رنو تلیسمان به جنگ هیوندای سوناتا، کیا اپتیما، تویوتا کمری و هوندا آکورد می رود

شرکت فرانسوی رنو یکی از معدود سازندگان اروپایی است که در کشور ما به شکل گسترده در هر دو بخش سواری و تجاری فعالیت می کند.

رنو از کشنده های سنگین وزن تا خودروهای اقتصادی نظیر لوگان (تندر90) را در سبد محصولات خود دارد و به تازگی قرار است یک سدان لوکس و کاملا مدرن را نیز به این مجموعه بیافزاید.

در طول تاریخ حضور خودروهای سواری این برند در کشور ما، رنو را اکثرا به عنوان یک برند با کیفیت و دوام خوب می شناسند و به همین دلیل بسیاری این برند فرانسوی را به نسبت دیگر هموطن خود یعنی پژو کم دردسر تر می دانند.

گرچه همیشه جلوه ظاهری کسل کننده و نه چندان زیبای محصولات تولید انبوه همچون تندر 90 باعث شده تا بسیاری از خریداران دید منفی به نسبت طراحی محصولات این شرکت پیدا کنند.

در هر صورت رنو یکی از اولین شرکت های خودروسازی است که می خواهد پس از لغو تحریم ها حضور گسترده ای در بازار ایران داشته باشد و هدف این شرکت تبدیل ایران به قطب تولید خودروهای رنو برای بازارهای خاورمیانه و شمال آفریقا است.

خودروهای رنو در ایران به دو صورت تولید داخل (یا همان مونتاژ!) و وارداتی تقسیم می شوند که مدل های وارداتی توسط شرکت نگین خودرو در بازار ایران عرضه می شود.

گرچه تجربه مدل های وارداتی چندان خوب نبوده و در چند ماه اولیه فعالیت عظیم خودرو، مشکلات عظیم خدمات پس از فروش باعث شده است تا در این بخش خودروهای وارداتی ژاپنی و کره ای با اقبال بسیار بیشتری همراه شوند.

در روزگاری که نسل جدید تندر90 خودمان تحت نام رنو سیمبل با قیمت 75 میلیون تومانی توسط نگین خودرو در ایران عرضه می شود. این شرکت تصمیم گرفته تا نسل جدید مدل لوکس تلیسمان را در ایران عرضه کند.

خودرویی که  در واقع جانشین سدان های سایز بزرگ خانوادگی این شرکت نظیر سفران یا لتیتیود می شود.

تلیسمان حرفی تازه از رنو

تلیسمان وقتی که در نمایشگاه خودروی فرانکفورت  2015 رونمایی شد، بازخوردهای بسیاری به دلیل زبان طراحی جدید رنو دریافت کرد و رنو آن را به گونه ای تجهیز کرده  که می خواهد به رقیب بسیار سر سختی برای خودروهای کلاس D یا سدان های خانوادگی تبدیل شود.

در واقع تلیسمان پرچم دار خودروهای سدان این شرکت به شمار می رود، پس از لحاظ ابعادی و قیمتی هم در سطح بالاتری قرار می گیرد. طول این خودرو به بیش از 4850 mm می رسد و فاصله محوری آن معادل 2810 است که به نسبت از رقبای خود بزرگ تر است.

پلت فرم این خودرو با نام CMF-CD شناخته می شود که به صورت مشترک توسط نیسان و رنو توسعه داده شده. نسخه استیشن این خودرو هم توسط رنو معرفی شده است اما این مدل به احتمال بسیار زیاد در کشور ما عرضه نخواهد شد.

زیباروی فرانسوی

به طور معمول محصولات این شرکت، حتی در نسخه های گران قیمت به خصوص به نسبت باقی رقبا در بخش طراحی ظاهری قافیه را می باختند و همین مسئله هم باعث شد تا در کنار دیگر عوامل، فروش محصولات وارداتی رنو در ایران با دشواری همراه شود.

اما تلیسمان و زبان طراحی جدید رنو فارق از هر گونه مقدمه چینی، زیبا و شکیل به نظر می رسد و خبری از دلزدگی در نگاه اول نیست.

در بخش جلویی همچنان آرم بسیار بزرگ رنو به همراه جلو پنجره عرضی خط کشی شده که پیکره چراغ های جلو را هم در بر می گیرد جلوه بسیار متفاوتی را عرضه می کند.

چراغ های جلویی با نوار باریک LED یک ظاهر گرافیکی جدید و متفاوت را تشکیل داده که می توان ظاهر آن را به حرف C انگلیسی تشبیه کرد.

در زیر سپر جلو هم مه شکن های گرد و ریزی وجود دارد که به نظر چندان سنخیتی با طراحی چراغ ها و جلو پنجره مواج و پر خط و خطوط تلیسمان ندارد.

