پژوهش جدید: واکسن جدید بیماری زونا می‌تواند شروع زوال عقل را به تأخیر بیندازد

محققان دانشگاه آکسفورد دریافتند استفاده از واکسن جدید بیماری زونا ممکن است در عقب‌انداختن شروع بیماری زوال عقل تأثیر داشته باشد. در این پژوهش، محققان میزان ابتلا به زوال عقل در افراد دریافت‌کننده واکسن جدیدتر زونا را با دیگر واکسن‌ها، ازجمله واکسن قدیمی‌تر زونا، مقایسه کردند. اگر یافته محققان در کارآزمایی‌های بالینی تأیید شود، می‌تواند پیامدهای مثبتی برای مبارزه علیه زوال عقل داشته باشد.

براساس گزارش گاردین، محققان بیش از 200 هزار شهروند آمریکایی را که برای زونا واکسینه شده بودند، بررسی کردند. حدود نیمی از آن‌ها واکسن جدید شینگریکس (Shingrix) را دریافت کرده بودند. طی شش سال بعد، خطر ابتلا به زوال عقل در افرادی که این واکسن را دریافت کردند، در مقایسه با موارد دریافت‌کننده واکسن قدیمی‌تر زوستاواکس (Zostavax) 17 درصد کمتر بود.

واکسن جدید زونا باعث تأخیر در شروع زوال عقل می‌شود

بیماری زونا بر اثر ویروس هرپس زوستر ایجاد می‌شود و می‌تواند در افرادی که قبلاً به آبله‌مرغان مبتلا شده‌اند، ایجاد شود. البته سال 2006 که واکسن زوستاواکس اولین‌ بار تولید شد هم تعدادی از مطالعات نشان دادند که به نظر می‌رسد خطر ابتلا به زوال عقل در افرادی که این واکسن را دریافت کرده‌اند، کمتر است.

سال 2017، واکسن جدید و مؤثرتر شینگریکس تولید شد و پس‌ازآن، عمده افراد نیز این واکسن جدید را دریافت کردند. اکنون در مطالعه‌ای جدید، محققان این دو گروه را با هم مقایسه کرده‌اند.

محققان که نتایج پژوهش آن‌ها در نیچر منتشر شده، سوابق پزشکی حدود 100 هزار نفر را که واکسن جدید شینگریکس تزریق کرده بودند، با گروه واکسن قدیمی‌تر مقایسه کردند. به‌صورت میانگین، گروه واکسن جدید 164 روز دیرتر علائم زوال عقل را نشان دادند. همچنین تأثیرگذاری این واکسن علیه زوال عقل با نسبت 22 درصد به 13 درصد در زنان بیشتر از مردان بود.

محققان در ادامه میزان زوال عقل در افرادی که از واکسن سایر بیماری‌ها استفاده کرده بودند، بررسی کردند. آن‌ها می‌گویند افراد دریافت‌کننده شینگریکس، 23 تا 27 درصد کمتر از افرادی که علیه آنفولانزا، کزاز، دیفتری یا سیاه‌سرفه واکسینه شده بودند، در معرض خطر زوال عقل قرار داشتند.

بیش از 55 میلیون نفر در سراسر جهان با زوال عقل زندگی می‌کنند. به‌عبارت‌دیگر، از هر سه نفر یک نفر در زندگی‌شان به این عارضه مبتلا می‌شود؛ اگرچه اخیراً داروهایی که سرعت این بیماری را کاهش می‌دهند، تأیید شده‌اند، هیچ درمان قطعی برای آن وجود ندارد.