استفاده از قهوه به عنوان مکمل سوخت دیزل برای اتوبوس های شهر لندن تصویب شد

دیدن اتوبوس های قرمز رنگ دو طبقه ای که در حال عبور از خیابان های بارانی و پر رفت آمد لندن بوده و از اگزوز آن ها بخار و دور خارج می شود یک صحنه رایج و بسا غم انگیز در این شهر است.

لندن به عنوان یکی از پرجمعیت ترین شهر های اروپا همواره با مشکل آلودگی هوا و تبعات آن روبرو بوده و این موضوع به خصوص بعد از مه دود بزرگی که در سال 1952 سبب کشته شدن چندین هزار نفر در این شهر شده از اهمیت بالایی برخوردار شده است.

آمارهای غیر رسمی بیان می کند که در طی این مه دود بزرگ که در روزهای 5 تا 9 دسامبر اتفاق افتاد نزدیک به 12 هزار نفر جان سپردند.

این فاجعه زیست محیطی و فشار افکار عمومی تاثیر بسیار زیادی در تصویب قانون هوای پاک در بریتانیا داشته و به طور کلی سبب افزایش توجه به پدیده آۀودگی هوا و تاثیر آن در زندگی افراد شده است.

شاید برای شما جالب باشد که بدانید این اتفاق تاثیر خود را در زندگی مردم لندن تا مدت ها حفظ کرد. به عنوان نمونه یکی از آهنگ های گروه نوازنده و کمدین معروف فلاندرز و سووان که به خصوص در دهه 50 و 60 میلادی محبوبیت فراوانی پیدا کرد به صورت غیر مستقیم به این موضوع اشاره کرده و با نام یک رانندگی لذت بخش شناخته می شد.

حالا با گذشت بیش از نیم قرن از این حادثه تلخ، همچنان هوای لندن با آلودگی سنگین روبرو بوده و مسئولان و مقامات این شهر را به چالش می کشد.

از قوانینی که در بسیاری از شهر های اروپا به تازگی اجرا شده است محدودیت استفاده از سوخت های فسیلی به خصوص گازوئیل است. بنابراین انتظار می رود که با اعمال این محدودیت سوخت جایگزینی نیز برای آن در نظر گرفته شود.

یکی از ایده هایی که در زمینه سوخت های تجدید پذیر وسایل حمل و نقل عمومی به خصوص در مورد اتوبوس های عمومی مطرح شده استفاده از ضایعات و تفاله های قهوه است.

بیوبین که یک کمپانی فعال در حوزه سوخت های پاک و دوستدار محیط زیست است در همکاری با شرکت بزرگ رویال داچ شل سوخت تجدیدپذیر پیشرفته جدیدی را معرفی کردد که از بازیافت ضایعات و تفاله های قهوه بدست می آید. بیوبین همچنین یک نوع خاص زغال قهوه به بازار عرضه می کند که به جای چوب در شومینه کاربرد دارد.

این سوخت که در واقع ترکیبی از گازوئیل با روغن حاصل از بازیافت ضایعات قهوه است به تایید مقامات شهری لندن رسیده و در آینده ای نزدیک انرژی مورد نیاز برای حرکت اتوبوس های دو طبقه قرمز رنگ این شهر را تامین خواهد کرد.

کمپانی بیوبین در مصاحبه با خبرگزاری ها توضیح داد که 6 هزار لیتر یا 1580 گالن روغن قهوه را که می تواند انرژی مورد نیاز برای یک سال یک اتوبوس را تامین کند.

برای راه اندازی اولیه این طرح تولید کرده است. طبق آمار رسمی که در سال 2015 منتشر شد اتوبوس های لندن سالانه 240 میلیون لیتر گازوئیل را می سوزانند.

با توجه به اینکه روغن قهوه با درصد کمی در این سوخت ترکیبی استفاده می شود نمی توان انتظار داشت که در آینده در سطح شهر لندن رایحه قهوه پیچیده و دیگر به هیچ عنوان خبری از بوی گازوئیل و سایر سوخت های فسیلی نباشد.

مدیران این کمپانی دوست دار محیط زیست می گویند که هرچند که قهوه رایحه ای ماندگار و خوشبو دارد اما در طی مراحل تولید این سوخت قهوه و ضایعات آن تصفیه و تقطیر شده و در نهایت به نوعی با گازوئیل مخلوط می شوند بنابراین این ماده سوختنی اصلا بوی قهوه نمی دهد.

به گزارش خبرگزاری رویترز، حتی با وجود میل سنتی افراد به خوردن چای، هر فردی که در لندن زندگی می کند روزانه به طور متوسط 2.3 فنحان قهوه می نوشد.

