هوش مصنوعی گوگل می تواند بازی کردن را یاد بگیرد
هوش مصنوعی گوگل با نام Deep Mind می تواند 49 بازی ویدیویی آتاری را انجام دهد. شاید تعداد زیادی نباشد اما باید بدانید که این هوش مصنوعی خودش همه چیز را یاد گرفته و کسی ...
در دیجیاتو ثبت‌نام کنید
جهت بهره‌مندی و دسترسی به امکانات ویژه و بخش‌های مختلف در دیجیاتو عضو ویژه دیجیاتو شوید.
عضویت در دیجیاتوتازههای تکنولوژی
ویدئوی مرتبط
هوش مصنوعی گوگل با نام Deep Mind می تواند 49 بازی ویدیویی آتاری را انجام دهد. شاید تعداد زیادی نباشد اما باید بدانید که این هوش مصنوعی خودش همه چیز را یاد گرفته و کسی دستورات اولیه را در اختیارش قرار نداده است.
گوگل سال گذشته DeepMind Technologies را خریداری کرد و توانست دست فیسبوک را از این شرکت کوتاه کند. در زمانی که گوگل خرید خود را انجام داد، گمانه زنی ها بر سر این بود که غول جستجو می خواهد نوابغ کمپانی را برای پروژه های رباتیک خود در اختیار بگیرد یا جستجوهای پیشرفته تر.
شاید هر دو. اطلاعات جدیدی که اخیرا توسط Nature منتشر شده نشان می دهد که هوش مصنوعی Deep Mind، خود به تنهایی الگوهای موجود در داده ها را پیدا کرده و می آموزد که باید چه کار کند. شاید بارها شنیده باشید که مهندسین به کامپیوتر می آموزند چگونه یک بازی ویدیویی را انجام دهد اما این بار، محققین کمپانی DeepMind Technologies هوش مصنوعی خود آموز خلق کرده اند که نیاز به هیچ آموزشی ندارد.
در ادامه با دیجیاتو همراه باشید.
برنارد شولکوپف، مدیر انستیتو ماکس پلانک می گوید: "این روش نمایانگر سازش قابل توجهی است."
اگرچه هر یک از کامپیوترهای شرکت روی یک بازی متمرکز بودند اما پس از انجام تست ها رو هر بازی و اتمام کار، همان کامپیوتر به آسانی می توانست با 48 بازی دیگر ارتباط برقرار کند. یادگیری بر اساس تکنیک ساده ای صورت می گیرد. هر بار که کامپیوتر بالاترین امتیاز ممکن را کسب می کند یا به مرحله بعدی منتقل می شود، پاداشی دریافت می کند.
هوش مصنوعی در 43 بازی، از متودهای پیشین موفق تر عمل کرده و در 29 بازی هم از انسان ها بهتر بوده. در ویدیوی زیر می بینید که هوش مصنوعی چگونه بازی Breakout را انجام می دهد. توجه داشته باشید که چگونه پس از هر بار تکرار، قدرت بیشتری پیدا می کند و به راهکارهای خلاقانه می رسد.
کامپیوتر در ابتدا هیچ ایده ای ندارد که در چه حالتی به سر می برد و باید چه کار کند. همانند طفلی که تازه چشم به جهان گشوده، همه چیز در مرحله آزمون و خطا به سر می برد. تنها می داند که چند دکمه در اختیار دارد و با استفاده از آن ها تغییراتی حاصل می شود.
برای مثال با فشردن یک دکمه به سمت چپ حرکت می کند و با دکمه ای دیگر به سمت راست. کم کم متوجه عوامل محیطی و تاثیر آن روی خود می شود. اگر نگذارد توپ از سطحی خاص پایین تر رود، بازی ادامه پیدا می کند و اگر تمام خانه های رنگی بالای سرش از بین روند، پیروز خواهد شد. به این تکنیک، Positive Reinforcement می گویند و بنای کار هوش مصنوعی Deep Mind هم همین است.
اما آیا ماشین های خودران گوگل می توانند در این سطح وسیع، آزمون و خطا انجام دهند؟ به نظر شما، گوگل چه کاربرد مناسبی از این پروژه خواهد داشت؟
دیدگاه‌ها و نظرات خود را بنویسید
برای گفتگو با کاربران ثبت نام کنید یا وارد حساب کاربری خود شوید.
آیا این به اصطلاح «هوش مصنوعی»، پس از مدتی بازی کردن، می تونه «لَج» کنه و بازی نکنه؟ خیر. می تونه «بد بازی کردن» رو یاد بگیره؟ خیر. دلیل اینکه این به اصطلاح «هوش مصنوعی» خوب بازی می کنه، چیه؟
عزیزانِ برنامه نویس لطفا توهم نزنن. شما از همون اول خودتون رو ضایع کردید; میگید کامپیوتر بر اساس تکنیک Positive Reinforcement عمل می کنه، اما بدون اینکه دلیلش رو خود کامپیوتر بدونه. دلیلش چیه که کامپیوتر باید پیروز بشه؟ شما همتون «فرض» گرفتید. «منفعت» و «ترقی» رو فرض گرفتید. اونها رو با توجه به غرایز و احساسات خودتون دریافتید و فرض گرفتید. بعد از اینکه کامپیوتر پیروز شد، خب چی میشه؟ آیا خوشحال میشه؟ ناراحت میشه؟ کاری می کنه؟
چی میشه؟ هیچی. خاموش میشه! عزیزانِ متوهم، منفعت و ترقی همیشه به معنی بالا رفتن از پله ها نیست، بلکه پایین آمدن از آن هم هست. منفعتی که «بَعد» و «نتیجه ای» نداشته باشه، تمومه. هیچه. مفروضه. هوش مصنوعی «نمی تونه» تموم یا خاموش بشه.
