بررسی بازی The Walking Dead: Michonne – Episode 1: In To Deep؛ مصاف خونبار

رابرت کرکمن این روزها نقش موثری در دنیای سرگرمی ایفا می کند. از فیلم و سریال گرفته تا بازی های ویدیویی، وی الهام بخش بسیاری از فعالان این حوزه شده و نتیجه سماجت اش نشان داده که اگرچه به اعتقاد خودش شخص باهوشی نیست اما توانسته آنچه می خواهد را به دست آورد و حتی به فراتر از آن هم فکر کند.

او می گوید خالق باید بر مخلوق خود کنترل کامل داشته باشد، و تنها در این صورت است که می تواند بهترین ها را ارائه کند. نتیجه افکار وی کاملا مبرهن است. سریال The Walking Dead یکی از محبوب ترین برنامه های تلویزیونی امروز در سراسر جهان است، یکی از بازی های ساخته شده با همکاری او، در سال 2012 بیشترین جوایز بهترین بازی سال را از آن خود کرد، در حالی که یک بازی دیگر بدون نظارت وی ساخته شد و در رده بدترین های سال بعدش قرار گرفت.

Telltale Games و Skybound (کمپانی رابرت کرکمن) از همان ابتدا رابطه قدرتمندی را با یکدیگر آغاز کردند که تاکنون ادامه داشته. دو فصل از بازی The Walking Dead، یک بسته الحاقی با نام 400Days و حالا هم یک مینی سریال 3 قسمتی با محوریت میشون، شخصیت سیاه پوست و شمشیر به دست دنیای کرکمن، نتیجه همکاری فوق العاده ی این دو شرکت است.

میشون و باقی بازماندگان یک ویژگی مشترک دارند، همه شان عزیزانی را از دست داده اند و خود را باخته اند. در سکانس های ابتدایی، میشون با واکرها (زامبی ها، مردگان متحرک یا هر نامی که برای تان مفهوم بهتری دارد) می جنگد. نه برای نجات خودش، وی قصد محافظت از فرزندانش را دارد، فرزندانی که از دست داده، اما در گوشه ی ذهنش نمی تواند آن ها را فراموش کند.

بخش های ابتدایی بازی، کاراکتر میشون، پیش از اینکه در سریال به ریک و گروهش برسد، را تعریف می کند. گرچه در سریال هم به صورت فلش بک، بخش هایی از زندگی میشون را دیدیم اما حالا این بار از قاب نگاه او، دورانی که از بحران گذر می کند را می بینیم.

او دیگر هیچ چیز برای از دست دادن ندارد و باز هم مثل باقی بازماندگان حداقل یک بار به این فکر می افتد که اگر خودش را خلاص کند، لازم به چشیدن این همه درد نیست. اما در هر صورت، قضا بر این نیست.

میشون به زندگی باز می گردد، در سکانس های سریع، با دیالوگ های صریح و لحظاتی شکننده، وی مرتبا بالا و پایین های مخربی را تجربه می کند؛ مسئله ای که قطعا برای همراهان وی، به عنوان باقی ماندگان پر تلاش بسیار نگران کننده است.

در میان لحظات پر فراز و نشیبی که میشون تجربه می کند، به یک باره وارد ماجرای متفاوتی شده و حالا نوبت آن رسیده تا شخصیت خود را نشان دهد. مهارت های فیزیکی وی با شمشیر (که در این بازی بیشتر به قمه شباهت دارد)، موقعیتی که در آن قرار می گیرد و بازی «حقیقت و دروغ»، او را در کنترل بحران کمک می کنند. میشون خیلی زود وارد داستانی پیچیده تر شده و متوجه می شود که گاهی انسان ها خطرناک تر از واکرها هستند.

نمی داند که چه کسی به او دروغ می گوید و حرف های با سیاست و دروغ کدام یک از شخصیت هایی که ملاقات می کند بیشتر به حقیقت نزدیک است. با این حال باید تصمیماتی بگیرد که مستقیما با سرنوشت دیگران تقاطع دارد.

به طور کلی، اساس گیم پلی در مینی سریال میشون تغییر چندانی نکرده و خشونت بیشتر، چاشنی آن شده. در دو فصل قبلی، به خصوص فصل دوم که کلمنتاین شخصیت اصلی بود، کمتر با واکرها درگیر شدیم و بیشتر با نگاهی معصوم نظاره گر بودیم اما میشون یک تمام کننده است و همین ویژگی وی را بارها نجات داده.

بنابراین صحنه های درگیری و خونبار بیشتری را انتظار داشته باشید. همچنین، افزوده شدن دکمه Space برای ایجاد توقف در حین مشاهده دیالوگ ها، به تصمیم گیری های دقیق تر کمک بسیاری کرده اما تب و تاب انتخاب سریع را از مخاطب گرفته، در حالی که انتخاب ها در واکینگ دد باید سریع و در عین حال فکر شده باشند.

عمده زمانی که در قسمت اول، به عنوان میشون، دنیای مردگان را تجربه می کنید، در آرامش سپری می شود و پایه های ثابت همیشگی آرام آرام خودشان را معرفی می کنند. یک دشمن با سیاست، همراهان ناامید و کاراکتری که اعتقادی به مصالحه ندارد.

یک سوم کل این فصل (یا نیمه فصل) صرف چینش کاراکترها شده و در سکانس انتهایی نیز شاهد اتفاقی مهم هستیم که رشته ای را پدید می آورد تا داستان در مسیر منظمی پیش برود.

جمع بندی

قسمت اول بسیار کوتاه است و تقریبا در 90 دقیقه به پایان می رسد. با توجه به اینکه Telltale Games، تفسیر بازی سریالی را برای ما پدید آورد، باید به آن ها اجازه دهیم تا بدانیم از نگاه شان، مینی سریال هم چه معنایی در دنیای بازی های ویدیویی دارد.

مسلما سه قسمتی بودن The Walking Dead: Michonne، تنها فاکتور موثر در تفسیر عبارت مینی سری نیست. در همین تک قسمت 90 دقیقه ای، داستان سرایان، شخصیت های متعددی را معرفی کردند، بازیکن را در موقعیت های کاملا متفاوتی قرار دادند و در انتها با یک تصمیم گیری مهم، او را تنها گذاشتند.

شاید در دیگر بازی های Telltale Games چنین باشد، اما در The Walking Dead، کمتر پیش آمده که به یک باره در همان قسمت اول، خود را در میانه ی یک ماجرای مهم ببینید. میشون، از یک شخصیت ناآرام در ابتدای بازی، بنا به انتخاب های بازیکن، تغییر می کند و این اتفاقات خیلی سریع رخ می دهند.

جای شکی نیست که در قیاس با دو فصل پیشین، مینی سریال Michonne شروع ضعیف تری داشته و نویسندگان در دو قسمت باید مخاطب را راضی کنند. میشون یکی از مهم ترین کاراکترهای دنیای The Walking Dead بوده و پرداخت ضعیف به آن، جای بخشش باقی نمی گذارد.