محققان برای اولین‌بار مولکول‌های آب را روی سیارک‌ها شناسایی کردند
در مراحل بعدی این پژوهش قرار است از تلسکوپ جیمز وب برای بررسی سیارک‌های دیگر استفاده شود.
در دیجیاتو ثبت‌نام کنید
جهت بهره‌مندی و دسترسی به امکانات ویژه و بخش‌های مختلف در دیجیاتو عضو ویژه دیجیاتو شوید.
عضویت در دیجیاتوتازههای تکنولوژی
با استفاده از داده‌های ناسا و سازمان فضایی آلمان در DLR، محققان برای اولین‌بار به وجود مولکول‌های آب بر روی دو سیارک پی بردند.
به گزارشی پژوهشی که در iopscience منتشر شده است، محققان با استفاده از دستگاه FORCAST به بررسی چهار سیارک دارای سیلیکات پرداختند و درنهایت وجود مولکول‌های آب را شناسایی کردند.
دکتر «آنیسیا آردوندو»، محقق اصلی این پژوهش، می‌گوید:
«سیارک‌ها از فرایند شکل‌گیری سیاره‌ها باقی مانده‌اند، بنابراین ترکیبات آن‌ها بستگی به این دارد که در کدام قسمت از سحابی خورشیدی شکل گرفته‌اند. از جمله موارد جالب، توزیع آب در سیارک‌هاست. این موضوع می‌تواند سرنخ مهمی درباره چگونگی پیدایش آب در زمین ارائه دهد.»
سیارک‌های انیدروز، خشک و سیلیکاتی نزدیک به خورشید شکل می‌گیرند؛ در حالی که مواد یخی دورتر از خورشید به‌وجود می‌آیند. درک مکان سیارک‌ها و ترکیبات آن‌ها به ما می‌گوید که چگونه سیارک‌ها در سحابی خورشیدی توزیع شده‌اند و از زمان تشکیل چگونه تکامل یافته‌اند. توزیع آب در منظومه شمسی برای درک شیوه انتقال‌یافتن آب به زمین ضروری است. این امر می‌تواند برای پیداکردن زندگی بالقوه، هم در منظومه شمسی و هم فراتر از آن، راهنمایی‌های بهتری به ما ارائه کند. آردوندو در ادامه می‌گوید:
«ما ترکیبی کشف کردیم که بدون ابهام به آب مولکولی در سیارک‌های آیریس و ماسالیا نسبت داده می‌شود. ما از اطلاعات رصدخانه سوفیا (پروژه مشترک ناسا و سازمان فضایی آلمان) استفاده و به این کشف دست پیدا کردیم.»
سوفیا ذرات آب را در یکی از بزرگترین حفره‌های نیمکره جنوبی ماه شناسایی کرد. مشاهدات قبلی در ماه و سیارک‌ها نوعی از هیدروژن را شناسایی کرده بودند اما نمی‌توانستند بین آب و هیدروکسیل (ماده شیمیایی نزدیک به آب) تمایز قائل شوند. دانشمندان حدوداً معادل یک بطری 350 میلی‌لیتری آب را در هر مترمکعب خاک ماه شناسایی کردند که به صورت مواد شیمیایی در معادن محبوس شده است. آردوندو در ادامه می‌گوید:
«به همین ترتیب، آب در سیارک‌ها می‌تواند در کریستال‌ها محبوس یا حل شود.»
داده‌های دو سیارک پارتنوپه (Parthenope) و ملپومنه (Melpomene)، نویز زیادی داشتند و پژوهشگران نمی‌توانستند به نتایج قطعی دیگری درباره آن‌ها برسند. به‌نظر می‌رسد دستگاه FORCAST حساسیت کافی برای شناسایی ویژگی طیف‌های دیگر آب را ندارد. با این یافته‌ها، پژوهشگران قصد دارند از تلسکوپ فضایی جیمز وب استفاده کنند تا سیارک‌های دیگر را به صورت دقیق‌تر بررسی کنند.
برای گفتگو با کاربران ثبت نام کنید یا وارد حساب کاربری خود شوید.