بهترین بازی های سال 2017 به انتخاب دیجیاتو [10 تا 1]

انتخاب بهترین بازی های کامپیوتری سال 2017 واقعا کار ساده ای نیست. مخاطب هر ژانر بازی و سبکی که باشید، عناوین متعدد و درجه یک بسیاری برای شما وجود داشته. اگر کنسول گیمر بوده اید با انحصاری های بی شمار سرگرم شده اید و اگر هم پی سی گیمر هستید می دانید که چه اتفاقات مهم و بزرگی در این فضا رخ داده. از زلدا و ماریو و هورایزن زیرو داون روی کنسول ها گرفته تا عرضه پابجی و دیوینیتی روی پی سی، همه و همه شگفتی آفرین بودند.

در اصل، 2017 حتی یک ماه هم در ارائه بازی های درجه یک و عالی دست بر نداشت و از همان ابتدا با Nioh و Resident Evil 7 آغاز کرد و به Xenoblade Chronicles 2 و Finding Paradise ختم شد. شاید اگر بگوییم امسال بهترین سال نسل هشتم کنسول های بازی بوده بی راه نگفته ایم.

گیمرها با هر سبک و سلیقه ای، با هر کنسول و سخت افزاری فرصت آن را داشتند تا از بهترین بازی های چند سال اخیر لذت ببرند. حتی اغراق نیست اگر بگوییم برخی از بهترین بازی های تاریخ امسال عرضه شده اند. کنسول نینتندو سوییچ امسال عرضه شد و شرکت های بازی سازی بسیاری با تغییر رویه به دنبال بهبود کیفیت آثار خود رفتند.

• بهترین بازی های سال 2017 به انتخاب دیجیاتو [30 تا 21]
• بهترین بازی های سال 2017 به انتخاب دیجیاتو [20 تا 11]
• بهترین بازی های سال 2017 به انتخاب دیجیاتو [10 تا 1]

حالا سال 2018 را پیش روی خود داریم و می دانیم که گاد آو وار جدید، The Last of Us: Part II و Red Dead Redemption 2 نیز در راه هستند اما پیش از اینکه عرضه بازی های جدید را جشن بگیریم، بهتر است نگاهی داشته باشیم به بهترین بازی های سال 2017 که در سه بخش مجزا برای شما آماده شده است. در این سری مطالب، 30 بازی برتر سال 2017 را با ترتیبی خاص کنار هم چیده ایم که در مطلب پیش رو، 10 بازی برتر سال را مشاهده می کنید.

امسال می خواهیم علاوه بر انتخاب یک بازی به عنوان برترین بازی سال از سوی تحریریه دیجیاتو، یک بازی سال نیز از نگاه خوانندگان وبسایت و دنبال کنندگان دیجیاتو در شبکه های اجتماعی داشته باشیم. بهترین بازی های سال خودتان را در بخش نظرات بنویسید و در نظرسنجی تلگرامی دیجیاتو که هم اکنون در حال برگزاری است شرکت کنید و به بهترین بازی سال خودتان رای بدهید.

10. Assassin's Creed Origins

• ناشر: Ubisoft
• سازنده: Ubisoft Montreal
• پلتفرم: پی سی، پلی استیشن ۴، ایکس باکس وان
• امتیاز دیجیاتو: ۸۶
• میانگین امتیازات: ۸۱

سری اساسینز کرید را می توان یکی از جنجالی ترین نام های صنعت بازی های ویدیویی دانست و آن را در فهرست بهترین بازی های استراتژیک کامپیوتر قرار داد. فرنچایزی که در هر کدام از نسخه های خود، ما را در دل یکی از دوره های مهم تاریخی قرار داده و با زندگی شخصیت هایی واقعی که این برهه های حساس تاریخی زندگی می کردند، آشنا می کند.

نسل هشتم با وجود آن که در ابتدا سکوی پرتابی برای این سری بازی محبوب به نظر می رسید، برای اساسینز کرید بد یمن بود و سبب شد تا چند نسخه اخیر این سری، یکی پس از دیگری قدمی برای ناامید کردن هواداران قدیمی بردارند.

