تاب‌آوری حتی در فضا؛ دانشمندان از بقای خزه در ایستگاه فضایی بین‌المللی شگفت‌زده شدند

آزمایش‌های جدید نشان می‌دهند توده‌های ساده خزه که روی دیوارهای باغ یا در ترک‌های پیاده‌رو رشد می‌کنند به حدی مقاوم هستند که بتوانند سختی‌های فضا را تحمل کنند.

به گزارش Futurism، توانایی بالای خزه‌ها در زنده‌ماندن در شرایط سخت نشان می‌دهد این ماده سبز مخملی می‌تواند یک جزء امیدبخش برای اکوسیستم‌های آینده فراتر از زمین باشد. تیمی از دانشمندان ژاپنی، مقاومت خزه در سفرهای فضایی را پس از آن کشف کردند که دیدند خوشه‌ای از هاگ‌های خزه که چندین ماه بیرون ایستگاه فضایی بین‌المللی قرار داشتند، دوباره جوانه زدند.

خزه حتی می‌تواند در شرایط بیرون از جو زمین نیز زنده بماند

این محققان دریافتند که بیش از ۸۰ درصد هاگ‌ها از حضور در فضا جان سالم به در برده و توانسته بودند به‌خوبی جوانه بزنند. نتایج این مطالعه در نشریه iScience منتشر شده است.

محققان در تحقیق خود گفته‌اند: «مطالعه محدوده بقای موجودات زنده در محیط‌های زمینی و فضایی نه‌تنها درک ما از سازگاری آن‌ها را افزایش می‌دهد، بلکه به ما کمک می‌کند برای چالش‌های حفظ اکوسیستم‌ها آماده شویم.»

زنده‌ماندن در محیط سخت برای خزه غیرمنتظره نیست؛ این گیاهان که بریوفیت هم نامیده می‌شوند، از طریق هاگ تولیدمثل می‌کنند و مدت‌هاست که در محیط‌های سخت مانند قطب شمال و مناطق بیابانی داغ رشد می‌کنند. مطالعات قبلی نشان داده‌اند که خزه حتی می‌تواند شبیه‌سازی‌های سطح مریخ را تحمل کند. اما برای آزمایش واقعی ظرفیت‌های خزه، تیم پژوهشگران ژاپنی می‌خواست این موجود را در شرایط واقعی فضای بیرونی تحت تابش، سرمای فضا و اثرات ریزگرانش قرار دهد.

آن‌ها در سال ۲۰۲۲ هاگ‌های خزه را به ایستگاه فضایی بین‌المللی منتقل کردند، جایی که به مدت ۹ ماه در داخل یک محفظه ویژه قرار گرفت که بیرون از ایستگاه نصب شده بود. پس از تجربه ۲۸۳ روز مواجهه با فضا، بسته هاگ‌ها در ژانویه ۲۰۲۳ با مأموریتی از اسپیس ایکس به زمین بازگردانده شد. سپس دانشمندان هاگ‌ها را در محلول آگار پرورش دادند، به‌طوری که بیش از ۸۰ درصد هاگ‌ها زنده ماندند و با موفقیت جوانه زدند.

دانشمندان پیش از آغاز تحقیق سلول‌های مختلف نوعی خزه با نام Physcomitrium patens را برداشته و آنها را از نظر تحمل در برابر عوامل محیطی مختلف آزمایش کرده بودند. آن‌ها دریافتند که هاگ‌های خزه‌ای که در یک ماده بیرونی اسفنجی به نام اسپورانژیوم محصور شده‌اند، بیشترین مقاومت را در برابر دماهای شدید و نور فرابنفش دارند و کاندیدای ایده‌آلی برای سفر به فضا هستند.