بعد از سادگی در طراحی نوبت به کیفیت رنگ می رسد؛ آیا اپل برگ برنده دیگری را رو کرده است؟

سال هاست که اپل تلاش دارد با کاربرد رنگ های ساده ای نظیر مشکی و سفید در محصولات خود، آنها را به لحاظ طراحی یک سر و گردن بالاتر از رقبایشان قرار دهد و البته بعدها تلاش کرد که رنگ های نقره ای، طلایی و رز گلد را هم به این مجموعه بیافزاید و به نوعی انتخاب را برای کاربرانش متنوع تر نماید.

این شرکت اما در کنار طراحی و سادگی کلی محصولاتش تمرکز ویژه ای هم روی کیفیت رنگ آنها داشت و سعی نمود که با استفاده از نمایشگر رتینا تجربه ای فوق العاده را از این بابت در اختیار کاربرانش قرار دهد.

حالا ساکنان کوپرتینو تمام تلاش خود را به خدمت گرفته اند تا کیفیت رنگ این دستگاه ها را بیشتر از پیش بهبود بدهند؛ فاکتوری که به باور بسیاری از کارشناسان تاثیری قابل توجه روی سلامت کاربران دارد.

شاید در جریان کنفرانس خبری دوم فروردین اپل، این مساله کمتر از هر چیز دیگری مورد توجه حاضران قرار گرفت و به نوعی کم اهمیت ترین اتفاقی بود که در جریان آن رخ داد اما در واقعیت اینطور نیست.

به طور کلی و البته سطحی، همه آنچه در جریان این کنفرانس رخ داد معرفی یا در واقع باز معرفی یک آیفون چهار اینچی و همچنین آیپد پرو پیشرفته با ابعاد کوچک تر (9.7 اینچی) بود. اما هر دوی این دستگاه ها و به خصوص آیپد جدیدتر به تاکید بیشتر اپل روی کیفیت رنگ اشاره دارند.

البته این تاکید صرفا با زیباتر شدن رنگ ها قابل رویت نیست و می توان بهبود تجربه تماشای کاربر را اصلی ترین نتیجه چنین تصمیمی دانست.

سیستم عامل موبایلی تازه این شرکت یعنی iOS 9.3 نیز قابلیتی به نام Night Shift یا شیفت شب دارد که غروب ها تون رنگی اسکرین را از آبی «سرد» به تون قرمز «گرم» تغییر می دهد که این امر در بهبود عادات خواب کاربران تاثیری فوق العاده دارد.

مطالعات مختلف نشان می دهند که علیرغم تاثیر تمامی رنگ ها روی ریتم های شبانه روزی بدن، آبی بدترین اثرات را از خود برجای می گذارد. همین یافته، به موضوعی داغ در دنیای فناوری بدل گردیده است که البته علم این مساله تقریبا دو دهه ای قدمت دارد.

در سال 1998 میلادی، یکی از محققان دانشگاه Uniformed Services در مریلند به وجود عصب های نوری خاص در چشم پی برد که به ناحیه ای از مغز که در واقع «ساعت» داخلی بدن را تنظیم می کند متصل می شوند.

نورهای روشن تولید ملاتونین در بدن را کاهش می دهند.

براساس یافته وی، نور روشن تولید ملاتونین در بدن (هورمونی که باعث خواب آلودگی می شود) را کاهش می دهد. با این همه، تحقیقی که بین سال های 1995 الی 2001 میلادی توسط پژوهشگران دانشگاه توماس جفرسون صورت گرفت نشان داد که نور آبی دوبرابر نور سبز (کم اثرترین نور) مانع تولید ملاتونین می شود (بنابراین اگر افراد می خواستند شبها راحت تر بخوابند باید نور نمایشگر را به سبز متمایل می کردند).

اما نور آبی همیشه هم مضر نیست. قرار گرفتن در معرض نور تاثیری مانند ورود کافئین به بدن دارد و علاوه بر اینکه افراد را بیدار نگه می دارد هوشیاری شان را نیز بالا می برد.

