اپل و چالشی خاموش؛ رازداری چگونه به بقای افراد ناکارآمد در امپراطوری کوپرتینو کمک کرده است؟
هفته گذشته در خبرها آمده بود که اپل واچ ۲، قرار است با سنسورهای بیشتری همراه گشته و قابلیت های تازه ای را در اختیار کاربران قرار دهد؛ ویژگی هایی که احتمالاً می توانند در ...
هفته گذشته در خبرها آمده بود که اپل واچ ۲، قرار است با سنسورهای بیشتری همراه گشته و قابلیت های تازه ای را در اختیار کاربران قرار دهد؛ ویژگی هایی که احتمالاً می توانند در فراگیرتر شدن محصول مورد بحث نقشی موثر ایفا کنند.
با این حال یکی از مهندسین سابق اپل به نام آقای «باب مسِرشمیت» (Bob Messerschmidt) که در توسعه ساعت هوشمند این کمپانی مهره ای کلیدی بوده، در مقاله تازه ای که برای «فست کمپانی» به رشته تحریر درآورده، از سال های گذشته و زمانی که با «جاناتان آیو» مشغول توسعه اپل واچ بوده صحبت به میان آورده است.
مسِرشمیت می گوید که در سال ۲۰۱۰ به تیم توسعه اپل واچ پیوسته و رسماً عنوان سرپرست تیم طراحی سنسورهای این گجت را بر عهده گرفته است. وی خبر می دهد که در یکی از جلسات، ایده استفاده از سنسورهای سلامتی در بندهای ساعت را مطرح می کند. تیم طراحی، به سرعت در برابر این تصمیم جبهه می گیرد چرا که تعویض ساده بندها، جزیی از طراحی اولیه اپل واچ بوده و همین موضوع می توانست طراحی ساعت هوشمند اهالی کوپرتینو را با چالش های تازه ای رو به رو سازد. وی می نویسد:
«یک روز به جلسه رفتم و گفتم که می خواهم سنسورهایی به ساعت اضافه کنم اما مایلم آنها را در اینجا (بخش پایین بند) قرار دهم. چراکه با قرار دادن سنسورها به شکلی که زیر مچ دست را پایش می کردند، می شد اطلاعات بسیار دقیق تری به دست آورد. تیم طراحی به سرعت در پاسخم گفت: "این راهکار با ترندهای روز طراحی و آنچه امروز در دنیای مد مورد پسند است، هماهنگی ندارد. می خواهیم کاربر بتواند به سادگی بندها را تغییر دهد و به همین دلیل هیچ سنسوری نباید در بند تعبیه شود."»
وی خبر می دهد که چندین راهکار دیگر را نیز ارائه داده که از سوی تیم طراحی رد شده اند. حال این مهندس می نویسد که کار کردن در اپل با توجه به محدودیت هایی که تیم طراحی ایجاد می کرد، بسیار دشوار بوده اما در نهایت همین محدودیت ها باعث شده تا او به سمت یافتن ایده هایی نو سوق داده شود و به قول خودش، بتواند «راهکار مهندسی جدیدی» برای سنسور پایش ضربان قلب در اپل واچ بیابد.
مسِرشمیت برای سه سال در اپل مشغول به کار بوده و در این مدت، سنسور پایش ضربان قلب اپل واچ را طراحی کرده است. وی در سال ۲۰۱۳ تصمیم می گیرد که کار در اپل را کنار گذاشته و از این شرکت برود.
مهندس یاد شده در سال ۲۰۱۰، پس از اینکه استارتاپش به نام «Rare Light» توسط استیو جابز خریداری شد، به اپل ملحق گشت؛ استارتاپی که همان زمان در حال کار بر روی سنسورهای پایش ضربان قلب پیشرفته بود. وی شانس این را داشته تا برای مدتی، در دوره تسلط جابز بر اپل، در شرکت ساکن کوپرتینو فعالیت داشته باشد و پس از کناره گرفتن وی به دلیل اوج گرفتن بیماری اش، برای مدت دو سال شاهد عینی عملکرد تیم کوک باشد.
وی در رابطه با تفاوت دو رهبر اخیر اپل می نویسد: «قطعاً اپل دیگر مانند سابق نیست. اکنون فضایی در اپل به وجود آمده که برخی از رازداری همچون یک ابزار استفاده می کنند.»
گویا رازداری در زمان جابز معنا و مفهوم دیگری داشته. جابز تمایل داشت تا رسانه ها و کاربران از اعلانات اپل در رویدادهایش آگاهی نداشته باشند ولی بنا بر گفته مسِرشمیت، اکنون برخی افراد درون اپل از رازداری به عنوان ابزاری برای پیروزی در مناقشات داخلی استفاده می کنند. وی در همین رابطه می گوید:
«افرادی در اپل هستند که تمایل دارند فضا به این شکل محدود باقی بماند و به واسطه فرهنگ رازداری، برای خود در آن شرکت یک امپراطوری به راه انداخته اند. همین فضا این تصور را به وجود می آورد که پنداری آنها در حال انجام کارهای بسیار مهمی هستند، در حالی که حقیقت چیز دیگریست.»
دیدگاهها و نظرات خود را بنویسید
برای گفتگو با کاربران ثبت نام کنید یا وارد حساب کاربری خود شوید.
از نظر وقتی که استیو جابز مرد ، اپل هم باهاش مرد و در گور رفت. جابز ایده پرداز بود ، وقتی که سخنرانی می کرد آدم حاضر بود بمیره ولی سخنرانی رو از دست نده. اما تیم کوک فقط تقلید می کنه. تفاوت های اساسی بین آیفون های بعد از جابز مشاهده نمیشه. باید گفت که ایده واقعی همیشه مال جابز بوده و هست.
کلا واسه اپل احترام زیادی قائلم شرکت پر رمز و رازیه ولی بعد جابز دیگه اون خلاقیت گذشته رو نداره و من سامسونگو بهش ترجیح میدم
درسته ولی ممکنه برعکسشم اتفاق بیفته و برگرده به دوران اوج و همون نواوری ها رو داشته باشه