خط های بسیاری بر روی کاپوت خودرو کشیده شده تا طرح آن را از یکنواختی در آورد. در نمای جانبی، فرم دهی و  خط شانه ای محو به همراه بک پاکت پایین درب ها،  کلیدی ترین عناصر طراحی این بخش هستند و نگارنده را در زمینه حجم دهی به یاد مازراتی کواترپورته جدید می اندازد.

چراغ های عقبی هم طراحی کاملا جدیدی دارند و از کنار سپر عقبی به صورت طولی کشیده شده و تا مرکز درب صندوق عقب امتداد پیدا می کنند و آرم رنو جدا کننده چراغ های عقبی سمت چپ و راست هستند، اینجا هم LED در سرتاسر این چراغ های بزرگ کار شده اند. حجم دهی ساده سپر عقب که در دو سمت آن خروجی های ذوزنقه شکل اگزوز حضور دارد از دیگر نکات مهم طراحی بخش عقب خودرو هستند.

طراحی سقف و ستون ها هم همانند دیگر خودروهای امروزی است و به گونه ای طراحی شده اند تا تمام نکات ایمنی مورد نیاز را رعایت کنند. به همین دلیل هم تلیسمان با دارا بودن 6 ایربگ، 5 ستاره ایمنی از EuroNcap دریافت کرده است. چرخ ها هم بسته به مدل خودرو سایزی برابر با 16 تا 19 اینچ دارند.

در نهایت رنو توانسته خودروی شکیلی را روانه بازار کند و از این نظر حتی می تواند به نسبت رقبای کره ای و ژاپنی حس و حال خودروی گران قیمت تری همچون محصولات آلمانی را القا کند.

در داخل اتاق، شکل کنسول مرکزی و صفحه نمایش 8.7 اینچی به همراه خروجی های سیستم تهویه در دو طرف ظاهر بسیار نزدیکی به ولووXC90  دارد و شاید بتوان رنو را متهم به کپی کاری کرد. حتی خط کشیده شده در سرتاسر داشبورد خودرو هم گواه این امر است.

این خودرو با سطح تجهیزاتی مختلف و تریم های متفاوتی بسته به بازار هدف تولید می شود. در کل استفاده از قطعات پلاستیکی نرم و تریم های با کیفیت باعث شده تا حس و حال بسیار خوبی به نسبت کلاس خودرو به سرنشینان القا شود.

در بخش فضای سرنشینان و بار هم رنو تبلیغات گسترده ای کرده است و تلیسمان را جادارترین خودروی این کلاس می داند. بیش از 90 cm طول نشیمنگاه تا سقف است و همینطور این مسئله در بخش فضای سر صندلی های عقبی هم به بیش ازcm  85 می رسد که نشان دهنده کابینی با بیشترین فضا  مثبت است.

صندوق عقب هم 572 لیتر فضا را در اختیار شما قرار می دهد و خود را به مرز خودروهای شاسی بلند فول سایز می رساند. رنو در زمینه امکانات هم چیزی کم نگذاشته و سعی کرده خود را در سطح رقبای آلمانی اش نشان دهد.

رنو از سیستمی تحت نام مولتی سنس بهره می برد که همان تغییر دهنده حالت های مختلف رانندگی است. راحت، اقتصادی، اسپرت و حالت خنثی یا Neutral.

سیستم بخش سرگرمی و آپشن های نرم افزاری آن که تحت نام S-link خوانده و توسط صفحه نمایش لمسی در مرکز کنسول کنترل می شود شامل: کروز کنترل تطبیقی، هشدار خروج از خط، تشخیص نشانه های ترافیکی، هشدار دهنده حداکثر سرعت مجاز و هشدار نقاط کور است.

رنو سرمایه گذاری عظیمی در این بخش کرده و به نسبت دیگر رقبای فرانسوی خود جلوتر است. برای مثال به طور هم زمان می توان سیستم ناوبری و تنظیمات خودرو را تغییر داد.

در جلو دید راننده هم سیستم هدآپ دیسپلی بر روی یک شیشه با ظرافت، اطلاعات مختلفی را در اختیار راننده قرار می دهد که این مورد هم با توجه به سطح آپشن گذاری متغیر است.

12 اسپیکر مارک BOSE وظیفه تولید صدا را برعهده گرفته اند ، امکان اتصال و شارژ انواع اقسام وسیله های الکترونیکی برای سرنشینان جلو و عقب هم فراهم شده است.

قوای محرکه ای متفاوت از رنو برای تلیسمان

رنو در این بخش سعی کرده تا خود را از دیگر رقبا جدا کند و موتورهای با حجم بسیار پایین، برای رسیدن به مصرف هرچه بهتر سوخت در نظر گرفته است. با ضریب درگ 0.27 رنو خودرویی را طراحی کرده تا کمترین میزان مصرف سوخت در این کلاس را داشته باشد.

موتور در نظر گرفته شده برای بازار ایران که با نام TCe 200 خوانده می شود. یک موتور 1.6 لیتری 4 سیلندر مجهز به توربوشارژر است که با همراهی یک جعبه دنده 7 سرعته دوکلاچه، قدرت را به چرخ های محور جلو می رساند.