برپایه یکی از تحقیقاتی که توسط پژوهشگران دانشگاه هاروارد صورت گرفت، نور آبی در سرکوب کردن امواج مغزی دلتا که با خواب در ارتباطند بسیار موثر است و می تواند امواج آلفا را به که هوشیاری مرتبط می شوند تقویت کند.

بنابراین اگر موظف به اتمام پروژه ای هستید یا باید تمام شب را بیدار باشید و با آیپد خود کار کنید می توانید گزینه شیفت شب را در  iOS 9.3 خاموش نمایید.

DCI P3: رنگ های واقعی

اپل به عنوان شرکتی که به خاطر ارائه طرح های ساده شهرت دارد، باکی از کاربرد عبارات دهان پر کن برای فروش محصولاتش ندارد. در دهه 1990 میلادی، Power Macintosh G4 این شرکت به لطف کاربرد واژه گیگافلاپس (واحد اندازه گیری سرعت پردازش رایانه) بسیار مورد توجه قرار گرفتند و دوربین های به کار رفته در آیفون های تولید این شرکت نیز کاربران را با تکنولوژی هایی نظیر حسگرهای CMOS و فوکوس خودکار تشخیص فازی (یا Focus Pixel) آشنا کردند.

این بار اما اپل سعی دارد DCI P3 را به صنعت تکنولوژی معرفی نماید که در واقع طیف رنگ های پشتیبانی شونده در نمایشگر آیپد پروی 9.7 اینچی را نشان می دهد که فراتر از اغلب کامپیوترها و تلویزیون های امروزی است (لازم است یادآور شویم که آیمک 27 اینچی اپل با صفحه نمایش 5K رتینا و آیمک 21.5 اینچی با نمایشگر 4k رتینا نیز از این فناوری پشتیبانی می کنند).

حروف DC در عبارت DCI P3 از سرواژه های عبارت digital cinema یا سینمای دیجیتالی گرفته شده اند و اپل نیز مدعی است که نمایشگر آیپد پروی جدید به اندازه پروژکتورهای دیجیتالی نمایشگرهای بزرگ رنگ دارد.

این تکنولوژی آنطور که الکس کرانز از تحلیلگران سایت گیزمودو گفته می تواند نخستین در دستگاه های موبایل باشد. او در ادامه اینطور می گوید که حتی نمایشگرهای مملو از رنگ OLED برخی از موبایل های اندرویدی هم فاقد این فناوری هستند.

همانطور که احتمالا تایید خواهید کرد، در اغلب نمایشگرها، رنگ قرمز بیشتر به نارنجی متمایل است و تکنولوژی به خدمت گرفته شده توسط اپل این مساله را رفع می کند. نکته ای دیگری که باید به آن اشاره نماییم این است که تکنولوژی DCI P3 تازه مدتی است که در جدیدترین دیسک های بلو-ری UHD و البته استریم های نتفلیکس و آمازون به کار گرفته می شود.

انقلاب رنگی با True Tone: کارآمد یا بی فایده؟

اپل ویژگی دیگری به نام True Tone یا تون واقعی را در آیپد پروی 9.7 اینچی جدیدش معرفی کرد. دراین فناوری با استفاده از حسگرهای کارگذاشته شده در آیپد، ته رنگ نوری در اطراف صفحه نمایش اندازه گرفته می شود (مثلا رنگ قرمز ایجاد شده به خاطر لامپ های حبابی یا نور آبی ایجاد شده به خاطر ال ای دی های فلورسنت). در مرحله بعدی، آیپد پرو رنگ «سفید» را مطابق با این مساله تنظیم می کند.

البته برخی دانشمندان این ایده را دوست دارند و برخی دیگر خیر. Chris Gampat عکاس و روزنامه نگاری است که مدیریت سایت The Photographer را بر عهده دارد بر این باور است که True Tone می تواند با کم کردن تفاوت میان مانیتوری که تصویر روی آن ایجاد شده و همچنین دستگاهی که تصویر را نشان می دهد یک مشکل جدی را برطرف نماید.

