراغ سه مطالعه دیگر رفتند که کیفیت خواب افراد را بررسی و بعد به مدت چند سال آن‌ها را دنبال کرده بود تا متوجه شود سلامت مغز آن‌ها چه تغییری پیدا می‌کند.

ریسک زوال عقل چقدر بیشتر می‌شود؟

در این پژوهش در مجموع اطلاعات بیش از 600 میانسال (با سن 35 تا 64 سال) و 2600 کهنسال 79 سال و بالاتر بررسی شد. دانشمندان اطلاعات افراد را با نرم‌افزارهای آماری بررسی کردند و فهمیدند که افراد میانسالی که هر هفته حداقل یک بار خواب بد می‌دیدند، نسبت به کسانی که به ندرت کابوس دیدن را تجربه می‌کردند، در طول دهه بعدی چهار برابر بیشتر با افت شناختی روبرو می‌شدند.

در میان کهنسالان نیز شانس ابتلا به زوال عقل در سال‌های پیش رو، در کسانی که به دفعات خواب‌های بد می‌دیدند، دو برابر بیشتر بود. در مجموع به نظر می‌رسد کسانی که زیاد خواب بد می‌بینند کیفیت خواب بدتری دارند، در نتیجه می‌توان گفت پروتئین‌هایی که موجب زوال عقل می‌شوند، در مغز آن‌ها سریع‌تر شکل می‌گیرند. احتمال بعدی مربوط به فاکتورهای ژنتیکی است که می‌توانند علت هر دو مشکل باشند.

دکتر «ابیدمی اوتایکو» از دانشگاه بیرمنگام می‌گوید: «می‌دانیم که بیماری‌های زوال عصبی از جمله پارکینسون و آلزایمر اغلب سال‌ها قبل از تشخیص پزشکی شروع می‌شوند. خواب بد و کابوس در افرادی که بیماری‌های زمینه‌ای دارند، می‌تواند یکی از اولین نشانه‌های این بیماری باشد.»

البته او تاکید کرده که فقط کسری از بزرگسالانی که خواب بد می‌بینند، مستعد زوال عقل به حساب می‌آیند، اما اگر این پیوند تایید شود، می‌توان از این نشانه برای تشخیص سریع موارد پرریسک کمک گرفت. نتایج این تحقیق در مجله eClinicalMedicine منتشر شده است.