یوبی سافت سرانجام قبول کرد که اساسینز کرید نیاز به استراحت داشته و نسخه جدید این سری با نام Assassin's Creed Origins را با فاصله زمانی دو ساله نسبت به قسمت قبلی به بازار عرضه کرد. به نظر می رسد که این زمان بیشتر برای ساخت بازی، جدا از آن که عده بیشتری را تشنه قسمت جدید اساسینز  کرید کرده، دست سازندگان آن را هم برای پیاده کردن ایده های جدید و تزریق حس تازگی به بازی، بازتر از گذشته کرده است.

در Assassin's Creed Origins به عنوان یک محافظ فرعون به نام بایک، سفری را به قلب مصر باستان تجربه خواهیم کرد. داستانی که از کلیشه های همیشگی نسخه های اخیر این مجموعه رهایی پیدا کرده، در کنار عناصر جدید گیم پلی که آن را به بازی های سبک نقش آفرینی نزدیک کرده اند، همه و همه باعث می شوند Assassin's Creed Origins یک عنوان قابل احترام باشد که بدون شک ارزش وقت شما را خواهد داشت.

بخشی از بررسی بازی Assassin's Creed Origins به قلم شایان کرمی:

Assassin's Creed Origins یک بازی بازی سرگرم کننده با گیم پلی روان، داستانی دوست داشتنی و شخصیت هایی ماندگار است که از تجربه آن به هیچ وجه پشیمان نخواهید شد.

گردش در محیط های مختلف مصر باستان و کشف رازهایی که فرقه اساسین ها در ابتدای پیدایش خود طی کرده بودند، کاری است که شما را ساعت ها غرق تجربه Origins خواهد کرد.

9. Forza Motorsport 7

• ناشر: Microsoft Studios
• سازنده: Turn 10 Studios
• پلتفرم: پی سی، ایکس باکس وان
• امتیاز دیجیاتو: ۹۲
• میانگین امتیازات: ۸۶

سال ها است که به حضور یکی از نسخه های فورتزا در لیست بهترین بازی های سال عادت کرده ایم. این سری با قدمت نه تنها نزدیک به دو نسل است که در دنیای بازی های شبیه ساز، رقابت را بر حریف دیرینه اش، یعنی سری گرن توریسمو سونی تنگ کرده بلکه به لطف استودیوی خلاق Playground Games حتی در ژانر  آرکید هم حرف اول را می زند.

اما 2017 سال راحتی برای فورتزا و مایکروسافت نبود. بهترین بودن زمانی که رقیب دیگری ندارید،‌ راحت است اما وقتی رقیب دیرینه شما پس از مدت ها دوباره به میدان باز می گردد و سری تازه و جدیدی چون Project Cars با عرضه نسخه دوم درست پشت سر شما قرار می گیرد، همه چیز سخت تر می شود.

خود فورتزا موتور اسپرت 7 نیز با رنج بردن از مشکلاتی چون فیزیک نه چندان دقیق و واقع گرایانه و مشکلات ریز و درشت هوش مصنوعی، عنوان انقلابی و بی نقصی نیست؛ بر خلاف فورتزا هورایزن 3 که سال گذشته خود را حتی تا 5 بازی برتر سال بالا کشاند.

اما همچنان ویژگی هایی چون تنوع بسیار بالای اتومبیل ها و مسابقات، جلوه های بصری خیره کننده، صداگذاری هیجان انگیز ماشین ها و چرخه داینامیک آب و هوای بازی باعث می شوند تا فورتزا موتور اسپرت 7 بهترین عنوان ریسینگ سال و یکی از بهترین بازی هایی باشد که در سال 2017 میلادی منتشر شده است.

بخشی از بررسی بازی Forza Motorsport 7 به قلم پدرام بهادری:

چند دقیقه ابتدایی بازی کافی است تا متوجه شویم فورتزا موتور اسپرت 7 المان های زیادی را از برادر کوچکترش قرض کرده است. گیم پلی بازی دیگر آن مکانیزم نسبتاً سخت گیرانه و خشک نسخه های قدیمی نیست چرا که سازندگان در این نسخه تا حدی لذت بخش بودن عنوان شان را به شبیه سازی دقیق دنیای اتومبیلرانی ترجیح داده اند.

