ثبت بازخورد

لطفا میزان رضایت خود را از دیجیاتو انتخاب کنید.

واقعا راضی‌ام
اصلا راضی نیستم
چطور میتوانیم تجربه بهتری برای شما بسازیم؟

نظر شما با موفقیت ثبت شد.

از اینکه ما را در توسعه بهتر و هدفمند‌تر دیجیاتو همراهی می‌کنید
از شما سپاسگزاریم.

تصویر روز ناسا: کهکشان‌های مارپیچی میله‌ای NGC 1672 از نگاه هابل
علمی

تصویر روز ناسا: کهکشان‌ مارپیچی میله‌ای NGC 1672 از نگاه هابل

در این تصویر، جزئیات شگفت‌انگیزی از کهکشان مارپیچی NGC 1672 مشاهده‌ می‌شود.

لیلا برغمدی
نوشته شده توسط لیلا برغمدی | ۲۱ اسفند ۱۴۰۳ | ۲۰:۳۰

بسیاری از کهکشان‌‌های مارپیچی میله‌هایی در مرکز خود دارند. حتی کهکشان راه شیری هم میله مرکزی نسبتاً کوچکی دارد. یکی از نمونه‌های برجسته کهکشان‌های مارپیچی میله‌ای کهکشان NGC 1672 است که در تصویر روز ناسا دیده می‌شود. این تصویر خارق‌العاده را تلسکوپ فضایی هابل ثبت کرده است.

در تصویر روز ناسا چه می‌بینیم؟

در این تصویر، جزئیات شگفت‌انگیزی از کهکشان مارپیچی NGC 1672 مشاهده‌ می‌شود: نوارهای تیره‌ای از غبار میان‌ستاره‌ای که به‌صورت رشته‌ای در سراسر کهکشان پراکنده‌اند، خوشه‌های جوانی از ستارگان آبی درخشان که تازه متولد شده‌اند و میله‌ای درخشان از ستارگان که از مرکز کهکشان عبور می‌کند.

همچنین سحابی‌هایی که به‌دلیل انتشار تابش Hα از گاز هیدروژن یونیزه‌شده به رنگ قرمز می‌درخشند و محل شکل‌گیری ستارگان جدید هستند، قابل‌مشاهده‌اند. علاوه‌براین، هسته درخشان و فعال کهکشان که به احتمال زیاد سیاهچاله‌ای کلان‌جرم را در خود جای داده است، در مرکز تصویر دیده می‌شود. NGC 1672 در دسته کهکشان‌های سیفرت قرار می‌گیرد.

کهکشان‌های مارپیچی میله‌ای NGC 1672 از نگاه هابل

نور این کهکشان حدود ۶۰ میلیون سال در راه بوده تا به ما برسد؛ یعنی درحال مشاهده NGC 1672 در وضعیتی هستیم که ۶۰ میلیون سال پیش داشته است. این کهکشان حدود ۷۵ هزار سال نوری وسعت دارد و در راستای صورت فلکی ماهی زرین (Dorado) قرار گرفته است.

مطالعات روی NGC 1672 به دانشمندان کمک کرده نقش میله‌های مرکزی در فرایند شکل‌گیری ستارگان در مناطق مرکزی کهکشان‌ها را بررسی کنند. تصور می‌شود این ساختار میله‌ای گاز میان‌ستاره‌ای را به‌ هسته کهکشان هدایت کند که این امر نرخ تولد ستارگان جدید در مرکز کهکشان را افزایش می‌دهد.

چنین کهکشان‌هایی، به‌ویژه نمونه‌های فعال مانند NGC 1672، می‌توانند اطلاعات مهمی درباره تکامل کهکشان‌های مارپیچی و چگونگی تأثیر ساختارهای داخلی بر روند شکل‌گیری ستارگان ارائه دهند.

NGC 1672 اخیراً با تلسکوپ فضایی جیمز وب نیز تصویربرداری شده که ساختار حلقه‌ای گاز و الگوی غبار در بازوهای مارپیچی آن را نشان داده است.

دیدگاه‌ها و نظرات خود را بنویسید
مطالب پیشنهادی