نگاهی به پیش نمایش macOS High Sierra؛ تغییراتی که به چشم نمی آیند

همان طور که از نامش پیداست، نسخه بعدی سیستم عامل مک او اس اپل یعنی «های سیِرا» (High Sierra) آپدیت عظیم و دگرگون کننده ای نخواهد بود، بلکه همچون Snow Leopard و Mountain Lion به اصلاح و بهینه سازی نسل قبل از خودش می پردازد. شاید این موضوع برای برخی از کاربران اکوسیستم مَک ناامید کننده باشد، به خصوص اینکه نسخه قبلی یعنی «مک او اس سیِرا» نیز چنین حالتی را داشت.

سال گذشته اپل با عرضه macOS Sierra دستیار دیجیتالی سیری را به دسکتاپ آورد و سیستم پرداخت Apple Pay را نیز در فضای وب فعال ساخت، اما تحولی اساسی در نحوه استفاده از مک او اس به وجود نیامد. اکنون که نخستین بتای عمومی «های سیِرا» عرضه شده نیز شاهد چنین بهبودهایی هستیم.

با همه این تفاسیر و علی رغم اینکه پس از به روز رسانی شاید اصلاً متوجه تغییرات آن نشوید، اما اپل گام های بزرگی را در High Sierra برداشته است. تغییرات مهم در سازوکار داخلی مک او اس، می تواند این سیستم عامل را برای آینده پردازش دسکتاپ آماده سازد. از طرفی iOS طی سال های اخیر پیشرفت چشمگیری داشته و روز به روز شباهت بیشتری به مک او اس پیدا می کند، در حدی که به رقیب آن بدل شده است.

در ادامه مروری خواهیم داشت به تغییرات اساسی در مک او اس High Sierra که این نسخه را از نمونه های پیشین متمایز می سازد.

سیستم فایل اپل

برجسته ترین تغییر در High Sierra، چیزیست که شاید هیچگاه به چشم نیاید. این نسخه جدید از «سیستم فایل اپل» (APFS) به جای +HFS استفاده می کند که از سال 1998 و معرفی مک او اس 8.1 به کار گرفته شده بود. بهره گیری از این سیستم، به کامپیوترهای اپل اجازه می دهد تا به صورت بومی قابلیت های پیشرفته ای همچون رمزنگاری و ترکیب چند درایو منطقی (volume) در قالب یک درایو را به اجرا درآورند.

البته قابلیت های فوق در +HFS نیز وجود داشت، اما مدیریت آن بر عهده سیستم «Core Storage» اپل بود. حال با پشتیبانی بومی در APFS هزینه سربار کمتری بر منابع سیستم تحمیل شده، ضمن اینکه همه چیز اندکی سریع تر و با اطمینان بیشتری به اجرا در خواهند آمد.

سیستم فایل اپل در مدیریت اطلاعات کاربر روی مَک، عملکرد بهینه تر و ایمن تری را خواهد داشت. با اضافه شدن سیستم حفاظت در مقابل کرَش و ذخیره سازی امن اسناد، حتی در صورت قطع برق یا خاموش شدن ناگهانی دستگاه هم اطلاعات از بین نمی روند. در APFS شاهد قابلیتی به نام Snapshots نیز هستیم که نسخه ای از سیستم فایل را ثبت کرده و روند پشتیبان گیری و بازگرداندن آن را تسهیل می نماید. Snapshot در ابتدا فضایی را اشغال نمی کند، اما به مرور و بر حسب تغییرات ایجاد شده در فایل ها، اندازه اش بیشتر می شود.

قابلیت Journaling که به +HFS کمک می کرد تا تغییرات سیستم فایل را ثبت نماید نیز اکنون به خاطره ها پیوسته، چون APFS خودش به تنهایی از عهده مدیریت داده های کاربر بر می آید و به ژورنال های جداگانه برای ثبت تغییرات نیاز ندارد. این کار نیز اندکی تأثیر مثبت بر عملکرد خواهد داشت، چون نیازی نیست هر بار که تغییری در فایل ها ایجاد می کنید، سیستم به ژورنال دسترسی پیدا کند.

اپل می گوید رویکرد جدید آنها پراکندگی فایل ها (fragmentation) را تا حدودی افزایش خواهد داد، اما بهره گیری از سیستم یکپارچه سازی قوی تر در High Sierra توانسته این معضل را رفع نماید. از منظر کاربری، نیازی نیست نگران نحوه مدیریت و استفاده از فایل هایتان باشید، اما احتمالاً متوجه افزایش سرعت نسبت به قبل خواهید شد. گفتنیست AFPS به خاطر بهینگی در عملیات نوشتن فایل، کاملاً مناسب حافظه های فلش، اس اس دی و فیوژن به کار رفته در نسل جدید لپ تاپ ها و دسکتاپ های اپل است.

با همه این صحبت ها، اگر نسخه بتای عمومی «های سیِرا» را نصب کردید و تغییر چندانی را در عملیات فایل احساس نکردید، ناامید نشوید؛ همین که این قابلیت جدید در نسخه آزمایشی فایل هایتان را به هم نریزد و از بین نبرد، جای خوشحالی دارد. در مجموع APFS این پتانسیل را دارد که طی سال های آتی به سیستم فایل فوق العاده پیشرفته ای بدل شده و با توجه به 64 بیتی بودنش، عملکرد بهینه تری برای فایل های بسیار بزرگ داشته باشد.