در این بازی، من یک «خط» می بینم، که سر و تهش معلومه.
اساسا، توجه کنید، اساسا سر و ته هوش مصنوعی معلوم نیست.
مگه ما انسانها بعد از کاری خاموش میشیم؟ مگه مغز ما هر لحظه در حال پردازش نیست؟ (حتی زمانی که خواب هستیم)
«هوش مصنوعی»، هر کُنش و واکُنشی که انجام میده، نتیجه ای از اون دریافت می کنه، که اون نتیجه، «می تونه»، او رو در فکر فرو ببره، «می تونه»، باعث یادآوری او از خیلی چیزها بشه، «می تونه»، باعث تغییر در خیلی چیزها در او بشه.
دوستانی که در اینجا هستید، این هوش مصنوعی نیست. این ربطی به هوش مصنوعی نداره. اینکه به خودمون بِقَبولونیم: "چون ما با آزمون و خطا یاد می گیریم پس هوش مصنوعی فقط اینطوری یاد می گیره" غلطه. ما برای یاد گرفتن هر چیزی «دلیل داریم»، و از یاد گرفتنش «نتیجه ای به نفع خواسته خودمون» میخوایم.
این بازی، اساسا ربطی به یک نوزاد انسان نداره. نوزاد انسان هم با «دلیل» یاد می گیره، و نتیجه ای همسوی خواسته اش میخواد.
نتیجه : ساخت این بازی از پس هر گروه بازی سازی برمیاد، و اساس هوش مصنوعی نیست.
«دانشجوی AI»
آیا این به اصطلاح «هوش مصنوعی»، پس از مدتی بازی کردن، می تونه «لَج» کنه و بازی نکنه؟ خیر. می تونه «بد بازی کردن» رو یاد بگیره؟ خیر. دلیل اینکه این به اصطلاح «هوش مصنوعی» خوب بازی می کنه، چیه؟
عزیزانِ برنامه نویس لطفا توهم نزنن. شما از همون اول خودتون رو ضایع کردید; میگید کامپیوتر بر اساس تکنیک Positive Reinforcement عمل می کنه، اما بدون اینکه دلیلش رو خود کامپیوتر بدونه. دلیلش چیه که کامپیوتر باید پیروز بشه؟ شما همتون «فرض» گرفتید. «منفعت» و «ترقی» رو فرض گرفتید. اونها رو با توجه به غرایز و احساسات خودتون دریافتید و فرض گرفتید. بعد از اینکه کامپیوتر پیروز شد، خب چی میشه؟ آیا خوشحال میشه؟ ناراحت میشه؟ کاری می کنه؟
چی میشه؟ هیچی. خاموش میشه! عزیزانِ متوهم، منفعت و ترقی همیشه به معنی بالا رفتن از پله ها نیست، بلکه پایین آمدن از آن هم هست. منفعتی که «بَعد» و «نتیجه ای» نداشته باشه، تمومه. هیچه. مفروضه. هوش مصنوعی «نمی تونه» تموم یا خاموش بشه.
در این بازی، من یک «خط» می بینم، که سر و تهش معلومه.
اساسا، توجه کنید، اساسا سر و ته هوش مصنوعی معلوم نیست.
مگه ما انسانها بعد از کاری خاموش میشیم؟ مگه مغز ما هر لحظه در حال پردازش نیست؟ (حتی زمانی که خواب هستیم)
«هوش مصنوعی»، هر کُنش و واکُنشی که انجام میده، نتیجه ای از اون دریافت می کنه، که اون نتیجه، «می تونه»، او رو در فکر فرو ببره، «می تونه»، باعث یادآوری او از خیلی چیزها بشه، «می تونه»، باعث تغییر در خیلی چیزها در او بشه.
دوستانی که در اینجا هستید، این هوش مصنوعی نیست. این ربطی به هوش مصنوعی نداره. اینکه به خودمون بِقَبولونیم: "چون ما با آزمون و خطا یاد می گیریم پس هوش مصنوعی فقط اینطوری یاد می گیره" غلطه. ما برای یاد گرفتن هر چیزی «دلیل داریم»، و از یاد گرفتنش «نتیجه ای به نفع خواسته خودمون» میخوایم.
این بازی، اساسا ربطی به یک نوزاد انسان نداره. نوزاد انسان هم با «دلیل» یاد می گیره، و نتیجه ای همسوی خواسته اش میخواد.
نتیجه: ساخت این بازی از پس هر گروه بازی سازی برمیاد، و اساس هوش مصنوعی نیست.
«دانشجوی AI»
دوستاني كه ميخوان بيشتر درباره ي اين بدون ميتونن درباره ي machine learning يا يادگيري ماشيني تحقيق كنن شاخه اي از هوش مصنوعي هست
جالبه
بزرگ که بشه بجای بازی کشتنم یاد میگیره