خودروسازان آلمانی به تولید خودروهای هیبریدی ادامه می‌دهند؛ تداوم حیات موتورهای درون‌سوز
برقی‌شدن خط تولید خودروسازان تا سال ۲۰۳۵ به قانون اتحادیه اروپا بدل شده است، اما خودروسازان آلمانی با این کار مخالفند.
در دیجیاتو ثبت‌نام کنید
جهت بهره‌مندی و دسترسی به امکانات ویژه و بخش‌های مختلف در دیجیاتو عضو ویژه دیجیاتو شوید.
عضویت در دیجیاتوتازههای تکنولوژی
چندین خودروساز اعلام کرده‌اند که خط تولید آن‌ها تا سال ۲۰۳۵ یا ۲۰۴۰ به‌طور کامل برقی خواهد شد. در همین حال، مدیران ارشد می‌گویند که بازارهای نوظهور به‌عنوان راه‌حلی برای مبارزه با تغییرات آبوهوایی، از سوخت‌های تجدیدپذیر یا ترکیبی برای موتورهای درون‌سوز استفاده خواهند کرد. به‌تازگی آلمان تهدید کرده است که درصورت تصویب قانون جدید انتشار گازهای گلخانه‌ای اتحادیه اروپا این کار را انجام خواهد داد. درنتیجه تولید خودروهای هیبریدی برای بازارهای غیراروپایی ادامه خواهد یافت.
اتحادیه اروپا به‌تازگی طرحی را برای کاهش ۱۰۰ درصدی انتشار آلودگی کربنی توسط خودروها در سال ۲۰۳۵ تصویب کرده است. بااینحال، آلمان از این تصمیم راضی نیست و می‌خواهد اطمینان حاصل کند که سوخت‌های ترکیبی از مقررات جدید معاف خواهند بود. اگر این‌طور نباشد، این کشور علیه این قانون رأی خواهد داد. درواقع این مصوبه به‌معنای ممنوعیت تولید موتورهای درون‌سوز است. از نظر آلمان، سوخت‌های ترکیبی نیز کربن خنثی هستند و این درست است.
نگرانی اصلی در مورد سوزاندن سوخت‌های فسیلی این است که آن‌ها کربنی که میلیون‌ها سال در زیر زمین محبوس شده بود را به جو باز می‌گردانند. افزایش میزان کربن در جو، اثر گلخانه‌ای را برجسته‌تر میکند و دمای زمین را افزایش می‌دهد. بدون این پدیده طبیعی، زمین وقتی در معرض نور خورشید قرار می‌‌گیرد، می‌سوزد و هر کجا که خورشید نتابد یخ می‌زند.
سوخت‌های ترکیبی، تولید پاک و مصرف پاک
اگر هر سوختی با کربن موجود در جو ترکیب شود، مقدار عنصر موجود در این محیط را کاهش می‌دهد و فقط زمانی که مصرف می‌شود آن را برمی‌گرداند. سوخت‌های تجدیدپذیر مانند اتانول از گیاهان یا زیست‌توده برای به‌دست‌آوردن کربن موردنیاز خود استفاده می‌کنند که گیاهان آن را از هوا استخراج می‌کنند. سوخت‌های ترکیبی آن را مستقیماً از جو به‌دست می‌آورند.
مخالفان هر دو روش استدلال می‌کنند که صرف انرژی برای تولید سوخت منطقی نیست. آن‌ها همچنین با انتقاد از سوخت‌های تجدیدپذیر می‌گویند به‌جای نیشکر یا هر چیز دیگری که مردم برای تولید اتانول استفاده می‌کنند، باید غذا کاشت. در هر دو مورد، این واقعیت که این سوخت‌ها موتورهای درون‌سوز را زنده نگه می‌دارند، احتمالاً دلیل اصلی تنفر هر دو طرف از آن‌ها باشد. بااینحال، به‌نظر می‌رسد این همان چیزی است که آلمان می‌خواهد اتفاق بیفتد.
حداقل یک شرکت خودروسازی آلمانی درحال ارزیابی و تولید سوخت‌های ترکیبی است. پورشه یک کارخانه آزمایشی را به همین منظور در شیلی افتتاح کرده است. این خودروساز استدلال میکند که سوخت اصطلاحاً eFuel به موتورهای درون‌سوز فعلی اجازه می‌دهد تا به‌صورت پایدار کار کنند. بااینحال، پیامدهای آن بسیار گسترده‌تر از حفظ خودروهای قدیمی است.
این تصمیم باعث ایجاد اختلاف در دولت آلمان شد که از طریق اتحادی متشکل از SPD، حزب سبز و FDP شکل گرفته است. «ولکر وایسینگ»، وزیر حمل‌ونقل آلمان، به FDP وابسته است. تصمیم او با آنچه حزب سبز از آن دفاع میکند، یعنی ممنوعیت موتورهای درون‌سوز، در تضاد است. این حزب همچنین از پایان‌دادن به انرژی هستهای حمایت کرد که آلمان را مجبور میکند بیشتر به گاز روسیه تکیه کند. جالب اینجاست که امروزه افراد بیشتری متوجه می‌شوند که انرژی هستهای کربن خنثی است.
