بررسی بازی مهدیار؛ یار دبستانی من
محبوبیت بازی های ایندی و با فاصله ای کم از آن درخشش اپلیکیشن های اسمارت فون ها، یک پوئن مثبت برای صنعت گیمینگ بود. نه به واسطه ارائه تجربه ای متفاوت که این روزها خیلی ...
محبوبیت بازی های ایندی و با فاصله ای کم از آن درخشش اپلیکیشن های اسمارت فون ها، یک پوئن مثبت برای صنعت گیمینگ بود. نه به واسطه ارائه تجربه ای متفاوت که این روزها خیلی کم بین عناوین کنسولی میبینیم، از فرصت مناسب ایجاد شده برای تیم های کوچک حرف می زنیم. شاید توسعه دهندگان مستقل گوناگونی با انتشار بازی هایی روی پی سی به موفقیت رسیده باشند ولی اسمارت فون ها می توانند تا ریسک ساخت ساخت عناوین ویدیویی را کاهش دهند.
بنابراین با اپلیکیشن ها، شاهد بازگشت سبک های قدیمی بودیم که سال ها محبوبیت خود را از دست دادند. مهدیار را می توانیم عنوانی از یکی از همین سبک ها بنامیم؛ Point & Click یا اشاره و کلیک که با معماهای گوناگون و بعضا داستانی جذاب مخاطبین را میخکوب می کند. این که مهدیار اپلیکیشنی خوب است یا نه، تنها به چگونگی دیدگاه شما نسبت به بازی وابسته خواهد بود.
یعنی چه؟ پیش از جواب به این پرسش، بیایید نگاهی به داستان و المان های گیم پلی ساخته موسسه مصاف ایرانیان بیندازیم. همانگونه که از اسم اپلیکیشن مشخص است، به شما نقش نوجوانی با نام مهدیار داده شده و باید او را به اهدافش برسانید. فعالیت هایی که برای دست یافتن به آن ها مجبورید با یکی از کلیدی ترین بخش های عناوین این سبک [اگر از بعضی عناوین Interactive Movie فاکتور بگیریم] روبه رو شوید.
معماها را می گوییم که مهدیار تقریبا با موفقیت این آزمون سخت را پشت سر گذاشته است. برای اتمام قسمت ابتدایی، 10 تا 15 دقیقه کافی خواهد بود که حین آن، شما چندین معما بسیار ساده خواهید دید. نکته اینجاست مکانیزم های بعضی از آن ها هم مشابه هستند که برای عنوانی کوتاه خیلی جالب نیست. نقطه ضعف دوم این بخش، ارتباط منطقی کم چالش ها با دنیای مهدیار است.
شاید معماها سرگرم کننده باشد ولی گاهی اوقات رنگ و بوی واقعیت را از دست می دهند. فکر کنید یک پسر با سن کم خودش کیک بپزد یا او برق های یک قسمت را راه بیاندازد. طبیعتا چنین چیزهایی برای بعضی بازی های ویدیویی مناسب هستند اما با جهان مهدیار چندان سنخیت نخواهند داشت. از گیم پلی که فاصله بگیریم به گرافیک و موسیقی می رسیم؛ بهترین بخش های ساخته موسسه مصاف ایرانیان که روی تجربه بازیکن ها تاثیرات مثبت گذاشته اند.
داستان قسمت نخست خیلی جالب نیست و به واسطه اتفاقاتی که می بینید، پایان هم با وجود برانگیختن احساس کنجکاوی مخاطبین اما انتظارات برای ماجراجویی بعدی شخصیت داستان را افزایش نمی دهد. ولی به واسطه روایت کمیک گونه با طراحی عالی پنل ها، سازنده توانسته تا کمی این نقطه را ضعف را بپوشاند. رنگ بندی شاد، کیفیت مناسب آبجکت ها و انیمیشن های خوب مهدیار هم همگی نشان دهنده زحمت تیم سازنده هستند.
خوشبختانه برای موسیقی همین مسئله را شاهد بوده و قطعه های استفاده شده بسیار دلنشین است. بیایید به ابتدای مطلب بررسی بازگردیم، جایی که از کیفیت بازی پرسیدیم. مهدیار را می توانیم عنوان خیلی خوب بنامیم، اگر فقط از دیدگاه یک «اپلیکیشن آموزشی» به آن نگاه کنیم. با سادگی معماها، دیالوگ ها یا جمله هایی که میبینید و فضاسازی محیط مطمئنا کودکان یا نوجوانان می توانند با تجربه مهدیار ضمن سرگرمی، نکات مهمی را هم بیاموزند.
ولی اگر بخواهیم به عنوان یک «بازی اشاره کلیک» مهدیار را ببینیم و با اپلیکیشن های هم سبکش مقایسه نماییم، متاسفانه ساخته موسسه مصاف ایرانیان جز بخش گرافیک، حرف های زیادی برای گفتن نداشته و احتمالا «متوسط» بهترین کلمه باشد که با آن بتوانیم به کیفیت این عنوان اشاره کنیم. امیدواریم با قسمت های بعدی، توسعه دهنده نقاط ضعف بازی اش را بپوشاند.
دیدگاهها و نظرات خود را بنویسید
برای گفتگو با کاربران ثبت نام کنید یا وارد حساب کاربری خود شوید.
فقط گرافیکش عالیه و ارزش یه بار بازی رو داره