پژوهشگران می‌گویند نمی‌توان برای تمام افراد یک مقدار ثابت از ویتامین دی را تجویز کرد

پژوهشگران دانشکده پزشکی کالج ترینیتی دوبلین در یک مطالعه جدید دریافته‌اند که ویتامین دی پیچیدگی‌هایی دارد که باعث می‌شود دستیابی به یک مقدار بهینه برای مصرف ویتامین دی مشکل شود. آن‌ها می‌گویند هیچ مقدار یا بازه بهینه‌ای را نمی‌توان برای مصرف مکمل‌های ویتامین دی به جمعیت‌های گوناگون توصیه کرد.

علی‌رغم پژوهش‌های گسترده درزمینه ویتامین دی، کمبود ویتامین دی همچنان یک مشکل گسترده در جوامع است. پژوهش‌ها نشان می‌دهند که کمبود این ویتامین حتی می‌تواند ریسک مشکلاتی مانند اعتیاد و زوال عقل را افزایش دهد. از طرف دیگر، مصرف مکمل‌های ویتامین دی می‌تواند ریسک سکته قلبی و علائم افسردگی را کاهش دهد.

اما این که چه میزانی از مکمل‌های ویتامین دی لازم هستند، یک مسئله دشوار برای پژوهشگران بوده است. حالا پژوهشگران کالج ترینیتی دوبلین به نتایجی رسیده‌اند که نشان می‌دهد تلاش برای یافتن یک مقدار مناسب ویتامین دی برای تمام افراد یک رویکرد نادرست است. نتایج مطالعه آن‌ها در ژورنال Clinical Nutrition منتشر شده است.

آن‌ها می‌گویند کارشان روی تفاوت‌های قابل‌توجه در سطح ویتامین دی در گروه‌های قومی مختلف در نواحی شمالی زمین را تأکید می‌کند. این مطالعه می‌تواند قدمی مثبت در جهت پوشش مسئله طولانی‌مدت کمبود ویتامین دی در جوامع باشد.

چرا مقدار مورد نیاز مکمل‌های ویتامین دی در افراد متفاوت است؟

پژوهشگران داده‌های نیم میلیون شرکت‌کننده بریتانیایی را تجزیه‌وتحلیل و برای هرکدام از آن‌ها سطح تابش فرابنفش B محیطی را محاسبه کردند. این تابش بخشی از طول موج نور خورشید است که باعث تولید ویتامین دی در پوست می‌شود.

تحلیل تعیین‌کننده‌های کلیدی ویتامین دی و تعامل آن‌ها با یکدیگر دو بینش جدید به همراه داشت. اولین بینش این است که تابش فرابنفش B محیطی یک پیشگوی کلیدی سطح ویتامین دی در بدن فرد است؛ حتی در جایی مانند بریتانیا که نور خورشید نسبتاً کم است.

دومین بینش این است که عاملی مانند سن، جنسیت، شاخص توده بدنی (BMI)، سطح کلسترول و مکمل‌های ویتامین دی تأثیری قابل‌توجه در واکنش افراد به تابش فرابنفش B محیطی دارند. برای مثال، با افزایش BMI و سن، میزان ویتامین دی تولیدشده در واکنش به تابش فرابنفش B کاهش می‌یابد؛ پس نیاز به مکمل‌های ویتامین D بالا می‌رود.

یکی دیگر از عوامل مهم در تعیین سطح ویتامین D، رنگ پوست است. اقوام سفیدپوست اروپایی در واکنش به تابش فرابنفش B، ویتامین دی بیشتری تولید می‌کنند. اما این مقدار در سیاه‌پوستان و آسیایی‌ها کاهش می‌یابد. درنتیجه، پزشکان باید مصرف مقادیر بیشتری از مکمل‌های ویتامین دی را به این افراد توصیه کنند.

درکل، پژوهشگران می‌گویند که نتایج پژوهش آن‌ها بینش‌هایی مهم برای تهیه یک دستورالعمل مصرف ویتامین دی دارد. آن‌ها تأکید می‌کنند که پزشکان باید از تلاش برای تعیین یک مقدار ثابت برای همه دور شوند. درعوض، لازم است که میزان ویتامین دی هر فرد با استفاده از استراتژی‌های شخصی‌سازی‌شده بهینه شود.