آیا نینتندو سوییچ آینده طراحی گجت های ماژولار است؟

مکان هایی وجود دارند که در هفته گذشته، من در آن ماریو کارت بازی کردم: در نیمکت، در تخت خواب، تاکسی، هواپیما، یک هتل در وگاس و البته، در توالت. در هر صورت، تنها کاری که من در این مدت باید انجام می دادم این بود که نینتندو سوییچ خود را آماده کرده، یک دکمه را فشار داده و مسابقات را شروع کنم.

مانند بسیاری از افراد، عادت کردن به سوییچ، برای من هم کمی طول کشید. کنسول جدید نینتندو در اوایل سال جاری میلادی عرضه شد. فقط سعی کنید تا یکی از آن ها را برای خرید پیدا کنید، این کار آسان نیست. در همان زمانی که شما توییت فروشگاه Best Buy را برای خرید کنسول مشاهده می کنید، همان لحظه موجودی آن به اتمام رسیده است.

من در این مدت تنها ماریو کارت، The legend of Zelda Breath of The Wild و Splatoon را بازی کردم و هنوز هم در بهترین تجربه بازی کردن خودم در طول زندگی، به سر می برم.

بهترین موضوع در رابطه با سوییچ، امکان تغییر شکلی است که دستگاه به شما می دهد. اگر دسته های این کنسول را از هر دو طرف به صفحه نمایش آن وصل کنید، این دستگاه شبیه به یک کنسول گیم بوی بزرگ و عریض می شود.

علاوه بر این، می توانید نمایشگر را به استند کنسول تکیه داده و کنترلرهای آن را به صورت جداگانه و مانند Wii در دست بگیرید.

می توانید سوییچ را در کیف خود بگذارید، آن را به تلویزیون وصل کنید تا مانند قبل، بازی را از مبل اتاق نشیمن خود دنبال کنید. می توانید هر کدام از کنترلرها را در یک دست جدا گرفته و بازی کنید، یا حتی یک کنترلر را با دوست بگیرید و بازی مورد علاقه تان را دنبال کنید.

دسته های این کنسول، همزمان، هم کنترلر عادی و هم کنترلر حرکتی مانند کینکت هستند. حتی می توانید بازی ها را روی نمایشگر دنبال کرده یا آن را به صورت شبکه ای تجربه کنید.

نرم افزار سوییچ نیز امکانات بی شماری را برای شما به ارمغان می آورد. دستگاه در طول چند ثانیه روشن شده و شما می توانید به سرعت، ادامه بازی خود را انجام بدهید. نمایش بازی های این کنسول چه روی نمایشگر 6 اینچی و چه 60 اینچی، مشابه و یکسان است.

امکان رفت و آمد در منو کنسول نیز با استفاده از کنترلر و انگشت ها، امکان پذیر است. سوییچ، اول کنسولی است که در هر جا و مکانی کار می کند. این کنسول، نمونه خوبی برای گجت های ماژولاری است که با استفاده از امکان جابجایی قطعات، به دنبال افزایش کارایی هستند.

چند سالی می شود که صنعت فناوری گجت های ماژولار، پیشرفتی نکرده. موبایل ماژولار گوگل با نام Project Ara معرفی شد، اما بعد از تبدیل شدن به نمونه نهایی، سریعاً از رده خارج شد.

کمپانی موتورلا نیز با استفاده از همین ایده، موبایل Moto Z و چند دستگاه جانبی مرتبط را معرفی کرده بود، اما این پروژه به موفقیت زیادی نرسید. موبایل LG G5 نیز ثابت کرد که یک موبایل ماژولار شکست خورده است.

در نمونه های جدیدتر، موبایل برند Essential  وجود دارد که علاوه بر داشتن درگاه مغناطیسی، از یک دوربین 360 درجه نیز پشتیبانی می کند. جدا از آن، به نظر می رسد که فیسبوک هم، در حال آماده سازی یک دستگاه ماژولار است.

در بهترین حالت، دستگاه های ماژولار، گجت هایی هستند که باید بتوانند مطابق نیازهای شما، تغییر شکل بدهند و دستگاهی بسازند که به طور مختص برای شما طراحی شده، نه یک میلیارد نفر دیگر. در بخش نکات منفی نیز، این دستگاه ها چهره خوبی نداشته و استفاده از آن ها نیز پیچیده است.

جان گرابر در مورد Project Ara گفت: «کارایی این حوزه تا کجا با جمع کردن یک پی سی تفاوت دارد؟ در طراحی موبایل، وزن و اندازه دستگاه اهمیت بیشتری داشته و کاهش وزن آن نیز، تنها از طریق طراحی عادی ممکن است.»

البته، طراحی ماژولار سوییچ، مشکلاتی زیادی نیز دارد. اتصایل بین کنترلر و کنسول کمی مشکل بوده و اگر نینتندو نگران تلویزیون های 4K نبود، با کاهش توان پردازش دستگاه، می توانست تا عمر باتری آن را بیشتر کند.

در حالی که دستگاه را به میز تکیه داده اید، نمی توانید آن را شارژ کنید و اگر سوییچ واقعاً یک کنسول قابل حمل است، باید اندازه کوچکتری داشته باشد. با همه این ها، همه این مشکلات به سرعت از یاد می روند، زیرا به راحتی می توانید تا بازی را روی تلویزیون متوقف کرده و مدتی بعد، آن را در تاکسی ادامه دهید و این موضوع، یک تجربه بی نظیر است.

ایده ها نینتندو در رابطه با طراحی ماژولار، در اول راه خود هستند. چند شرکت، کیبوردهایی طراحی کرده اند که برای بازی هایی مانند Dragon Quest X مناسب است. کمپانی Nyko نیز نسخه خاصی از داک قابل حمل این کنسول طراحی کرده که با استفاده از آن، می توانید سوییچ را به تلویزیون هتل یا خانه دوستتان وصل کنید.

این کنسول که بیشتر برای بازی های اکشن و مسابقه ای ساخته شده، حتی می تواند تا فرا تر از تصور نینتندو ظاهر شود، زیرا همه به دنبال بهتر کردن آن در بخش های نرم افزار و سخت افزار هستند.

برا مدتی، توقع از گجت های ماژولار این بود که امکان کنترل روی تمام اجزای دستگاه وجود داشته باشد. این موضوع دیوانگی است.شما به هیچ عنوان نباید نگران پردازنده ها و سنسورها باشید. مخصوصاً که امروزه، قطعات بسیار پیشرفت کرده و خوب هستند.

نینتندو تصمیم گرفته است تا اسکلت اولیه را با قدرت کافی، باتری و نمایشگر خوب آماده کند، این محتوا را در یک بسته ساده و قابل توسعه قرار دهد و بعد از آن ببیند که مردم با آن چه می کنند. این موضوع، بیشتر از هر بازی یا امکاناتی، سوییچ را خاص کرده اند.