کمپانی ARM معماری Cortex A32 را برای ابزارهای پوشیدنی معرفی کرد

این روزها بخش عمده ای از چیپست های موبایل‌ ها، تبلت ها و بسیاری ابزارهای هوشمند دیگر، از معماری ARM در پردازنده های خود بهره می برند. بنابراین عجیب نیست که هر اخبار جدیدی که از این کمپانی انگلیسی منتشر می شود، به سرعت مورد توجه قرار می گیرد.

در یک سال گذشته بیشترین توجه ها معطوف هسته های پردازشی قدرتمند سری Cortex A72 و A57 و همچنین هسته های کم مصرف تر Cortex A53 این کمپانی بوده، اما اینها تنها معماری هایی نیست که ARM مشغول توسعه آنها بوده است.

هسته پردازنده Cortex A32 را می توان جدیدترین دستاورد ARM در این رده دانست. A32 به طور اختصاصی برای استفاده در پوشیدنی های هوشمند، اینترنت اشیا، کامپیوترهایی با کاربردهای خاص، کیت های پردازشی کوچکی چون Raspberry Pi، و خلاصه هرجا که پردازنده ای بسیار کم مصرف و کوچک نیاز باشد، توسعه یافته است.

Cortex A32 بر مبنای ساختار ARMv8 طراحی شده و قرار است جایگزین هسته های قدیمی تر Cortex A7 و A5 شود. این دو از ساختار ARMv7 در معماری خود بهره می برند.

در این پردازنده جدید به جهت کاهش ابعاد و صرفه جویی در مصرف انرژی، قابلیت ۶۴ بیتی حذف شده و تنها می تواند کدهای ۳۲ بیتی را اجرا نماید. بدین سان A32 اولین هسته پردازشی مبتنی بر ARMv8 خواهد بود که قابلیت اجرای کدهای ۶۴ بیتی را ندارد. اما همین ساختار جدید این امکان را فراهم می کند تا A32 بتواند کدهای ۳۲ بیتی را با سرعت بسیار بیشتری نسبت به Cortex A7 و A5 به اجرا بگذارد. این افزایش سرعت به خصوص در امر رمزنگاری اطلاعات کاملاً چشمگیر است.

همانطور که قبل از این در سایر اسمارت فون های دارای پردازنده های مبتنی بر ARMv8 شاهد آن بودیم، سرعت بیشتر در رمزنگاری، افزایش کارایی محسوسی را در زمان رمزنگاری اطلاعات حافظه داخلی ایجاد می کند.

آن دسته از تولیدکنندگانی که به دنبال هسته های پردازشی کم مصرف با پشتیبانی از کدهای ۶۴ بیتی هستند، می توانند به سراغ Cortex A35 بروند. این هسته پردازشی می تواند همان کارایی را در ابعادی کمی بیشتر ارائه دهد، گرچه ARM اعلام داشته که A32 در اجرای کدهای ۳۲ بیتی تا ۱۰ درصد سریع تر از A35 است.

طبق اعلام آنها، بازده عملکرد معماری Cortex A32 حدود 25 درصد از A7 بیشتر است. این افزایش کارایی به لطف ارتقای همزمان سرعت و کاهش مصرف انرژی حاصل شده است.

مانند دیگر هسته های ARM، این معماری جدید نیز طوری طراحی شده که از هر لحاظ قابل توسعه باشد؛ یک CPU تک هسته Cortex A32 با فرکانس ۱۰۰ مگاهرتز حدود 4 میلی وات برق مصرف می کند، در حالی که یک نمونه چهار هسته ای با فرکانس کاری 1 گیگاهرتز به توانی کمتر از 75 میلی وات به ازای هر هسته نیاز دارد. یعنی چیزی در حدود 300 میلی وات برای یک واحد پردازنده.