اشتباه نکنید، این تغییرات به شکلی نیست که بخواهیم به بازی برچسب آرکید بزنیم. با خاموش کردن تمامی اسیست ها و بالا بردن درجه سختی، اول شدن در مسابقات کاری نیست که از عهده هر کسی برآید اما فورتزا 7 به خوبی مخاطبان جدید و غیر حرفه ای را با هم نشانه می گیرد.

8. Divinity: Original Sin II

• ناشر: Larian Studios
• سازنده: Larian Studios
• پلتفرم: پی سی
• امتیاز دیجیاتو: ۹۲
• میانگین امتیازات: ۹۳

افرادی که به بازی های سبک نقش آفرینی کلاسیک علاقه دارند، بدون شک مظلوم ترین قشر گیمرها در نسل هشتم بازی های ویدیویی محسوب می شوند. اکثر بازی های جدید این سبک با استانداردهای عناوین درجه یک نقش آفرینی فاصله زیادی دارند.

سری Divinity یکی از معدود نام ها در سبک نقش آفرینی ایزومتریک بوده که با دو نسخه خود، این سبک را از فراموشی کامل نجات داده است. قسمت دوم این سری یعنی Divinity: Original Sin II، تمام نقاط ضعف مهم قسمت قبلی را برطرف کرده و جدا از این، استانداردهای تازه ای را برای سبک خود تعریف می کند.

Divinity: Original Sin IIقصه ای کلیشه اما دوست داشتنی را روایت می کند که طی آن با پستی ها و بلندی های زیادی مواجه خواهید شد. از روبرو شدن با نژادهای مختلف گرفته تا اکتشاف نقطه به نقطه دنیای اساطیری بازی که طی مراحل اصلی و جانبی به گشت و گذار در آن ها مشغول هستید، همگی بر پایه داستان غنی این اثر پایه ریزی شده اند.

سازندگان بازی در استودیوی Larian عنوانی خلق کرده اند که می توان ساعت های زیادی را در آن سپری کرد و به هیچ وجه، خسته نشد. نقشه پر از جزییات، روایت داستانی عالی و متفاوت، گرافیک هنری دوست داشتنی و در نهایت عشق زیادی که صرف بازی شده، باعث می شود تا حتی اگر از علاقه مندان این سبک هم نباشید هم به سمت تجربه Divinity: Original Sin II کشیده شوید.

بخشی از بررسی بازی Divinity: Original Sin II به قلم شایان کرمی:

Divinity: Original Sin 2 به دست افرادی که بدون شک، عشق زیادی به کار خود و بازی های ویدیویی داشته اند، ساخته شده است. این عشق، خود را به خوبی در بخش های مختلف بازی خود را نشان داده و در نهایت نیز، راه خود را به خوبی به شما انتقال خواهد داد.

برای لذت بردن از این بازی، نیاز به وقت زیاد و عشق بیشتر به بازی های ویدیویی خواهید داشت. اگر تا کنون عنوانی در سبک نقش آفرینی کلاسیک نیز تجربه نکرده اید، Divinity: Original Sin 2، بدون شک بهترین نمونه موجود در بازار در طی سال های اخیر خواهد بود.

7. Uncharted Lost Legacy

• ناشر: Sony Interactive Entertainment
• سازنده: Naughty Dog
• پلتفرم: پلی استیشن ۴
• امتیاز دیجیاتو: ۹۵
• میانگین امتیازات: ۸۴

احتمالاً باورتان نمی شود اگر بگوییم لاست لگسی در ابتدا یک بسته الحاقی معمولی برای چهارمین آنچارتد بود که به مرور زمان دچار تکامل و دگرگونی شد و حالا در میان 10 بازی برتر امسال جای گرفته است. خودمان هم باورمان نمی شود. اما احتمالاً اصلی ترین مقصر شکل گیری چنین ذهنیتی خودمان هستیم، بهرحال همه ما این جمله قدیمی را شنیده ایم که «ناتی داگ بازی بد نمی سازد».