این موتور که حجمی برابر با موتور تندر90 دارد، به دلیل مجهز بودن به سیستم توربوشارژر و تکنولوژی های جدید، توانایی تولید 190 اسب بخار در دور 5750 rpm و تولید 260 نیوتن متر گشتاور که به صورت کامل از دور 2500 rpm در دسترس است.

از دیگر مشخصه های فنی این خودرو می توان به چرخش چرخ های عقب که با نام 4contol توسط رنو خوانده می شود و باعث بیشتر شدن شعاع گردش این خودروی محور متحرک جلو و هندلینگ بهتر بر سر پیچ ها می شود اشاره کرد، اما از آن جا که نسخه عرضه شده در ایران مدل تولیدی کشور کره جنوبی خواهد بود مجهز به این سیستم نیست و تنها مدل های تولیدی فرانسه به این سیستم مجهز هستند.

میزان گردش چرخ های عقب با استفاده از این سیستم به 1.9 درجه می رسد و در مسیر چرخش چرخ های جلویی می چرخند. حالت دیگر هم به میزان 3.5 درجه چرخش در جهت مخالف است که مناسب برای پارک کردن خودرو است.

سیستم تعلیق جلو شبه مک فرسون است و در عقب از تعلیق نیمه مستقل استفاده شده است.

باک این خودرو برابر 51 لیتر است و رنو مدعی شده که مصرف سوخت ترکیبی آن معادل 6.3 لیتر در هر 100 کیلومتر است. اگر بخواهیم کمی از حس و حال رانندگی با تلیسمان برایتان بگوییم، باید عنوان کرد که رنو ها به دلیل حس و حال و رانندگی نرمی که عرضه می کنند شهره هستند و تلیسمان هم از این قاعده مستثنی نیست.

موتور به نرمی کار می کند و جعبه دنده 7 سرعته هم به سرعت و بدون هر گونه ضربه ای کار تعویض دنده ها را بر عهده می گیرد.

در حالت رانندگی راحت، خودرو سواری نرمی دارد و هیچ گونه سر و صدای اضافی هم به داخل کابین وارد نمی شود. موتور خودرو به دلیل گشتاور بالا در دورهای میانی شتاب گیری های ثانویه خوبی را عرضه می کند و هیچ گونه ضعفی در بخش میزان قدرت مشاهده نمی شود.

به دلیل پهن بودن خودرو باید مراقب تحرکات نزدیک به خصوص در ترافیک ها باشید، گرچه دید به بیرون خوب است و سیستم های پارک و دوربین دید عقب هم میزان کنترل راننده بر روی خودرو را بهتر می کند.

رنو هیچ گونه شیفتر تعویض دنده پشت فرمان را برای این خودرو در نظر نگرفته که خود یکی از نقاط ضعف این خودرو است. زیرا اکثر قریب به اتفاق رقبا به شیفتر تعویض دنده مجهز هستند.

نتیجه گیری

در پایان باید عنوان کرد که رنو تلیسمان به خودی خود از فاکتورهای موفقیت بسیاری بهره می برد، اما قیمت گذاری و شرایط فروش و پس از فروش شرکت وارد کننده آن یعنی نگین خودرو که سابقه چندان جالبی در تحویل و خدمات پس از فروش محصولات این شرکت را در کارنامه خود ندارد، باعث می شود تا شانس موفقیت تلیسمان در بازار ایران نسبت به رقبایی مانند تویوتا کمری یا هیوندای سوناتا کاهش یابد.

از رقبای این خودرو در بازار جهانی می توان به فولکس واگن پاسات، هوندا آکورد، پژو 508 و حتی آئودی A4 اشاره کرد، که از این میان، هوندا آکورد در بازار حضور دارد و فروش پژو 508 هم دور از ذهن نیست و احتمال حضور آئودی هم در بازار ایران وجود دارد.

از رقبای آسیای شرقی هم می توان به مزدا 6، تویوتا کمری، هیوندای سوناتا و کیا اپتیما اشاره کرد که با توجه به قیمت رقابتی رقبای کره ای و سطح کیفی محصولات ژاپنی کار را بیش از پیش برای حضور گل سرسبد رنو در بازار ایران را سخت می  کند.

تلیسمان در بازار داخلی خود یعنی کشور فرانسه از 30 هزار دلار قیمت خورده است و بسته به نوع مدل و سطح امکانات قیمت های بسیار بالاتری را هم تجربه خواهد کرد. به گونه ای که مدل احتمالی عرضه شده در کشور ما قیمتی در حدود 44 هزار دلار خواهد داشت.

با این حساب تخمین قیمتی در حدود 200 میلیون تومان برای رنو تالیسمان دور از ذهن نیست، اما باید حدود یک هفته دیگر صبر کرد تا قیمت و مشخصات دقیق خودروهای تحویلی در ایران از سوی نگین خودرو و رنو پارس اعلام شود.