متال 2

اپل با متال 2 (Metal 2) رویکرد جدی تری را در زمینه گرافیک در پیش گرفته است. برای نخستین بار است که می بینیم رابط برنامه نویسی کاربردی (API) متال در تمامی پلتفرم ها از جمله آی او اس، tvOS و مک او اس یکپارچه شده اند؛ در نتیجه طراحی اپلیکیشن برای تمامی آنها ساده تر از قبل خواهد بود.

همانند سیستم فایل APFS، اپل می گوید تمرکز اصلی Metal 2 نیز روی بهینگی عملکرد قرار گرفته. این API می تواند از پردازشگرهای گرافیکی (GPU) جدید به خوبی استفاده کند و بار پردازش گرافیکی را از روی پردازنده مرکزی (CPU) بردارد.

در High Sierra سِرور مدیریت پنجره که عملیات ترسیم تمامی اپلیکیشن های فعال را بر عهده دارد، به طور کامل بر اساس «متال 2» توسعه یافته. جالب اینجاست که اپل مدعیست سیستم های قدیمی با کارت گرافیک مجتمع، بیشترین بهره را از این رویکرد جدید می برند. نسخه اولیه متال تا حدودی می توانست از کارت گرافیک اختصاصی استفاده کند. حال توسعه دهندگان در «متال 2» قادرند توان محاسباتی بیشتری را از GPU طلب کرده و حتی پردازش داده را به طور کامل بر عهده کارت گرافیک قرار دهند، اقدامی که در حوزه یادگیری ماشین، بینایی کامپیوتر و پردازش زبان طبیعی کاربردهای گسترده ای دارد.

«متال 2» نقش مهمی در قابلیت های واقعیت مجازی (VR) و پشتیبانی از کارت های گرافیک اکسترنال ایفا می کند. اگر این دو قابلیت به طور کامل اجرایی شوند، بالاخره مک ها نیز می توانند در حوزه واقعیت مجازی و گیمینگ به پای کامپیوترهای شخصی مبتنی بر ویندوز برسند. البته باز هم باید به این نکته اشاره کنیم که شاید فعلاً در نسخه آزمایشی «های سیِرا» تغییر چندانی را در حوزه عملکرد گرافیکی احساس نکنید.

فوتوز

همچون دیگر موارد در High Sierra، اپلیکیشن فوتوز (Photos) نیز با پیشرفت های جزئی همراه شده است. سال گذشته اپل آپدیت بزرگی را برای این برنامه ارائه کرد تا آن را به سطح نسخه iOS برساند. اکنون در نسخه جدید با روش های بیشتری برای ویرایش و زیباسازی تصاویر روبرو هستیم. مثلاً Photos ابزارهای ویرایش را به راحتی در دسترس شما قرار می دهد، و به سادگی می توانید تغییرات اعمال شده را با نسخه اصلی تصویر مقایسه نمایید.

برای نخستین بار در اپلیکیشن فوتوز شاهد تعبیه منحنی های رنگ در تصاویر هستیم که امکان تنظیم رنگ را به صورت دقیق در اختیار کاربر می گذارند. همچنین Photos می تواند عکس را به برنامه های ثالث همچون فتوشاپ یا Pixelmator ارسال نماید یا خروجی آنها را دریافت نماید. سیستم تشخیص چهره افراد نیز هوشمندتر از قبل شده و می تواند اطلاعات مربوط به آشنایان شما را در کتابخانه تصاویر آی کلاود با دیگر دیوایس هایتان همگام سازد. قابلیت Memories هم در نسخه جدید فوتوز، پیشرفته تر از قبل شده و دسته های بیشتری را برای خاطرات شیرین کاربر در نظر می گیرد.

جمع بندی

علاوه بر تغییراتی که در بالا گفتیم، بهینه سازی های دیگری نیز در مک او اس High Sierra وجود دارند که از بین آنها می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• های سیِرا و iOS 11 از فرمت های HIEF و HEVC پشتیبانی می کنند که هر دوی آنها، فشرده سازی بیشتر و کیفیت بهتری را در مقایسه با فرمت های کنونی عکس و ویدیو ارائه می نمایند. اگرچه این دو فرمت هنوز فراگیر نشده اند، اما با عرضه عمومی iOS 11 به یکی از گزینه های اصلی در حوزه مالتی مدیا بدل خواهند شد.
• مرورگر سافاری علاوه بر حالت Do Not Track می تواند پخش خودکار ویدیوها را نیز متوقف سازد.
• دستیار دیجیتالی سیری صدایی طبیعی تر خواهد داشت، و حتی می تواند در زمان بی حوصلگی شما، لیست پخش موسیقی مناسبی را برایتان آماده سازد.
• سیستم اشتراک گذاری فایل در آی کلاود نیز بالاخره امکان استفاده مشترک و همزمان چند کاربر از فایل ها را فراهم می سازد.

با توجه به مواردی که گفتیم، «های سیِرا» را نمی توان نسخه ای به یاد ماندنی از macOS نامید. با این حال، هر گام کوچکی که اپل در این سیستم عامل بر می دارد، آنها را به هدف نهایی و ارائه تغییراتی اساسی در اکوسیستم خود نزدیک تر می سازد. البته اینکه حداقل یک سال دیگر باید منتظر تحولی بنیادین در macOS باشیم، آن هم در شرایطی که مایکروسافت با ویندوز 10 در عرصه کامپیوترهای شخصی جولان می دهد، به مذاق طرفداران اپل خوش نخواهد آمد.