لاست لگسی یک دنباله معمولی نبود؛ دنباله ای بود که به ما نشان داد آنچارتدهای شماره دار بعدی می توانند چه شکل و شمایلی داشته باشند. جهانِ باز یا شخصیت های اصلی متفاوت، مسائلی نیست که طرفداران آنچارتد به آنها عادت داشته باشند اما لاست لگسی اثبات کرد که می توان بدون نیتن دریک زنده ماند و باید به استقبال تغییر رفت.

از طرف دیگر، لاست لگسی این فرصت را به عاشقان سری آنچارتد داد تا برای آخرین بار، مروری بر بهترین المان ها و سکانس های چهار آنچارتد پیشین داشته باشند و یک بار دیگر در جهان فانتزی ناتی داگ غرق شوند. حتی اگر از دستاوردهای فنی بازی چشم پوشی کنیم، لاست لگسی مثالی واضح بر این موضوع است که ناتی داگ چطور با برداشتن یک ایده و بسط دادن آن طی تنها چند ماه، قادر به خلق عنوانی است که در میان بهترین ها جای می گیرد.

بخشی از بررسی بازی Uncharted Lost Legacy به قلم شایان ضیایی:

در غایی ترین حالت، لاست لگسی همان چیزی است که از یک آنچارتد کامل انتظار داریم و گیم پلی بازی، یکبار دیگر مثل رولر کوستری است که هر بار، به ارتفاعات بالاتری دست پیدا می کند و با گذشت هر دقیقه، سورپرایزهای تازه ای در چنته دارد و غافلگیرتان می کند.

در این بخش از مطلب لازم به اشاره است که بخش چندنفره و حالت Survival آنچارتد 4 هم در لاست لگسی قرار داده شده که گرچه هیچ تفاوتی با سابق نداشته و از محتویات تازه ای بهره نمی برد، اما بهرحال به عنوان یک ویژگی ارزش افزوده می توان به آن اشاره کرد.

6. Nier Automata

• ناشر: Square Enix
• سازنده: PlatinumGames
• پلتفرم: پی سی، پلی استیشن ۴
• امتیاز دیجیاتو: ۹۲
• میانگین امتیازات: ۸۸

Nier یک اثر «هنری» است که باید مورد تحسین قرار بگیرد. در وانفسای داستان های سرسری این روزهای دنیای بازی های ویدیویی، نیر نشان می دهد چطور می توان با استفاده از یک سری کاراکترهای ماشینی و بی روح، نفس انسانی را تحت تاثیر قرار داد.

روابط چند اندروید که برای تبدیل شدن به اشرف مخلوقات در برابر ماشین ها صف آرایی کرده اند چنان شما را درگیر می کند که گاهی اوقات به هنگام تماشای میان پرده ها به انسان و انسان بودن فکر می کنید، از زمان حال خارج می شوید و به دنیای افکارتان پرت می شوید.

حال تصور کنید چنین فضایی با گرافیک و طراحی هنری بی نقصی تزیین شده و نوای موسیقی بی مثال بازی آن را در بر گرفته است. در انتها، گیم پلی ای درگیرکننده با ضرب آهنگ بالا تکمیل کننده ضیافت نیر می شود و یک اثر به یاد ماندنی را خلق می کند.

بازی چندین پایان دارد اما هیچوقت مجبور نیستید یک خط داستانی یکسان را طی کنید که همین، نبوغ سازندگان در طراحی یک اثر تکراریِ غیر تکراری را به رخ می کشد. نیر تحسین شده و تحسین برانگیز است. اگر تا به امروز از تجربه این اثر سر باز زده اید، این لذت را از خود دریغ نکنید و یکی از بهترین بازی های امسال و سال های اخیر را تجربه کنید.

بخشی از بررسی بازی Nier Automata به قلم پویا پورنصیر:

داستان نیر: اتومتا حول جنگ بین انسان ها و موجودات فرازمینی می چرخد. فرازمینی ها برای به چنگ گرفتن سیاره زمین از ماشین های هوشمند استفاده می کنند و در نهایت، جنگ به نفع آنان تمام می شود و بشر برای بقای خودش به ماه سفر می کند. برای بازپس گرفتن زمین، سازمانی به نام YorHa تشکیل می شود که به تربیت و ساخت ربات های انسان مانند می پردازد.

