سرنوشتی سیاه یا آینده ای روشن؛ سامسونگ پلتفرم تایزن را به کدام سو خواهد کشاند؟

چندی پیش رویترز گزارش داد که سامسونگ، قصد دارد در سال جاری تعدادی موبایل هوشمند مبتنی بر پلتفرم تایزن را عرضه کند. پلتفرمی که قرار است به سامسونگ کمک تا اندکی، از زیر بار گوگل و اندرویدش خارج گردد.

در دی ماه سال گذشته، تلفن هوشمند Z1 به عنوان اولین موبایل هوشمند مبتنی بر تایزن معرفی شد. این موبایل از امکاناتی اندک و قیمت ارزان برخوردار بود اما حال گزارش می شود که سامسونگ تمایل دارد تا موبایل های مختلفی با رنج قیمتی متفاوت از این پلتفرم را عرضه نماید.

شرکت مورد بحث امیدوار است که در آینده، موبایل های مبتنی بر تایزن در کره جنوبی جای موبایل های میان رده و ارزان قیمت اندرویدی را گرفته و در نهایت کاستی های مالی این شرکت را در امر فروش موبایل های هوشمند، جبران کنند.

مشکلی که البته سامسونگ به آن توجه نمی کند، آن است که کاربران فعلی اندروید، به راحتی متقاعد نخواهد شد تا سیستم عامل محبوب خود را رها کرده و به سراغ استفاده از تایزن آیند؛ شرکت یاد شده صرفا خواهد توانست افرادی که برای اولین بار یک موبایل هوشمند می خرند را وسوسه کند. با دیجیاتو همراه باشید.

تایزن، از همان رابط کاربری آشنای سامسونگ به نام تاچ ویز استفاده می کند و بر همین اساس، در ابتدای راه، کاربرانی که قبلا از گلکسی های اندرویدی این شرکت بهره گرفته اند، با آن احساس غریبی نخواهند کرد. به شکل کلی همین موضوع باعث می گردد تا انجام امور ساده در تایزن، به هیچ عنوان عجیب و جدید نباشد و کاربران به راحتی بتوانند اقدامات اولیه خود را انجام دهند.

در چنین شرایطی، این سوال پیش می آید که شما اگر کاربر موبایل اندرویدی سامسونگ هستید، چرا باید بخواهید در آینده یک موبایل تایزنی این شرکت را بخرید؟ شما در فضای اندروید، این قابلیت را دارید که اگر از ظاهر موبایل خود خوشتان نیاید، به راحتی آن را کنار گذاشته و یک موبایل اندرویدی با ظاهری مورد پسند را از سازنده ای دیگر ابتیاع نمایید.

این در حالیست که اگر بخواهید در تایزن سرمایه گذاری کرده و از آن استفاده کنید، همواره با یک طراحی «سامسونگی» رو به رو خواهید شد. حسی که در موبایل های این شرکت کره ای یافت می شود، معمولا برای سال ها دست نخورده باقی مانده و کم پیش می آید زبان طراحی سخت افزاری و نرم افزاری اش دچار تغییری متحول کننده گردد. کاربر همه این مسائل را تحمل کرده و در نهایت هم مجبور است به اپلیکیشن های بسیار کمتری قناعت ورزد.

به سوال کلی تری می رسیم مبنی بر اینکه: اصولا مهاجرت به تایزن چه فایده ای برایمان دارد؟

بیشتر ارزش اندروید به هسته اصلی پلتفرم مربوط نمی گردد؛ کمپانی های مختلفی آن را تولید می کنند و در مجموع می توان گفت در دنیای اسمارت فون ها، فروش یک موبایل هوشمند به دلیل هسته اصلی نرم افزاری روی نمی دهد، بلکه به واسطه آزادی عمل به همراه دسترسی های فراوانی است که اندروید آنها را در اختیار کاربر نهایی قرار می دهد.

دسترسی های فراوان اندروید هستند که اکوسیستم غنی گوگل برای موبایل های هوشمند را تشکیل می دهند؛ از سری نرم افزار و سرویس های خود گوگل بگیرید تا میلیون ها اپلیکیشن شخص ثالث که می توان آنها را در پلی استور یافت.

از سوی دیگر حتی محصولات اندرویدی که از گوگل پلی و سرویس های این شرکت بهره می برند، برتری های بسیاری دارند نسبت به سری موبایل های اندرویدی که این قابلیت ها را ندارند. [گوگل برای اینکه سرویس ها و گوگل پلی را در اختیار موبایل های ساخته شده توسط سازندگان قرار دهد، مبالغی را دریافت می کند و در این میان برخی ترجیح می دهند هسته ی رایگان و خالص اندروید را بدون این سرویس ها در اختیار کاربر قرار داده و هزینه ای نیز به گوگل پرداخت نکنند.] در این میان پلتفرم های دیگری نیز هستند که با وجود نداشتن نام اندروید، می توانند از اپلیکیشن های این پلتفرم استفاده کنند، مانند پلتفرم بلک بری و Jolla (یا همان Sailfish).

