دانشمندان یک نقطه داغ و درخشان در سمت پنهان ماه پیدا کردند

دانشمندان با استفاده از داده‌های به‌دست‌آمده از فضاپیمای چینی درحال گردش به دور ماه، نشان داده‌اند که سنگ‌های زیر یک آتشفشان باستانی در سمت دور ماه، به‌طرز شگفت‌آوری گرم باقی می‌مانند. اما آنچه جالب است، این است که این ویژگی آتشفشانی بسیار شبیه به زمین است.

کنگره درحال‌حاضر همکاری مستقیم بین ناسا و چین را ممنوع می‌کند. بنابراین دانشمندان ناسا نمی‌توانند با دانشمندان و مهندسانی که داده‌ها را جمع‌آوری کرده‌اند، کار کنند.

مدارگردهای چانگ‌ای چینی هر دو دارای ابزارهای مایکروویو بودند. این ابزار در بسیاری از ماهواره‌های آب‌وهوایی در مدار زمین رایج بوده، اما در فضاپیماهای بین‌سیاره‌ای نادر است. بنابراین این اطلاعات نمای متفاوتی از ماه ارائه می‌کند.

با اینکه این منطقه از نظر بصری غیرقابل‌توجه به‌نظر می‌رسد، برای چند دهه دانشمندان را مجذوب خود کرده است.

از آنجایی که خاک ماه به‌عنوان یک عایق خوب عمل می‌کند و تغییرات دمایی بین روز و شب را کاهش می‌دهد، انتشار مایکروویو تا حد زیادی جریان گرما را از داخل ماه منعکس می‌کند. بنابراین این منطقه به‌طرز عجیبی درخشش بیشتری داشت و توجهات را به خود جلب می‌کرد.

منشأ درخشش عجیب سمت پنهان ماه چیست؟

برای تولید این مقدار گرما و پرتوهای گامای توریم، محققان به این نتیجه رسیدند که گرانیت که حاوی عناصر رادیواکتیو است، محتمل‌ترین منبع پیش‌بینی‌شده است. اما این تنها بیان سطحی چیزی بسیار بزرگ‌تر در زیر سطح بود.

در زمین، گرانیت در مناطق آتشفشانی شکل می‌گیرد که در آن پوسته اقیانوسی به‌وسیله تکتونیک صفحه‌ای، به زیر یک قاره رانده می‌شود. تکتونیک صفحه‌ای نیروهای زمین‌شناسی است که به اطراف قطعات پوسته بیرونی زمین فشار می‌آورد.

آب نیز یک عنصر کلیدی برای تشکیل گرانیت است؛ اما ماه بیشتر خشک است و فاقد تکتونیک صفحه‌ای است. صخره‌های ماه که بیش از پنجاه سال پیش توسط فضانوردان ناسا به زمین بازگردانده شده‌اند، تنها حاوی چند دانه گرانیت بودند.

اکنون محققان به زمین‌شناسان نیاز دارند تا دریابند چگونه می‌توان چنین ویژگی را بدون آب و تکتونیک صفحه‌ای در ماه ایجاد کرد.

چنین مأموریتی می‌تواند به آزمایش ایده‌هایی درباره چگونگی شکل‌گیری یک آتشفشان در ماه کمک کند. یکی از فرضیه‌ها این است که ستونی از مواد داغ از گوشته، در زیر پوسته بالا آمده است؛ دقیقاً مانند آنچه در زیر جزایر هاوایی زمین رخ می‌دهد.

اکنون دانشمندان شروع به مطالعه سایر سیستم‌های گرانیتی بالقوه روی ماه می‌کنند.