ماشین های هوشمند هر کدام به شبکه ای هوشمند توسط فرازمینی ها کنترل شده اما بعد از کمی تحقیق، رفتارهای عجیب غریب آن ها موجب کنجکاوی سازمان YorHa می شود. همین رفتارهای عجیب غریب و تشابه آن با مفاهیم و عواطف انسانی، نقطه اوج و به شدت مهم این بازی را تشکیل می دهد. پیشنهاد می کنیم هنگام تجربه بازی به دشمنان و کارهای آن ها بیشتر توجه کنید تا درک بیشتری از  صحبت های بالا داشته باشید.

5. Horizon Zero Dawn

• ناشر: Sony Interactive Entertainment
• سازنده: Guerrilla Games
• پلتفرم: پلی استیشن ۴
• امتیاز دیجیاتو: ۹۴
• میانگین امتیازات: ۸۹

هورایزن یک اثر با شکوه است که خودش باعث شد نتواند بهترین بازی سال باشد. دنیای وسیع و زیبایی حیرت آور بازی نوید این را می دهد که می توان ساعت ها درگیرش شد و لذت برد. هورایزن اقیانوسی از همه چیز است اما به عمق یک انگشت. ای کاش ماموریت های فرعی بازی این قدر سرسری طراحی نمی شدند و در این صورت، بازی دیگر چیزی جز یک اثر بی نقص نبود.

طراحی کاراکترهای فرعی و حتی اصلی تا حد زیادی نچسب بود و فراموش شدنی. گیم پلی بازی جذاب و درگیر کننده است اما کمبود سلاح های دیگر در کنار چرخه محدود حاضر به وضوح حس می شود. این نکته ها را بیان نکردیم تا بازی را نکوهش کنیم؛ گفتیم تا معلوم شود که هورایزن از یک شاهکار تنها چند قدم عقب مانده و می تواند این کمبودها را در نسخه های بعدی به راحتی جبران کند و به یک سری ماندگار در تاریخ بازی های ویدیویی تبدیل شود.

طراحی هنری، صداگذاری، گرافیک و حتی داستان بازی رسالت خود را به طور کامل به جا می آورند و نمی توان ایراد خاصی به آن ها وارد کرد. هورایزن از آن دست بازی هایی است که دوست نداشتن اش بسیار سخت تر از دوست داشتنش اش است.

هر کسی که با مکانیزم بازی های اکشن ادونچر آشنایی داشته باشد می داند که هورایزن در تمامی زمینه ها در حد استاندارد و حتی فراتر عمل می کند. این بازی، شایسته جایگاهی که دارد هست و مطمئنا در نسخه های بعدی می تواند کمبودهای نسخه ابتدایی را جبران کند. پس تا آن زمان از گشت و گذار در دنیایی آخرالزمانی که به تسخیر ماشین هایی حیوان-گونه درآمده لذت ببرید.

بخشی از بررسی بازی Horizon Zero Down به قلم شایان ضیایی:

صحبت درباره هورایزن واقعاً سخت است؛ انحصاری تازه پلی استیشن 4 و سونی، یکی از آن بازی هایی است که تنها باید تجربه اش کنید تا متوجه شوید درباره چه صحبت می کنیم.

همه چیز در بهترین حالت خود قرار دارد و در این بین، مشکلات ریز و درشتی به چشم می خورند که گرچه به تکامل هرچه بیشتر بازی لطمه زده اند، اما خللی اساسی در گیم پلی به وجود نیاورده اند و تک تک لحظات بازی، برایتان لذت بخش ظاهر می شوند.

