پروسه احساس درد در موش های نر و ماده با یکدیگر تفاوت دارد

آیا مردان و زنان درد را به یک صورت احساس می کنند؟ شاید هیچگاه نتوانید حس کنید جنس مخالف شما هنگامی که درد می کشد دقیقا چه احساسی دارد اما می دانید درد به یک مفهوم کلی چگونه است.

محققین در پژوهشی جدید درد را سوژه اصلی تحقیقات علمی خود قرار داده اند و به نتایج جالبی رسیده اند. البته آن ها می گویند موش های نر و ماده پروسه احساس درد را به صورتی مجزا طی می کنند و لزوما به این معنی نیست که درد در نر و ماده متفاوت است.

در ادامه با دیجیاتو همراه باشید.

براساس پژوهش جدید محققین که هفته گذشته در ژورنال Nature Neuroscience به چاپ رسید، سیستم اعصاب، در موش های نر و ماده به صورت متفاوتی عمل می کند و این تفاوت در فعالیت سبب می شود تا دو جنس مخالف، درد را به شیوه ای متفاوت احساس کنند.

اگر این تفاوت در انسان ها نیز یافت شود، می تواند درمان دردهای مزمن را برای مان آسان تر کند. اما مستقیم ترین تاثیر آن قطعا در امور تحقیقاتی خواهد بود. دردهای مزمن بیش از 100 میلیون نفر را در آمریکا تحت تاثیر خود قرار می دهد، حتی بیش از آمار سرطان، مشکلات قلبی و دیابت مجموعا با هم.

باید این مسئله را هم در نظر داشت که زنان دردهای مخصوصی دارند که مردها هیچ وقت آن ها را تجربه نمی کنند. گذشته از همه این صحبت ها، آزمون محققین روی موش ها جواب مثبتی به همراه داشته ولی روی انسان ها چطور؟ باید در نظر داشت که عمده تحقیقات علمی و پزشکی ابتدا روی موش ها انجام می شود و سپس روی انسان.

محققین کار خود را با میکروگلیا آغاز کردند، سلول های ایمنی که در مغز و طناب عصبی یافت می شود. این سلول ها در زیاد و کم کردن درد نقشی اساسی دارند. وقتی جراحتی ایجاد می شود، فعالیت این سلول ها افزایش می یابد. جافری موگیل، مسئول این آزمایش می گوید در تست ژنتیکی که چند سال پیش انجام شد، متوجه شدیم میکروگلیاها در موش های ماده تاثیر به سزایی در چرخه درد ندارند.

از همینجا بود که آن ها تصمیم گرفتند روند عملکرد میکروگلیا روی موش های نر و ماده را با یکدیگر مقایسه کنند.

موش هایی با جنسیت های مختلف که درد شدیدی را تحمل می کردند مورد آزمایش قرار گرفتند. دانشمندان به موش ها داروهایی تزریق کردند که سلول های میکروگلیال طناب عصبی را هدف می گرفت و امیدوار بودند که حس درد متوقف شود اما فقط موش های نر پاسخ مثبت دادند و موش های ماده نسبت به دارو بی اهمیت بودند.

آزمایش بارها و بارها تکرار شد و نتیجه ای یکسان به دست آمد: موش های ماده هیچ تغییری نداشتند اما موش های نر نسبت به دارو واکنش نشان دادند. بلوکه شدن میکروگلیا به طور کامل یا حداقل بخشی از آن ها، احساس درد را پایین می آورد اما موش های ماده نسبت به آن بی توجه بودند.

علت اصلی آن کاملا مشخص است، میکروگلیاها در پروسه احساس درد موش های ماده دخالتی ندارند، اگرچه میزان و شدت درد در هر دو جنسیت برابر است. بنابراین مکانیزم احساس درد و مسیر آن در موش های ماده به طور کل توسط دانشمندان ناشناخته بود. حالا در نظر داشته باشید وقتی بیشتر داروها براساس متود اول ساخته شده اند، زنان همچنان در معرض دردهای مزمن بی شماری قرار دارند.

موش های ماده، به جای استفاده از میکروگلیا، سلول های T را درگیر می کنند. سلول های T نیز نوع دیگری از واحدهای ایمنی بدن انسان هستند. محققین برای اثبات ایده خود، سلول های T را از بدن موش های ماده خارج نمودند.

در چنین شرایطی، موش های ماده چاره ای جز پناه بردن به میکروگلیال ها ندارند اما زمانی که سلول های T در بدن شان وجود داشته باشد، میکروگلیا در پروسه ایجاد درد دخالتی نمی کند. بنابراین به قطعیت می توان گفت سلول های T معادل میکروگلیاهای نر در بدن موش های ماده هستند.

این ابتدای راه است و محققین هنوز باید روی موش های ماده تحقیقات بیشتری انجام دهند و پس از آن نوبت به آزمایش روی انسان ها می رسد. اگر نتیجه به طور کل مثبت باشد، طی سال های آتی شاهد تولید داروهایی خواهیم بود که کاربرد بیشتری برای زنان خواهد داشت.