موتورهای درون‌سوز می‌توانند از موتورهای الکتریکی پاک‌تر باشند
«بنجامین استفان»، یکی از فعالان صلح سبز، در مصاحبه با آسوشیتد پرس چیزی را گفت که اغلب طرفداران خودروهای برقی می‌گویند. به گفته استفان، همین میزان برق یک خودروی الکتریکی باتری‌دار را پنج‌برابر بیشتر از خودرویی که با سوخت‌های ترکیبی کار میکند، پیش خواهد برد. این اظهارنظر کاملاً مبهم است: همه خودروهای برقی کارایی یکسانی ندارند و این موضوع در مورد خودرو و موتورهای درون‌سوز نیز صدق میکند: برخی از آن‌ها در این زمینه بهتر از بقیه هستند.
به‌طور متوسط، موتورهای درون‌سوز می‌توانند حدود ۲۰ درصد از انرژی شیمیایی موجود در سوخت‌ها را به انرژی حرکتی تبدیل کنند. این به تنهایی و بدون نیاز به گنجاندن سوخت‌های ترکیبی در این معادله اظهارات استفان را تأیید میکند. بااینحال، بهترین موتورها می‌توانند کمی بیش از ۴۰ درصد از انرژی موجود در بنزین را به حرکت تبدیل کنند. همچنین باید اتلاف انرژی در تولید سوخت‌های ترکیبی را در نظر گرفت. بنابراین ممکن است حرف‌های استفان به‌طور کامل درست نباشد.
«جیسون فنسکه»، یک بار مسافت ۳۱۵۹ کیلومتری را با انرژی معادل ۶۲.۸ لیتر بنزین طی کرد که معادل مصرف سوخت 1.99 لیتر در هر 100 کیلومتر است. کارآمدترین خودروی درون‌سوز در بازار ایالات‌متحده، میتسوبیشی میراژ ۲۰۲۳ با مصرف سوخت 6 لیتر در ۱۰۰ کیلومتر است که سه‌برابر مصرف سوخت بیشتری نسبت به تسلا مدل ۳ فنسکه دارد.
استدلال اشتباه و متعصبانه سازمان‌های محیط‌زیستی
استدلالی که دولت‌ها و سازمان‌های حفاظت از محیط‌زیست برای تمرکز روی خودروهای برقی باتری‌دار از آن استفاده می‌کنند، این است که خودروهای درون‌سوز به‌دلیل سوزاندن سوخت‌های فسیلی، کربن منتشر می‌کنند که باعث تغییرات آبوهوایی می‌شود و ممکن است جهان را نابود کند. پس استخراج تمام مواد اولیه‌ای که از آن‌ها برای تولید باتری‌ها استفاده می‌شود چطور؟
آلمان می‌خواهد با سوزاندن سوخت ترکیبی، موتورهای درون‌سوز را زنده نگه دارد. ایتالیا نیز اعلام کرده است که این ممنوعیت را تأیید نخواهد کرد. فراری و لامبورگینی برای حفظ پیشرانه‌های V8 و V10 و V12 خود از ایده سوخت‌های ترکیبی استقبال می‌کنند. وزیر انرژی ایتالیا گفته است: «ایتالیا معتقد است که برقی‌شدن نباید تنها راه دستیابی به کاهش آلودگی کربنی باشد.»
انتخاب کلمات توسط «گیلبرتو پیچتو فراتینی» جالب است. اگر هدف از برقی‌شدن خودروها پایان‌دادن به انتشار کربن باشد و بتوان آن را بدون استفاده انحصاری از راه‌حل‌های برقی حل کرد، آیا این گذار کامل نشده است؟ چه هدفی برای به‌دست‌آوردن باقی مانده؟ هدف از این تغییر چیست: ساخت خودروهای کربن خنثی یا خودروهای برقی؟ اگر تغییر به‌سمت خودروهای برقی هنوز یک هدف است، دلیل انجام این کار چیست؟ به بیان ساده، خودروهای برقی یک ابزار هستند یا یک هدف؟
آلمان و ایتالیا، حامیان بزرگ موتورهای درون‌سوز
آلمان و ایتالیا معتقدند که این خودروها ابزار هستند. به عبارت دیگر، آن‌ها خواهان راه‌های دیگری برای خنثی‌کردن آلودگی کربن هستند و در این زمینه از خودروهای درون‌سوز که قابلیت سوزاندن سوخت‌های ترکیبی دارند، استفاده خواهند کرد؛ چون تولید اتانول کار راحتی است. خودروهایی که با سوخت ترکیبی کار می‌کنند تا زمانی که با چرخه اتو مطابقت داشته باشند، به‌راحتی با هر سوختی کار خواهند کرد.
این تنها استراتژی است که در آن خودروهای برقی و درون‌سوز می‌توانند هم‌زمان وجود داشته باشند؛ البته اگر به خودروسازان امکان انتخاب هر یک از آن‌ها تا زمانی که آلودگی کربنی آن‌ها خنثی باشد، داده شود. درنتیجه کشورهای درحال توسعه درصورت گران‌بودن خودروهای برقی از روش‌های جایگزین استفاده خواهند کرد. در غیر این صورت، اگر خودروسازان مجبور به کنار‌گذاشتن موتورهای درون‌سوز شوند، کشورهای فقیر مجبور هستند هر محصولی را که آن‌ها ارائه می‌دهند، بخرند.
برای گفتگو با کاربران ثبت نام کنید یا وارد حساب کاربری خود شوید.