ما همه در دنیای کوالکام زندگی می کنیم

بر کسی پوشیده نیست که کوالکام در صنعت تولید موبایل و گجت های همراه سلطه ای کامل دارد. این شرکت هم بهترین است و هم در همه جا حضور دارد، اما کماکان از چشم های ما پنهان مانده است. شرکتی که بر پایه ی افزایش "کیفیت مخابراتی" شکل گرفت را امروزه می توان در دل بیشتر ابزار های همراه یافت. حتی اپل نیز که چیپ هایش را خودش طراحی می کند از مودم LTE کوالکام در دل آیفون ها استفاده می نماید.

این قضیه در مورد سامسونگ کمی بدتر است و این شرکت را مجبور کرده در محصولات بازار آمریکا و برخی بازار های دیگر Exynos خودش را کنار بگذارد و از اسنپدراگون استفاده کند. اما تاثیرات کوالکام بیشتر و عمیق تر از این حرف ها است.

حدود یک هفته قبل موبایل موتورولا دروید توربو به طور اختصاصی تحت اپراتور ورایزن معرفی شد تا پرچم دار این خدمات دهنده ی مخابراتی در فصل تعطیلات باشد. این موبایل اندرویدی که از بهترین سخت افزار ها بهره می برد، با قابلیت موتو توربو شارژر ارائه گشت تا تنها در 15 دقیقه به اندازه ی 8 ساعت استفاده شارژ گردد.

نکسوس 6 هم که توسط موتورولا ساخته شده از این قابلیت بهره می برد. سامسونگ هم از قافله عقب نماند و کمپین "صفر تا پنجاه، در سی دقیقه" را راه اندازی کرده است. شرکت های دیگر همچون اچ تی سی نیز هر کدام برای خود تکنولوژی مشابهی را دارند. اما با کمی دقت متوجه خواهیم شد که تمام این اسم ها و کمپین ها دستاورد جدید کوالکام است:  Qualcomm Quick Charge 2.0

در ادامه ی مطلب با ما همراه باشید تا از چند و چون فعالیت های کوالکام بیشتر با خبر شویم.

به جز قضیه توربو شارژ، قلب تپنده ی Droid Turbo یک پردازنده ی 2.7 گیگاهرتزی اسنپدراگون 805 است. همانند هر پرچم دار غیر اپلی دیگری، پردازده ی اصلی این دستگاه هم ساخته ی کوالکام است. ال جی G2 و G3 سونی اکسپریا Z1، Z2 و Z3، نکسوس 5 و 6، هر دو مدل HTC One و پرچم داران سامسونگ همه از پردازنده های چند هسته ای کوالکام استفاده کرده اند. خارج از قلمرو اندروید هم آسمان همین رنگ است.

واقعا خیلی جالب است که تولید کننده ها Quick Charge متعلق به کوالکام را تغییر نام داده اند و طوری در مورد آن صحبت می کنند که انگار خودشان مخترعش هستند.

ویندوز فون به شدت به کوالکام وابسته است و تا جایی این وابستگی ادامه دارد که مایکروسافت به همکاران سخت افزاری اش اعلام کرده تحت نظر کوالکام دستگاه های خود را بسازند. اسنپدراگون در گجت های بلک بری هم یک قطعه ی پیش فرض محسوب می شود.

همه ی ما گوگل و اپل را بازیگران اصلی صحنه ی موبایل می دانیم، اما در واقع کارگردان این نمایش کسی نیست جز کووالکوم. بدون موتور سنسور اسنپدراگون HTC نمی توانست امکاناتی همانند کیس دات ویو را به HTC One بیاورد. در حال حاضر بیشترین طول عمر باتری در اختیار سونی اکسپریا Z3 است که از پردازنده ی اسنپدراگون 801 بهره می برد. مدیر بخش فروش سونی اعتراف کرد که "بخش عمده ای از این طول عمر باتری به خاطر پردازنده است."

سال قبل موتورولا در آپدیت کردن موتو X آنقدر سریع عمل کرد که توانست چند دستگاه نکسوسی را پشت سر بگذارد. مدیر بخش سخت افزار موتورولا (و مهندس سابق اندروید) آقای استیو هوروویتز (Steve Horowitz) در مصاحبه ای توضیح داد که "همکاری بزرگ" با سازندگان پردازنده ی اسنپدراگون باعث شد تا موتو X بتواند به سرعت به روز رسانی ها را دریافت کند.

زمانی تولید کنندگان (پردازنده) دیگری هم در این عرصه وجود داشت، اما نوآوری کوالکام باعث شد تا این شرکت با اختلاف زیاد بر صدر بنشیند

تقریبا پیدا کردن تولید کننده ای که نیازی به چیپ های کوالکام نداشته باشد غیر ممکن است. شرکت های مختلف مانند موتورولا از همکاری شان با کوالکام ابراز رضایت می کنند. شرکت ال جی معتقد است که "زمانی تولید کنندگان (پردازنده) دیگری هم در این عرصه وجود داشت، اما نوآوری کوالکام باعث شد تا این شرکت با اختلاف زیاد بر صدر بنشیند."

