هنر کمینه گرایی در بالا بردن رضایت ما از زندگی

بریکمن در دهه ی ۱۹۷۰ میلادی مطالعه ای انجام داد که در آن میزان رضایت افرادی که رؤیاهای مالی شان به واقعیت بدل شده بود را اندازه می گرفت. او متوجه شد حتی آنهایی که میلیون ها دلار در بخت آزمایی برنده شده بودند از گروه کنترل آزمایشش که تنها نیاز های اساسی شان برطرف می شد خوشحال تر نیستند.

پول می تواند در کوتاه مدت و به صورت موقتی رضایت شما را فراهم کند اما شما در نهایت به میزان رضایت خود قبل از دستیابی به آن موفقیت مالی باز خواهید گشت. همین موضوع باعث می شود در چرخه ی معیوب مادی گرایی گرفتار شوید؛ چرخه ای که در آن از طریق خرید های مداوم و پشت سر هم اقلام مادی و وابستگی بیش از حد به داشته های فیزیکی خود، به دنبال رسیدن به رضایت درازمدت خواهید بود. اما چگونه می توان بر این چرخه ی مضر فائق آمد و رضایت بیشتری از زندگی خود داشت؟

در ادامه ی این مطلب با دیجیاتو همراه باشید.

اول از همه باید به دنبال ریشه های مادی گرایی خود باشید. برای مثال، بر اساس پژوهش چپلین و جان در سال ۲۰۰۷، میان عزت نفس پایین و مادی گرایی (که معمولاً ریشه در دوران کودکی دارد) ارتباط تنگاتنگی وجود دارد. برای ریشه یابی دقیق تر می توان از کمک مشاور بهره گرفت.

اما ما همانگونه که قادریم اهمیت بیش از حدی که برای اشیای مادی قائل می شویم را بفهمیم، آن قدر خوش شانس هستیم که می توانیم اولویت های خود را نیز بر اساس یافته های تازه مان دستخوش جرح و تعدیل کنیم. کالین رایت در این رابطه می گوید: «آنچه که کمینه گرایی در واقع به دنبال آن است، ارزیابی مجدد اولویت هاست، به گونه ای که بتوان چیزهای اضافی که ارزشی برای زندگی ما به ارمغان نمی آورند (شامل مایملک، ایده ها، روابط و فعالیت ها) را حذف کرد».

وقتی زمان و انرژی کمتری به موارد یاد شده اختصاص دهیم، خواهیم دید که وقت بیشتری برای بودن در کنار دوستان و عزیزانمان خواهیم داشت. همچنین دیگر وقت خود را برای کسانی که اهمیتی در زندگی مان ندارند صرف نخواهیم کرد. در عوض، توجه و تمرکز خود را متوجه خلق خاطراتی خواهیم کرد که برایمان اهمیت خواهند داشت و خود را در جمع کسانی قرار خواهیم داد که واقعاً دوستشان داریم.

به این ترتیب تلفن هوشمند خود را پای میز شام کنار می گذارید. با همسرتان پیاده روی می روید و صبح ها هنگام صبحانه بیشتر در مورد همه چیز با او به صحبت می نشینید. دیگر بابت لوازمی که به آنها نیاز ندارید پول خرج نخواهید کرد، و به این ترتیب قادر خواهید بود این پول یا زمان صرفه جویی شده را برای تجربه ای بهتر و ساختن خاطراتی خوشایندتر صرف کنید. در کل شما با حذف موارد اضافی زندگی خود، قادر خواهید بود با کمترین ها، بیشترین ها را به انجام برسانید.

هنر کمینه گرایی یا مینیمالیسم نیز همین است: اینکه به شما کمک می کند بفهمید داشتن چه چیزهایی برای راضی بودن از زندگی کفایت می کند. جالب تر از همه این است که اغلب اوقات تعداد این ملزومات از آنچه فکرش را می کنید بسیار کمتر است.

از طرف دیگر، یافته های علمی متعدد، ارتباطی قوی میان رضایت و روابط اجتماعی را نشان می دهند. واقعیت این است که ما به دیگران و فرصت به اشتراک گذاری تجربیاتمان با آنها احتیاج داریم. این در حالی است که دلبستگی به اشیای مادی می تواند ما را از اطرافیانمان دور کند. در این میان کمینه گرایی یک هدف نیست، بلکه یک ابزار است که می تواند ما را از غیر ضروریات زندگی روزمره مان خلاص کند و وقت، انرژی و آزادی مالی لازم برای کسب تجربه های تازه را برای ما فراهم کند؛ تجربیاتی که ما را بیش از پیش به اطرافیان و عزیزانمان نزدیک تر خواهند کرد.