او می نویسد: اگر می خواستم تصویری را همین حالا برای شما ویرایش کنم و ارسال نمایم، تغییرات برپایه تجربه دیداری من استوار بود. اگر اتاقم تاریک باشد، نور را از اتاق مثلا پذیرایی به آن می تابانم و من دو پنجره دارم که به سمت ساختمان پشتی آپارتمانم باز می شوند.

او می گوید آنها که وبسایتش را مطالعه می کنند احتمالا شرایطی مشابه به وی ندارند بنابراین عکسی که ویرایش می کند و به نظرش عادی دیده می شود شاید از نظر خیلی ها عادی نباشد. او کارش را با استفاده از دو مانیتوری انجام میدهد که تنظیمات مختلفی دارند تا از این طریق عکس هایش روی نمایشگرهای مختلف زیبا به نظر بیاید.

اندرو پیترز از شرکت طراحی تجربه کاربری اپیک بر این باور است که True Tone می تواند به طبیعی تر شدن رسانه های دیجیتالی منجر گردد.

Linn Huang از تحلیلگران فناوری شرکت IDC نیز باور دارد که دستکاری کردن رنگ سفید در شرایط مختلف مشاهده تصویر کار خوبی است حتی اگر آنچه قرار بود در وهله نخست دیده شود را به کلی دگرگون نماید.

او در این باره می گوید: گاهی اوقات داشتن رنگ سفید بی نقص به تجربه مشاهده ما آسیب می رساند. اگر تا به حال کتاب های الکترونیکی را روی آیپد یا دیگر تبلت ها مطالعه کرده باشید تایید می کنید که این مساله بیش از سایر چیزها باعث خستگی چشم های شما در حین مطالعه می شود. به گفته او، داشتن رنگ سفید روشن تر کنتراست را زیاد می کند اما تجربه مطالعه فرد را بیش از همیشه غیرطبیعی خواهد کرد.

الکس کرنز از سایت گیزمودو هم روی این مساله اتفاق نظر دارد که مصرف کنندگان ممکن است True Tone را دوست داشته باشند اما نگران است که چنین فناوری ای کار را برای خالقان محتوا دشوارتر نماید چراکه این افراد یک نمایشگر ثابت را برای این منظور به کار نمی برند و همانطور که گفته شد کار خود را روی تنظیمات مختلف امتحان می کنند.

او می گوید: به نظرم این فناوری برای خالقان محتوا که بیشتر از دقت رنگ به راحتی کاربر اهمیت می دهند وحشتناک است (در نظر داشته باشید که کاربران می توانند این امکان را روی آیپد پروی خود غیرفعال نمایند).

Joel Silver اما ایده به کار گیری این فناوری را حتی برای کاربران نیز غیرمفید قلمداد می کند چراکه معتقد است True Color آنچه خالق محتوا قصد نمایشش داشته را تغییر می دهد.

او می گوید فیلم های رمانتیک معمولا تم گرم دارند و فیلمی مانند ترمیناتور تم سرد و توناژ رنگی محتواهای ویدئویی معمولا یک تصمیم هنری است.

کارگردانان نیز معمولا تاکید ویژه ای روی پالت رنگی انتخابی خود برای آثارشان می گذارند و تغییراتی که این تکنولوژی در رنگ سفید محتوا ایجاد می کند قطعا آثار نامطلوبی را از خود بر جای می گذارد.

در پایان بد نیست اضافه نماییم که درست مانند مد شیفت شب در دستگاه های مبتنی بر iOS 9.3 امکان غیرفعال نمودن این ویژگی نیز روی آیپد پروی جدید مهیاست و از آنجا که زیبایی یک محتوا کاملا به دید بیننده اش بستگی دارد، این انتخاب از سوی اپل به شما واگذار شده تا True Tone را فعال یا غیرفعال کنید.