اگرچه این پلتفرم ها می توانند از اپ های اندروید استفاده کنند اما تجربه کاربری اکوسیستم آنها بسیار محدودتر از خود اندروید خواهد بود، بخصوص زمانی که بخواهید یکی از اپ های پلتفرم یاد شده را در آنها مورد استفاده قرار دهید.

تایزین از طرفی، در بحث اپلیکیشن ها شخص ثالث حتی نمی تواند به گرد پای اندروید نزدیک شود که همین امر، به طور کلی حیاتش را زیر سوال خواهد برد. داشتن قابلیت هایی مشابه با اندروید و اپلیکیشن و سرویس های برتر امری بسیار مهم است؛ امری که حتی مایکروسافت نتوانست با تعداد زیادی توسعه دهنده آن را تحقق بخشد.

تایزن چگونه می خواهد متفاوت باشد؟

بزرگ ترین مشکلی که اکنون می توان در اکوسیستم نوپای تایزن دید، هدف گیری های سامسونگ است. این شرکت می خواهد موبایل های مبتنی بر پلتفرم یاد شده را در قالب موبایل هایی ارزان قیمت به فروش رساند تا جایگزینی باشند برای محصولات اقتصادی اندرویدی، بخصوص در کشورهای در حال توسعه.

تکانی که سامسونگ به خود داده، ارزشمند است اما اندکی دیر اتفاق افتاده. اگر پنج سال پیش کره ای ها تصمیم به چنین کاری می گرفتند، مشخصا شانس زیادی برای موفقیت داشتند اما حال، محصولات اندرویدی بی شماری وجود دارند که با قیمتی بسیار ارزان، می توانند تجربه کاربری مناسبی را در اختیار خریدار قرار دهند.

تلفن های هوشمند اقتصادی موجود در اکوسیستم اندروید، همچنان به میلیون ها اپلکیشن شخص ثالث دسترسی دارند. کاربران در اندروید می توانند به راحتی حتی موبایلی از سازنده ی دیگر خریداری نموده، اپلیکیشن و داده های آنها را نیز به محصول جدید منتقل نمایند.

رقابت این روزها در حوزه موبایل های اقتصادی، به شکل عجیبی سخت شده است. Moto E، موبایل های شیائومی با کد Redmi، موبایل های ZTE و حتی خانواده Star از خود سامسونگ، همه می توانند تجربه کاربری ارزشمند تری از تایزن را به ارمغان خواهند آورد.

مشکل «موبایل های ارزان قیمت»، مدتیست که حل شده؛ پاسخ به چنین نیازی را نیز اندروید داده است. اگر سامسونگ واقعا می خواهد وارد این رقابت گردد، باید هزینه های بسیار بالایی را متقبل گردد؛ از بخش تحقیق و توسعه گرفته تا هزینه های گزاف بازاریابی و برندسازی. از طرف دیگر، دست کم باید بخش تولید موبایل های ارزان قیمت اندرویدی خود را متوقف نماید.

همانگونه که امروز صبح برایتان نوشتیم، سامسونگ پیشبینی نموده که در سه ماهه دوم سال ۲۰۱۵ با هفتمین کاهش درآمد دوره ای خود رو به رو خواهد شد و این امر، به واسطه بلند پروازی هایی بوده که این شرکت از فروش کهکشانی های جدید در سر داشته و متصور بوده صرفا یک موبایل موفق می تواند اوضاع اقتصادی اش را زیر و رو کند. سهم کلی سامسونگ از اندروید، پیشتر تا ۳۱ درصد نیز رسیده اما اکنون ۲۴ درصد است.

حال تصور کنید  که با شرایط فعلی، تیم توسعه دهنده ی تایزن، می خواهد سرمایه گذاران و کاربران را متقاعد کند که پاسخی بهتر از اندروید را یافته، آن هم در حالی که قرار نیست تایزن، ترجمه ای کلمه به کلمه از اندروید باشد.

بازاریابی همانطور که گفتیم، هزینه ای بیشتر از توسعه خود پلتفرم خواهد داشت؛ هزینه هایی که اگر صرف گردند، آسیبش به شکل مستقیم در بخش بازاریابی برای موبایل های اندرویدی سامسونگ مشهود می گردد.