ناسا با یک انیمیشن جذاب مقیاس و بزرگی سیاه‌چاله‌های کلان‌جرم را نشان داد [تماشا کنید]
ناسا ویدیوی جدیدی منتشر کرده است که نشان می‌دهد سیاه‌چاله‌های غول‌پیکر در مقایسه با خورشید و منظومه شمسی چه اندازه‌ای دارند.
در دیجیاتو ثبت‌نام کنید
جهت بهره‌مندی و دسترسی به امکانات ویژه و بخش‌های مختلف در دیجیاتو عضو ویژه دیجیاتو شوید.
عضویت در دیجیاتوتازههای تکنولوژی
ویدئوی مرتبط
درک ماهیت و اندازه دقیق سیاه‌چاله‌های کلان‌جرم برای انسان‌ها کار آسانی نیست؛ چرا که بعضی از این اشیا آسمانی ده‌ها میلیارد برابر خورشید ما هستند. ازاین‌رو، ناسا انیمیشن جدیدی تولید کرده است که مقایسه‌ای را میان اندازه خورشید و مدار سیارات اطراف آن با بزرگ‌ترین سیاه‌چاله‌ها ارائه می‌کند.
ناسا اخیراً انیمیشن جذابی را منتشر کرده است که ابعاد سیاه‌چاله‌ها را به‌صورت فرضی در منظومه شمسی نشان می‌دهد. پیش از ورود به جزئیات این ویدیو ابتدا باید بگوییم که تک‌ستاره منظومه شمسی با جرم یک خورشید (جرمی که به‌عنوان مرجع در نظر گرفته می‌شود) هرگز نمی‌تواند به سیاه‌چاله تبدیل شود، چون سیاه‌چاله‌ها باید جرمی بین 3 تا 10 برابر خورشید ما داشته باشند تا این فرایند را پشت سر بگذارند. بنابراین تمام سیاه‌چاله‌ها حداقل سه برابر سنگین‌تر از ستاره منظومه ما هستند.
در ویدیوی ناسا چه سیاه‌چاله‌هایی دیده می‌شوند؟
انیمیشن ناسا در ابتدا سیاه‌چاله J1601+3113 را نشان می‌دهد که ابعادی تقریباً مشابه خورشید دارد، اما وزن آن حدود 100 هزار جرم خورشیدی است. در ادامه 9 ابرسیاه‌چاله دیگر را می‌بینیم که در مرکز کهکشان‌های خود قرار گرفته‌اند.
یکی از این سیاه‌چاله‌ها *Sgr A است که در مرکز کهکشان راه شیری ما قرار گرفته است و وزن آن حدود 4.3 میلیون خورشید است. ناسا می‌گوید قطر سایه مرکزی این سیاه‌چاله تقریباً برابر با نصف مدار عطارد به دور خورشید است. دانشمندان پیش‌تر برای اولین‌بار تصویر واقعی این سیاه‌چاله را منتشر کرده بودند.
ناسا در ادامه به سیاه‌چاله‌های بزرگ‌تر ازجمله Cygnus A و M87 می‌رسد که در بیرون از کمربند کوئیپر قرار می‌گیرند. در پایان سیاه‌چاله کلان‌جرم TON 618 را می‌بینیم که یکی از غول‌پیکرترین سیاه‌چاله‌های شناخته‌شده است و جرمی معادل 60 میلیارد خورشید دارد. سایه این سیاه‌چاله آن‌قدر بزرگ است که هفته‌ها طول می‌کشید تا نور از درون آن عبور کند. این سیاه‌چاله به‌صورت فرضی در نقطه‌ای فراتر از ابر اورت واقع می‌شود.
«جرمی اشنیتمن»، نظریه‌پرداز مرکز پروازهای فضایی گودارد ناسا می‌گوید: «اندازه‌گیری‌های دقیقی که بسیاری از آن‌ها با کمک تلسکوپ فضایی هابل انجام شده‌اند، وجود بیش از 100 سیاه‌چاله کلان‌جرم را تأیید می‌کنند. این سیاه‌چاله‌ها چگونه این قدر بزرگ شده‌اند؟ زمانی که کهکشان‌ها به هم برخورد می‌کنند، سیاه‌چاله مرکز آن‌ها می‌تواند نهایتاً با یکدیگر ادغام شود.»
ناسا حالا با همکاری سازمان فضایی اروپا مشغول ساخت آنتن جدیدی است تا بتواند سیاه‌چاله‌های در حال ادغام را مشاهده کند.
دیدگاه‌ها و نظرات خود را بنویسید
برای گفتگو با کاربران ثبت نام کنید یا وارد حساب کاربری خود شوید.
چقدر کوچک و ناتوانیم، اتم هم نیستیم، اصلا هیچی نیستیم.