یک شرکت بریتانیایی از مدفوع انسان سوخت جت ساخت!

یک شرکت مستقر در بریتانیا، از موفقیت خود در توسعه سوخت هواپیما با مدفوع انسان خبر داد. آزمایش‌ها نشان می‌دهد که این سوخت جدید عملکردی مشابه سوخت مورداستفاده در موتورهای جت دارد. باتوجه به اینکه صنعت هواپیمایی مسئول 2.5 درصد از انتشار کربن در جهان است، چنین سوخت‌هایی می‌توانند کمک شایانی به کاهش تولید کربن کنند.

برای کربن‌زدایی از صنعت هواپیمایی باید به سمت هواپیماهای برقی یا هیدروژنی رفت که البته هنوز در مراحل ابتدایی توسعه قرار دارد و سال‌ها تا جایگزینی با هواپیماهای بزرگ با سوخت‌های فسیلی فاصله دارند. به همین دلیل است که سوخت‌های هوانوردی پایدار یا SAF به‌عنوان یک جایگزین موقت برای استفاده در هواپیماهای بزرگ‌ درحال توسعه هستند.

براساس گزارش CNN، شرکت Firefly Green Fuels از مدفوع انسان برای ساخت سوخت هواپیماها استفاده کرده است. این شرکت البته سابقه طولانی مدتی در تولید سوخت‌های کم‌ضرر و طبیعی دارد، برای مثال، آن‌ها پیش‌ازاین موفق شده بودند با روغن کلزا سوختی برای وسایل نقلیه‌ بسازند.

ساخت سوخت جت با استفاده از مدفوع انسان

این شرکت در ابتدا می‌خواست با چندین ماده مختلف مانند روغن‌های پخت‌وپز مصرف‌شده، ضایعات مواد غذایی و پسماندهای کشاورزی سوخت جت بسازد، اما به نتیجه مطلوبی نرسید. محققان این شرکت سپس به مدفوع انسان روی آوردند. این تیم توانست مدفوع را به مایع غلیظ و سیاه‌رنگی تبدیل کنند که شبیه نفت خام است و عملکردی مشابه آن دارد. آن‌ها سپس با استفاده از روش «تقطیر کسری» توانستند سوخت مورد نظر را درست مانند پالایشگاه‌های نفت استخراج کنند.

این سوخت جدید به مرکزی در آلمان فرستاده شد که تأیید کرد ترکیب شیمیایی آن مشابه سوخت A1 مورداستفاده برای موتورهای جت است.

سوخت SAF ساخته‌شده از محصولات زراعی معمولاً جایگزین بهتری در نظر گرفته می‌شود؛ زیرا گیاهانی که برای تولید روغن مورد استفاده قرار می‌گیرند دی‌اکسیدکربن هوا را هنگام رشد جذب می‌کنند. کارشناسان تخمین می‌زنند که این رویه باعث کاهش 90 درصدی انتشار گازهای گلخانه‌ای می‌گردد. اما برخی نیز با رویکرد کشت گیاه برای مصارف سوخت هواپیما مخالف هستند چرا که معتقدند زمین‌های زراعی را نباید برای چنین کارهایی هدر داد.

بااین‌حال، بعید است که با رویکرد جدید این شرکت مخالفتی شود، زیرا مدفوع‌ انسان چیزی است که نمی‌توان از آن اجتناب کرد، به وفور در دسترس است و هیچ‌کس نیز به آن نیازی ندارد.