این حجم از نوشیدنی 200 هزار تن تفاله و ضایعات قهوه را در دسترس کمپانی بیوبین قرار داده و این کمپانی تفاله ها را از کافه‌ها، رستوران‌ها و کارخانه‌ها جمع آوری کرده و آنها را برای تبدیل شدن به روغن به بخش بازیافت می کند.

آرتور کای، بنیانگذار این شرکت می گوید این سوخت ترکیبی یک نمونه عالی از آن چیزی است که می توان با منابع تجدیدپذیر انجام داد. ما به زباله ها به عنوان یک منبع دست خورده نگاه کرده و شروع به استفاده مجدد و بازیافت آن ها به عنوان یک منبع تجدید پذیر کرده ایم.

سالها مقامات بریتانیایی مالیات کمتری را برای رانندگان و مالکان خودروهای گازوئیلی که کربن کمی را تولید می کردند در نظر گرفته بودند. اما در سال های اخیر، لندن و بسیاری دیگر از پایتخت های کشور های اروپایی با افزایش غلظت اکسید مضر نیتروژن در هوای کلان شهر های خود روبرو شده و توسط بسیاری از کارشناسان و متخصصین سلامت و محیط زیست هشدار دریافت کرده اند.

از طرف دیگر واکنش ها و موضع گیری های منفی نسبت به استفاده از گازوئیل در حال افزایش است. این موضوع به خصوص با توجه رسوایی دیزل گیت و فریب کاری های خودروسازان بزرگی مثل فولکس واگن و عدم جلوگیری آن ها از ورود گازهای گلخانه ای به هوا اهمیت دو چندان پیدا کرده و توجه بسیاری از سازمان ها و گروهای دوست دار محیط زیست را به خود جلب کرده است.

هرچند که هنوز قرار داد رسمی بین بیوبین و مسئولان شهری لندن امضا نشده اما مدیران این شرکت حتی نیم نگاهی نیز به امریکا داشته و می گویند که با توجه به مصرف روزانه 400 میلیون فنجان قهوه در این کشور می توان انتظار بهره برداری موفقیت آمیز از این ایده را در آن را داشت.
در حال حاضر، مقامات و مسئولان شهر لندن با در نظر گرفتن سیستم حمل و نقل این شهر و حجم مسافری که توسط آن جابجا می شود به دنبال افزایش تعداد اتوبوس های عمومی هستند که انرژی آن ها توسط ترکیب گازوئیل و سوخت های ساخته شده از محصولات و مواد زیستی تامین می شود. به غیر از تفاله های قهوه، روغن های پخت و پز استفاده شده و پیه نیز می تواند در این زمینه مورد استفاده قرار بگیرد.
علاوه بر موارد گفته شده، بیش از شش ناوگان حمل و نقل که انرژی اتوبوس های آن توسط موتورهای هیبریدی تامین می شود نیز بکار گرفته شده اند. گفته می شود که تعداد این اتوبوس های هیبریدی افزایش خواهد یافت.

مقامات این شهر همچنین قصد دارند 300 اتوبوس تک طبقه که انرژی مورد نیاز قوای محرکه آن ها توسط برق یا هیدروژن تامین شده و هیچ گونه آلایندگی ندارد را نیز وارد ناوگان حمل و نقل کنند. بد نیست بدانید که اکثر اتوبوس هایی که در سیستم حمل و نقل این شهر کار میکنند دو طبقه بوده و قرمز رنگ هستند.

در مصاحبه ای که شهردار لندن صادق خان در ماه اکتبر داشت توضیح داد که ما با یک بحران بهداشتی جدید در لندن روبرو هستیم. در طی این بحران ساکنان لندن توسط کیفیت کم هوا تهدید می شوند. به طور کلی، بیش از 9 هزار نفر در این شهر به دلیل شرایط نامناسب هوا و عدم برخورداری از هوای باکیفیت، با مرگ زودرس مواجه می شوند.

او به عنوان یک مقام بلندپایه شهری عنوان کرد که افرادی که به مرکز شهر لندن رفت و آمد کرده و با استفاده از خودروهای درون سوز جابجا می شوند باید توجه کنند که وسایل نقلیه آن ها به سلامت هوای شهر صدمه ای وارد نکند.

در غیر این صورت و در مواقعی که قوای محرکه خودروها و سایر وسایل نقلیه مطابق با استاندار های روز اروپا در خصوص انتشار گازهای گلخانه ای نباشد این وسایل به عنوان یک تهدید شمرده می شوند. عموما خودروهای گازوئیلی قدیمی شامل این موضوع می شوند.

در حال حاضر وسایل حمل و نقل قدیمی که از این استاندارها برخوردار نیستند باید برای رفت و آمد به مرکز شهر لندن در روزهای دوشنبه تا جمعه هزینه ای را پرداخت کنند.

این هزینه که با نام تی شارژ شناخته می شود از سال 2003 برای هر خودرو 10 پوند بوده که به تازگی افزایش یافته و به 11.5 پوند رسیده است.