4. Persona 5

• ناشر: Atlus
• سازنده: Atlus
• پلتفرم: پلی استیشن ۴
• امتیاز دیجیاتو: ۹۵
• میانگین امتیازات: ۹۳

از بین تمام بازی های لیست پیش رو، عجیب ترین بازی همین پرسونا است. البته این عجیب بودن اصلا چیز بدی نیست و یعنی در هر لحظه غافلگیری بزرگی در انتظارتان است. پرسونا عنوانی است که مطمئنا کمترین قشر از خواننده هایمان تجربه اش کرده اند؛ احتمالا به دلیل شنیدن لیبل هایی که بازی زده شده، از جمله مبارزه نوبتی و یا گرافیک بچگانه و مسائلی از این دست.

اما اگر شنیدن این دست حرف ها موجب بازداشت شما از تجربه یکی از بهترین بازی این نسل شده، سخت در اشتباه بوده اید. پرسونا از هر نظر یک شاهکار محسوب می شود. داستان درگیر کننده اش شما را به فکر وا می دارد و روابط شما با باقی شخصیت ها هر کدام یک اتفاق مهم است.

لزوم برنامه ریزی واقع گرایانه برای پیش برد حوادث یکی دیگر از جنبه های جذاب بازی است. به طور خلاصه باید گفت رسالت پرسونا این بوده که زندگی روزمره یک دانش آموز را برای ما بازسازی کند و آن را جذاب جلوه دهد؛ و در این کار به بیش از یک موفقیت ساده رسیده است.

در کنار زندگی روزمره، دنیای متاورس پر است از دشمنان جذاب و قصرهای باشکوه که با نهایت وسواس در طراحی خلق شده اند. با هر بار پا گذاشتن به این دنیای موازی شما باید منتظر یک بستر داستانی و مکاشفه ای جدید باشید. فرمول پرسونا می تواند تا سال ها پاسخگوی ساخت این فرانچایز باشد و تا سال های سال خسته کننده نشود.

بخشی از بررسی بازی Persona 5 به قلم شایان ضیایی:

داستان پرسونا 5، از عناصر و روایتی برخوردار است که تنها در یک محصول ژاپنی می توانیم انتظارش را داشته باشیم. بازی کند پیش می رود، عجله ای برای هیچ چیز ندارد و به کوچکترین جزییات به شکلی فزاینده (و شاید گاه بیش از حد) می پردازد.

اما به محض اینکه ساعات نخست بازی را از پیش رو بردارید و برای غرق شدن در دنیای بازی آماده شوید، پرسونا 5 تبدیل به آمیزه ای از روایت بی نظیر، گیم پلی درگیرکننده و سبک هنری چشم نواز می شود.

3. Wolfenstein II: The New Colossus

• ناشر: Bethesda Softworks
• سازنده: MachineGames
• پلتفرم: پی سی، پلی استیشن ۴، ایکس باکس وان، نینتندو سوییچ
• امتیاز دیجیاتو: ۹۱
• میانگین امتیازات: ۸۷

حزب آلمان نازی طی سال های اخیر همیشه سوژه خوبی برای ساخت فیلم های سینمایی، کتاب و حتی بازی های ویدیویی بوده است. سری بازی Wolfenstein که یکی از قدیمی ترین نام ها در سبک خود محسوب می شود، همیشه نگاه متفاوت و جدیدی نسبت به حضور آلمان های نازی در جنگ جهانی و زمان های پس از آن داشته است.

جدیدترین نسخه از این سری با نام Wolfenstein 2: The New Colossus، جدا از آن که داستانی خیالی درباره سرنوشت دنیا پس از پیروزی آلمان های نازی در جنگ جهانی دوم را به خوبی روایت می کند، نکات جذاب و فوق العاده ای در خود جای داده که این اثر را به یکی از خاص ترین و موفق ترین شوتر های اول شخص سال های اخیر تبدیل می کند.

یک تجربه داستانی لذت بخش که به هیچ عنوان کوتاه نیست در کنار موسیقی زیبا و محتویات تکرار پذیری که شما را بارها به تجربه دوباره بازی تشویق خواهند کرد، مواردی هستند که باعث می شوند Wolfenstein 2: The New Colossus به گزینه اول افرادی تبدیل شود که چند سالی است دل چرکینی از بخش داستانی بازی های اکشن اول شخص دارند و تجربه یک بخش داستانی غنی را به نبردهای آنلاین و چند نفره ترجیح می دهند.