مهم ترین نوآوری کوالکام مودم های LTE این شرکت است که حتی اپل را نیز مجبور به تعظیم کرده است. این شرکت در خانواده اسنپدراگون مودم را با پردازنده ی اصلی در یک چیپست قرار داده است و باعث شده تا کارایی دستگاه به شدت افزایش یابد. این شیوه هم فضای کمتری را اشغال و هم در مصرف انرژی صرفه جوی می نماید. کار به جایی رسیده است که در بازار پردازنده ها رقابتی وجود ندارد و تنها نام کوالکام  است که می درخشد. این روزها دیگر مسئله ی انتخاب پردازنده از بین سازنده های مختلف مطرح نیست، بلکه انتخاب بین مدل های مختلف اسنپدراگون است.

انویدیا هنوز عرصه را خالی نکرده و به تنهایی در حال مبارزه با کوالکام به سر می برد. البته این سازنده ی پردازنده های گرافیکی با دست خالی به جنگ رقیب نرفته است و سری پردازنده های Tegra را به همراه دارد. در حال حاضر K1 که در تبلت هایی همانند نکسوس 9 و شیلد قرار دارد عملکردی واقعاً فوق العاده ارائه کرده است. اما این شرکت سازنده در حال حاضر در بازار فروش محصول خاصی برای ارائه ندارد. آخرین تلاش انویدیا در این زمینه بر می گردد به سال 2012 و HTC One X. در آن زمان ادغام مودم LTE در اسنپدراگون باعث شد بازار آمریکا به سمت کوالکام گرایش پیدا کند و به همین سبب بازار های دیگر هم از دست انویدیا خارج شدند.

در مقابل این تک محصولی که در بازار پردازنده ها وجود دارد، شرکت های مختلف علاقه ی زیادی دارند تا هر چند کم، اما مقداری از بازار را با کوالکام سهیم شوند. در این میان می توان به هوآوی با پردازنده های 4 هسته ایش و سامسونگ با پردازنده ی نسبتا معروفش Exynos اشاره کرد. ال جی هم اخیرا خبر از ساخت پردازنده ی اختصاصی هشت هسته ای با عنوان NUCLUN داده است.

البته ال جی بسیار محافظه کارانه اعلام کرده است "پردازنده ی NUCLUN تنها برای اندکی انعطاف پذیری بیشتر تولید شده و به هیچ عنوان قصد جایگزینی اسنپدراگون را ندارد." صد البته که اگر قصدش را هم داشته باشد به این زودی توانش را نخواهد داشت. در واقع تا زمانی که پردازنده ای بهتر و کم مصرف تر در بازار جا نیافتد، امپراتوری کوالکام قرص و محکم خواهد بود.

چیزی که بیشتر رقیبان احتمالی کوالکام را می ترساند این است که این شرکت قبل از به راه افتادن بازار اسمارت واچ ها، این حوزه از پردازنده ها را نیز تحت سلطه گرفته است. ال جی جی واچ و همینطور موتو 360 از اسنپدراگون 400 بهره می برند. حتی سامسونگ هم که مدت هاست در تلاش است در همه ی زمینه ها مستقل شود، نتوانسته جلوی ورود پردازنده های کوالکام به ساعت های هوشمندش را بگیرد.

در انتهای سال میلادی کوالکام در حدود یک میلیارد پردازنده را در دست مصرف کنندگان خواهد داشت. درآمد این شرکت معمولا 10 ها میلیارد دلار است که حاشیه سود مناسبی هم دارد. در فصل گذشته کوالکام توانسته بود 2.24 میلیارد دلار سود عملیاتی را راهی حساب های بانکی اش کند.

در طول 19 سال فعالیت، کوالکام چیزی در حدود 30 میلیارد دلار را خرج تحقیق و توسعه کرده است.

برای رسیدن به قله ی موفقیت کوالکام انتخاب های درستی داشته و اشتباهات کمی انجام داده است. این شرکت زمانی که معلوم نبود آینده ی اینترنت همراه وایمکس خواهد بود یا LTE به درستی LTE را انتخاب کرد. اینک کوالکام بازار پردازنده های همراه را در دست دارد. بازاری که به آسانی به دستش نیاورده و به آسانی هم از دست نخواهد داد. اما برای شرکتی که رقیبی در عرصه ندارد، و همینطور مشتریانش (تولید کننده ها) و مصرف کنندگان نهایی را راضی نگه داشته اند، پیموندن مسیر های صعب العبور، کار چندان سختی نیست.

نظر شما در این رابطه چیست؟ از این پردازنده ها راضی هستید؟ به نظر شما شرکت هایی همچون الجی و سامسونگ می توانند بازار کوالکام را تصاحب کنند؟ نظرات خود را با ما و سایر خوانندگان به اشتراک بگذارید.