عباراتی که سخنرانی شما را کم ارزش می کند

بیش تر سخنرانان تلاش می کنند عبارات موثری در سخنرانی های شان بگویند. متاسفانه گاهی جملاتی را حذف می کنند که گفتن شان ضروری است؛ گاهی جملاتی را می گویند که به هیچ وجه نباید در یک سخنرانی گفته شوند. اگر می خواهید سخنران ماهری باشید، با ما در خواندن این عبارات همراه شوید:

1. عذر می خواهم

عذرخواهی نا به جا از اعتبار شما کم و حواس شما را پرت می کند، پس زمانی عذرخواهی کنید که واقعا اشتباه بزرگی کرده اید.

اگر یکی از حضار درخواست تکرار قسمتی از سخنرانی یا اسلایدی از فایل شما را کرد تا بیش تر توضیح دهید یا از شما خواست بلندتر سخن بگویید، با روی گشاده قبول کنید و هرگز برای انجام آن، عذرخواهی نکنید.

یک سخنران خوب هرگز به خاطر اشتباه کوچک عذرخواهی نمی کند چرا که ممکن است توجه کسانی که حواس شان نبوده را جلب کند.

2. من خسته ام

چه شب را بیدار مانده تا سخنرانی تان را تکمیل کنید، چه در مسیر بوده اید تا به مکان سخنرانی برسید و یا به هر دلیل دیگری خسته باشید، لازم نیست آن را اعلام کنید.

این کار نه تنها یک بهانه ی کاملا غیر حرفه ای و نادرست است بلکه به حضار نشان می دهد که تمام تلاش تان را نکرده اید.

سخنرانان برجسته به خستگی بها نمی دهند، چرا که به خوبی می دانند برنامه با هر شرایطی باید ادامه یابد.

3. اضطراب دارم

استرس داشتن قبل از سخنرانی کاملا عادی است، اما نباید در سخنرانی ذکر شود. در عوض سعی کنید آن را مخفی نگه دارید و به خودتان اعتماد کنید.

اگر بتوانید این استرس را به هیجان در صحبت تان تبدیل کنید، شاید بتوانید یک سخنرانی جالب نیز ارائه دهید.

4. سریع سخنم را تمام کنم

زمانی که حضار در مراسم سخنرانی شما شرکت می کنند، به این معنی است که آن ها این زمان خودشان را به شما اختصاص داده اند؛ پس گفتن این که شما سریع سخنان تان را تمام خواهید کرد نه تنها به حضار نشان می دهد که وقت شان را تلف کرده اند بلکه احتمال این نیز هست که نتوانید روی این قول بایستید.یک سخنران خوب، کاملا می داند که سخنرانی اش چه مدت طول خواهد کشید.

همیشه زمانی را در انتها به پاسخ دادن سوالات اختصاص دهید اما به سرعت از آن نگذرید. سخنران های برجسته به این فکر می کنند که الهام بخش باشند و بتوانند اطلاعات خوبی را به مردم دهند، نه این که یک پیغام را به سرعت تحویل دهند.

5. آیا گوش ندادید؟

اگر جواب یکی از حضار را به وضوح دادید اما او حواسش به جواب شما نبود، هرگز به رخ او نیاورید. سخنرانان عالی رتبه همان قدر مهربان اند که دانا هستند. پس صبور و مودب باقی بمانید.

6. بعدا جواب شما را می دهم

اگر سوال غیر منتظره ای از شما شد از حضار استفاده کنید و با آن ها همراه شوید.

اگر قول دهید که بعدا جواب او را می دهید ولی قرار نیست این کار را بکنید، فرد مذکور احساس می کند نادیده گرفته شده است.

در عوض مستقیما جواب دهید و اگر لازم است می توانید به اسلایدی که جواب وی در آن است رجوع کنید. حرفه ای بودن و سازگاری می تواند شما را از بقیه ی سخنرانان جدا کند.

7. مطمئن نیستم اما...

مطمئنا امکان دارد که جواب سوالی را ندانید. خب شما نیز انسانید و همه چیز را نمی دانید. بهتر است شماره ی تماس فردی که سوال کرده را بگیرید و بعد از تحقیقات بیش تر به او پاسخ دهید تا این که یک جواب غیر مطمئن دهید.

یک سخنران خوب، می داند که جواب همه ی سوال ها را ندارد اما به فرد کنجکاو متعهد می ماند و حداقل بعدا جواب او را می دهد.