بخشی از بررسی بازی Wolfenstein 2: The New Colossus به قلم شایان ضیایی:

ولفنشتاین 2 از همان ابتدا دست به ابداعات خرق عادتی می زند که حقیقتاً آن را از هر شوتر اول شخص دیگری متمایز می کنند. به عنوان مثال دقایق ابتدایی گیم پلی و فصل افتتاحیه بازی را در نظر بگیرید که بلازکوویچ، در حالی که روی ویلچر نشسته با موج عظیم سربازهای نازی مبارزه می کند؛ ایده ای کاملاً منحصر به فرد که گرچه تفاوت چندانی در فرمول گیم پلی ایجاد نمی کند، اما چنان حس قدرتی به گیمر می دهد که از همان اول می دانید با یک بازی معمولی طرف نیستید.

پلات داستانی بازی هم دست کمی از گیم پلی ندارد و پر شده از وقایع و پیچش هایی که در یک لحظه شما را حیرت زده می کنند و در لحظه دیگر، با یک توجیه بسیار غیرمنطقی، همه چیز را بسیار عادی جلوه می دهند. اما مهم نیست اتفاقات چگونه توجیه می شوند، مهم اینست که بازی دائماً سورپرایزی تازه در چنته دارد و ایجاد حس تعلیق در داستان و غافلگیر کردن گیمر را به منطقی بودن ترجیح می دهد؛ تیغ دو لبه ای که می توانست صدمه ای جدی به پیکره بازی بزند اما در عوض به یکی از بهترین عناصر آن تبدیل شده است.

2. Super Mario Odyssey

• ناشر: Nintendo
• سازنده: Nintendo EAD
• پلتفرم: نینتندو سوییچ
• امتیاز دیجیاتو: ۹۹
• میانگین امتیازات: ۹۷

ماریو از کهنه کاران صنعت گیم است. نزدیک به چهار دهه است که در این صنعت حضور دارد، اما همواره کیفیت بازی هایش در حد خوب و عالی بوده و دلیل این امر هم اهمیتی است که نینتندو به ساخت بازی هایش می دهد. نینتندو تمامی توان خود را به کار می گیرد تا یک بازی خارق العاده خلق کند.

Super Mario Odyssey پیش از عرضه یکی از کلیدی ترین بازی های نینتندو به شمار می رفت،. هم عنوانی بود که می توانست ثابت کند سوییچ به غیر از زلدا، بازی های دیگری هم دارد و هم می توانست مسیری تازه را برای شخصیت ماریو رقم بزند. و خوشبختانه اُدیسه در تحقق هر دوی این ها موفق بود.

اُدیسه بی شک یکی از بهترین ماریو های سه بعدی و یکی از بهترین پلتفرمینگ های تاریخ ویدیو گیم است. طراحی زیبا، زنده و پر رنگ و لعابش هر مخاطبی را به وجد می آورد، اما در کنار زیبایی های بصری، گیم پلی ای بی نظیر با مکانیزم های تازه دارد و با محتویات سرگرم کننده اش، می تواند هر بازیکنی را برای ساعت ها به  پای سوییچ میخکوب کند.

سوپر ماریو اُدیسه خیلی راحت توانست پای خود را به رتبه دوم این لیست باز کند و حقیقتا هم لیاقت حضور در این جایگاه را دارد. اگر بخواهیم بازی های امسال را از لحاظ تجربه ای که برای بازیکنان به ارمغان می آورند تحلیل کنیم و کیفیت شان را مورد بررسی قرار دهیم، بازی های خیلی کمی شانس مقابله با لوله کش پیر صنعت گیم را دارند.

بخشی از بررسی بازی Super Mario Odyssey به قلم شایان ضیایی:

سوپر ماریو اُدیسه همانطور که از نامش بر می آید، سفری خیال انگیز به قلمروهای گوناگون است؛ سفری که می تواند حماسی باشد، می تواند طنزآمیز باشد و می تواند گاه دشوار باشد. اما با تغییری قابل توجه در رویکرد گیم پلی و تمرکز مضاعف بر ماجراجویی در قلمروهای پهناور به جای چالش برانگیز بودن گیم پلی، سوپر ماریو اُدیسه نه تنها یکبار دیگر تجربیات پیشین را یادآور می شود، بلکه این سری را به نوعی برآورد هم می رساند.

