امروز در فضا: گالیلئو گالیله، قمر کالیستو را کشف کرد

13 ژانویه 1610، «گالیلئو گالیله»، کالیستو، چهارمین قمر مشتری را کشف کرد.

گالیله در ابتدا قمرهای مشتری را «سیاره‌های مدیچی» نامید که از نام خانواده اشرافی مدیچی برگرفته بود. هر قمر به‌صورت عددی با I ،II ،III و IV نام‌گذاری شد. سیستم نام‌گذاری گالیله برای چند قرن مورد استفاده قرار گرفت.

تا اواسط دهه 1800 بود که نام قمرهای گالیله‌، آیو، اروپا، گانیمد و کالیستو رسماً پذیرفته شد. درواقع آشکار شد که نام‌گذاری قمرها براساس عدد بسیار گیج‌کننده خواهد بود، زیرا قمرهای اضافی جدید کشف می‌شدند.

تقریباً 400 سال بعد، فضاپیمایی به نام مدارگرد گالیله، اولین مطالعه عمیق ازجمله کالیستو و قمرهای خواهرش را آغاز کرد.

اکنون مشخص شده‌ که کالیستو بزرگ‌تر از سیاره عطارد بوده و بیشتر از آب و یخ آب تشکیل شده‌ است. مقادیر زیادی یخ در سطح آن قرار دارد.

سطح این قمر قدیمی‌ترین و پربرجستگی‌ترین شیء منظومه شمسی است که دهانه‌های عمیق دارد و سطح آن کاملاً با دهانه‌های برخوردی پوشیده‌ شده‌ است.

هیچ نشانه‌ای از فرایندهای زیرسطحی مانند تکتونیک صفحه‌ای یا آتشفشانی روی کالیستو دیده‌ نمی‌شود. بدون هیچ نشانه‌ای مبنی بر فعالیت‌های زمین‌شناسی، تصور می‌شود که قمر عمدتاً تحت تأثیر ضربه‌ها به این شکل تکامل یافته‌ است.