میتسوبیشی موفق به ابداع نوعی آنتن با استفاده از آب دریا شده است

وقتی دور تا دورت را آب فرا گرفته باشد، دیگر چه نیازی به فلز هست؟ میتسوبیشی با ابداع چیزی که از آن تحت عنوان نخستین آنتن آبی یاد کرده، به روش تازه ای برای انتقال و دریافت داده دست یافته است.

آنتن های آبی طبق اعلام شرکت مذکور از آب دریا ساخته می شوند که به خاطر سطح بالای نمک خود رساناست. این یعنی به لحاظ نظری دست کم، می توان از آن به عنوان نوعی آنتن ابتدائی استفاده کرد.

آنتن ها در کل، صرفا قطعاتی از فلزات رسانا هستند که شکل و اندازه شان به گونه ای طراحی شده است که قابلیت ارسال و دریافت امواج رادیویی را داشته باشند.

اما خاصیت رسانایی آب نمک به مراتب کمتر از اغلب فلزات است و اگر بخواهیم با استفاده از عدد و رقم برایتان بگوییم، می توان نسبت آنها را یک به میلیون دانست.

بنابراین وقتی میتسوبیشی تصمیم گرفت به ایده خود در این باره رنگ واقعیت بدهد و SeaAerial را معرفی کند، بیشتر از برخی محاسبات نظری استفاده کرد. آنها در بررسی های خود دریافتند که برای تحقق ایده خود باید جریان آبی را با قطر مطلوب ایجاد نمایند.

برای این منظور، کارشناسان میتسوبیشی با استفاده از یک پمپ و نازل، جت آبی (جریان فشرده آب) مورد نظر خود را ایجاد کردند و آن را به سمت آسمان نشانه گرفتند. تیم تحقیق با استفاده از مدلی که با مقیاس کوچک ساخته شده بود، موفق شدند سیگنال های تلویزیونی را دریافت نمایند.

اما امیدهای میتسوبیشی برای تکنولوژی ابداعی اش فراتر از این است. در گزارشی که پیرامون همین نوآوری منتشر گردیده، آمده است که سیگنال های دارای فرکانس بسیار پایین (نظیر آنچه توسط کشتی ها و زیردریایی ها برای برقراری ارتباط در مسافت های دور استفاده می شود) نیازمند آنتن های هوایی به نسبت بزرگی است که ارتفاع شان به ده ها متر می رسد.

میتسوبیشی پیشنهاد داده در مواردی که نصب این آنتن ها دشوار یا غیرعملی است از یک جت آبی استفاده شود. هنوز برای اظهار نظر در این رابطه کمی زود است و بهتر آنکه اندکی تا انجام آزمایشات دقیق تر و وسیع تر منتظر بمانیم.

لازم است اضافه نماییم که طبق ادعای نشریه ای به نام ScreamingMustard نیروی دریایی ایالات متحده آمریکا پیشتر از سیستمی مانند این استفاده کرده بود و به همین خاطر شاید استفاده از عبارت «اولین آنتن آبی» توسط میتسوبیشی چندان جایز نباشد.