باوزر، ضد قهرمان همیشگی ماشروم کینگدام، این بار نقشه ای به مراتب شیطانی تر در سر دارد و با ربودن پرنسس پیچ، به دنبال ازدواج با او است. برای اینکه این مراسم ازدواج پرشکوه تر از هر مراسم دیگری باشد، باوزر به قلمروهای مختلف سر می زند و شی ای را به سرقت می برد که ارزشمندترین یادواره آن قلمروست؛ حلقه ازدواج از یک قلمرو، لباس عروس از قلمرویی دیگر، کیک از یک قلمرو و گل از قلمرویی دیگر.

1.The Legend of Zelda Breath of the Wild

• ناشر: Nintendo
• سازنده: Nintendo EAD
• پلتفرم: نینتندو سوییچ
• امتیاز دیجیاتو: ۱۰۰
• میانگین امتیازات: ۹۷

انتظارات تان از یک بازی بی نقص چیست؟ داستان تاثیرگذار؟ گیم پلی درگیرکننده؟ جهان وسیع؟ یا شاید گرافیک چشم نواز؟ هر انتظاری که از یک بازی بی عیب و نقص دارید را لیست کنید تا به شما بگوییم The Legend of Zelda: Breath of the Wildنه تنها تمام آنها را برآورده می کند بلکه حتی گام را فراتر می گذارد و به شما نشان می دهد سطح انتظارات تان از یک بازی معرکه، بسیار پایین تر از چیزی است که واقعاً باید باشد.

آخرین زلدا، خط بطلانی بزرگ روی تمام ترندهای چند سال اخیر صنعت گیم می کشد و می گوید که یک بازی خوب برای موفقیت، نه نیازمند «4K واقعی» است و نه «قدرتمندترین کنسول جهان»؛ در عوض، علاقه قلبی سازندگان و دانش عمیق آنها از ژانر مورد نظر، عواملی هستند که سبب می شوند یک بازی روی کنسول جمع و جوری مانند سوییچ، حیرت انگیز ظاهر شود و جهانی عظیم را مقابل دیدگان قرار دهد که مشابه اش را ندیده اید و به این زودی ها هم نخواهید دید.

ساخته جدید نینتندو، به جد نه تنها بهترین بازی امسال، بلکه بهترین بازی تمام دوران است و تار و پودش به قدری ماهرانه به یکدیگر تنیده شده اند که سخت است دقایقی کنترل لینک جوان را به دست بگیرید و عاشقش نشوید. امسال بی هیچ تردید سال بازی های فوق العاده بود، اما این بازی را با هیچ یک از عناوین دیگر امسال مقایسه نکنید؛ این بازی نیامده تا با عناوین دیگر رقابت کند، این بازی آمده تا به عناوین دیگر نشان دهد سرگرم کنندگی مطلق یعنی چه.

بخشی از بررسی بازی The Legend of Zelda Breath of the Wild به قلم علیرضا یوسفی:

جهان Breath of the Wild برخلاف بازی های دیگر، محیطی است که در آن هر چه فکر می کنید امکان پذیر است. هر متر این جهان وسیع، پر شده از رمز و راز که راه رسیدن به آن را در اختیار خلاقیت بازیکن گذاشته.

محیطی پر از دشمن و اتفاقاتی که شما را به خطر می اندازند، اما در عین حال کاملا آرامش بخش هستند. هر تکه از این جهان گسترده، آنقدر جزییات دارد که دنبال کردن ماموریت یا کاری که قصد انجامش را داشتید بسیار سخت می شود، چون همیشه عاملی هست که حواس شما را در اختیار گرفته و باعث شود کاری را که می خواستید انجام بدهید را کاملا فراموش کنید.

به راحتی می شود گفت که دنیای این بازی بهترین جهانی هست که در یک بازی ویدیویی دیده ایم.