ابداع دکمه «برگشت به خانه» برای نجات فضانوردان در زمان پیاده روی های فضایی
انجام پیاده روی در فضا کاری بس خطرناک است که نیازمند تجهیزات کامل و مهارت و شجاعت است. اما اگر به هر دلیلی فضانورد دچار حادثه شود چه؟ اینجاست که ابداع جدید ناسا یعنی «دکمه ...
در دیجیاتو ثبت‌نام کنید
جهت بهره‌مندی و دسترسی به امکانات ویژه و بخش‌های مختلف در دیجیاتو عضو ویژه دیجیاتو شوید.
عضویت در دیجیاتوتازههای تکنولوژی
ویدئوی مرتبط
انجام پیاده روی در فضا کاری بس خطرناک است که نیازمند تجهیزات کامل و مهارت و شجاعت است. اما اگر به هر دلیلی فضانورد دچار حادثه شود چه؟ اینجاست که ابداع جدید ناسا یعنی «دکمه بازگشت به خانه» به کار ساکنان پایگاه فضایی خواهد آمد.
البته ما با یک دکمه معمولی سرو و کار نداریم، بلکه این نام یک سامانه بسیار پیچیده و پیشرفته شامل سخت افزار و نرم افزار است که درون لباس فضانوردان تعبیه شده و می تواند در موارد ضروری به طور خودکار او را به محل پایگاه بازگرداند.
ایده اولیه چنین سیستمی را یک کمپانی خصوصی تولید تجهیزات پیشرفته با نام Draper مطرح نموده و همین کمپانی نیز در حال توسعه آن با همراهی متخصصان ناسا است.
در حال حاضر فضانوردان ساکن ایستگاه فضایی در هنگام پیاده روی های خود مجموعه متنوعی از ابزارها و سامانه های ایمنی را با خود به همراه می برند. ساده ترین این موارد طنابی است که به لباس مخصوص متصل شده و همواره آنها را به ایستگاه متصل نگه می دارد. علاوه بر آن یک جت پک بسیار پیشرفته موسوم به «SAFER» هم به پشت افراد نصب می شود تا بتوانند در برخی مواقع خود را از نقطه ای به نقطه دیگر برسانند.
این ابزارها کاملاً کارآمد به نظر می رسند، اما در شرایطی که فرد آسیب دیده باشد یا مهارت کافی را دارا نباشد، تمام ارزش خود را از دست خواهند داد. دکمه بازگشت به خانه می تواند کنترل تمام تجهیزات را به دست بگیرد و بدون نیاز به هدایت انسانی موقعیت دریچه ورودی و فضانورد را تشخیص و جت پک SAFER را در مسیر درست هدایت نماید.
بزرگترین چالش در این مسیر توسعه سیستم ناوبری اتوماتیک است. در فضا چیزی به نام سامانه GPS وجود ندارد و موقعیت یابی حتی از طریق قطب نما نیز ممکن نخواهد بود. راهکار Draper برای حل چنین مشکلی استفاده از دوربین های بسیار باکیفیت برای تصویربرداری از تمام محیط اطراف و شناسایی موقعیت از روی این تصاویر است.
این اطلاعات در کنار سابقه طی مسیر قبل از رسیدن به موقعیت مذکور و موقعیت او نسبت به برخی ستاره های خاص همچون ستاره قطبی می تواند موقعیت دقیق فضانورد را نسبت به پایگاه تعیین نماید. سایر سنسورها نیز در حین بازگشت کمک می کنند تا از برخورد با موانع اجتناب شود.
هنوز تاریخ دقیقی برای عملیاتی شدن دکمه بازگشت به خانه اعلام نشده، اما به نظر می رسد دست کم یکی دو سالی با آن تاریخ فاصله داشته باشیم.
دیدگاه‌ها و نظرات خود را بنویسید
برای گفتگو با کاربران ثبت نام کنید یا وارد حساب کاربری خود شوید.
حالا چرا اینقدر کار رو پیچیده میکننه. موقعیت ایستگاه فضایی رو نمیشه با یه فرستنده کوچیک روش مشخص کنن که لازم نباشه از طریق ستاره قطبی پیداش کنن؟
اتفاقا خیلی پیچیده است. فرض کن یه فرستنده توی یه قسمت داخلی هست. تو بیرون فضاپیما هستی و با یه سرعتی نسبت بهش داری حرکت میکنی و مثلا هوشیاریتو از دست دادی خود فضاپیما هم در حال حرکته (حرکت ها شتابدار هستن) حالا دستگاه میخواد از یه نقطه به یه نقطه دیگه انتقالت بده. اولا باید بفهمه کجاست و چقدر فاصله داره (هر لحظه فاصله و زاویه داره تغییر میکنه) در ثانی بین تو و اون نقطه کلی مانع هست که موقعیت تو هم نسبت بهشون دائم در حال تغییره. اصلا شبیه وضعیت توی زمین نیست اینجا ما نقاط ثابت داریم. اونجا همه چیز خیلی سخت میشه.
شماهایی که اینجا نخبه شدین و مغز متفکر در سطح همون محاوره و شعور کلامی عادی رو ندارین نمیخواد از فضا و پیاده روی حرف بزنین برین پای درس پدر مادرتون اگه دارین بشینین که یکم شعور اجتماعی اول بره بالا بعد نخبه بودن تو فضا رو با زارت و زورت زیادی اینجا ثابت کنین