با گذشت سه سال از آغاز پروژه ساخت «تریکوردر»، هنوز دستگاهی از سوی گوگل معرفی نشده
داستان های علمی و تخیلی منبعی الهام بخش برای دانشمندانی هستند که به دنبال راهکارهای مبتکرانه برای حل مشکلات بزرگ می گردند. شاید یکی از پروژه های علمی گوگل بهترین مثال در همین رابطه باشد: ...
داستان های علمی و تخیلی منبعی الهام بخش برای دانشمندانی هستند که به دنبال راهکارهای مبتکرانه برای حل مشکلات بزرگ می گردند.
شاید یکی از پروژه های علمی گوگل بهترین مثال در همین رابطه باشد: دستگاهی را در نظر بگیرید که وعده می داد مدت ها قبل از پدیدار شدن علائم در افراد، سرطان را در آنها تشخیص دهد و با الهام از وسیله ای به نام تریکوردر پزشکی (نوعی ابر رایانه تشخیصی) طراحی گردید که نخستین بار در مجموعه علمی و تخیلی پیشتازان فضا به نمایش درآمد.
اما در ادامه مشخص گردید که تبدیل کردن داستان های علمی و تخیلی به واقعیت کار چندان ساده ای نیست. به بیان دیگر، تولید تریکوردر آنچنان واحد علوم زیستی گوگل (موسوم به Verily) را به دردسر انداخت که حالا حتی در داخل خود این مجموعه هم از آن تحت عنوان پروژه ای پرطمطراق و دهان پر کن یاد می شود تا طرحی عملیاتی و دارای بازدهی.
ایده کلی تیم طراح محصول این بوده: ما معمولا خیلی دیر متوجه سرطان می شویم و آزمایشات و چکاپ هایی هم که هم اکنون در مراکز پزشکی برای تشخیص این بیماری صورت می گیرند، کارایی لازم را ندارند.
در حال حاضر، طرح های مختلفی برای تشخیص زودهنگام سرطان در اقصی نقاط دنیا دنبال می شوند اما تا به الان این طرح ها روی تست نمونه های خونی استوار بوده اند. پروژه تریکوردر Verily اما تلاش دارد که پای را فراتر از این بگذارد و از داخل بدن شما و به صورت تمام وقت مراقب رشد و تکثیر سلول های سرطانی باشد.
برای استفاده از این فناوری نیز کافی است که یک قرص را ببلعید که البته به جای دارو، دربرگیرنده نانوذرات مغناطیسی کوچکی است که به دنبال سلول های سرطانی خواهند گشت. وقتی نانو ذرات یکی از این سلول ها را پیدا کردند به سرعت فعال شده و دستبند سلامتی FitBit شما را در جریان خواهند گذاشت. اگر این فرایند اندکی به نظرتان غیرقابل باور می آید باید بگوییم که دقیقا همینطور است.
نشریه STAT در توجیه غیرعملیاتی بودن این طرح برخی مشکلات پیش روی آن را برشمرده: نخست اینکه دانشمندان باید راهکاری برای جلوگیری از جذب نانوذرات توسط کبد یا حتی همان سلول های سرطانی بیابند که قرار است شناسایی شوند.
دوم اینکه آنها باید مطمئن شوند که این ذرات در جریان خون اختلال ایجاد نمی کنند و سوم اینکه باید موازنه لازم میان سلول های سرطانی گم شده ای که باید پیدا شوند (منفی های کاذب) و پایش سلول هایی که در بدن وجود ندارند (مثبت کاذب) بیابند که این کار به هیچ وجه ساده نیست.
Verily در مصاحبه با STAT اعلام کرد که پروژه هایش «ذاتا مشکل» هستند و با وجود آنکه فکر می کند در آنها موفق خواهد شد «پروژه هایی هستند که امکان شکست دارند و بعضا هم با این سرنوشت روبرو می شوند».
هنوز مشخص نیست که Verily تاکنون به چه میزان پیشرفت در ساخت تریکوردر خود دست یافته چراکه تا الان هیچگونه مقاله ای در رابطه با پروسه و روند پیشرفت آن منتشر نکرده است. اما زمانی که اعلام شد Verily قصد کلید زدن چنین طرحی را دارد اندرو کونراد مدیرعامل این شرکت اظهار داشت که آنها ظرف شش ماه آینده نمونه اولیه ای از تریکوردر را ارائه می کنند و متاسفانه از آن زمان تاکنون سه سالی می گذرد.
برای گفتگو با کاربران ثبت نام کنید یا وارد حساب کاربری خود شوید.