بررسی بازی Lego Marvel Super Heroes 2؛ مکعب های کوچک ابرقهرمانان مارول

سازه های ساختنی لگو از سال های دور وارد دنیای بازی های رایانه ای شدند ولی کمی طول کشید تا مثل اسباب بازی های این برند به محبوبیت بالایی بین کاربران دست پیدا کنند. سیاستی که روسای این برند برای این سری از بازی ها اتخاذ کردند یک سیاست برد-برد بود، به این شیوه که آنها دست روی فرنچایزهای محبوب سینمایی گذاشتند و با اقتباس از داستان آنها، بازی با سبک و سیاق جدید (پلتفرمر فکری) بسازند. آغاز این روند در سال 2001 با دنیای هری پاتر شروع شد یعنی عنوان Lego Craetor: Harry Potter که البته با بازی های لگویی کنونی که می شناسیم زمین تا آسمان تفاوت دارد و صرفا محکی برای شروع تلفیق دو برند مطرح با یکدیگر بود. اصل داستان با بازی Lego Star Wars:The VideoGame بود که در سال 2005 برای کنسول های آن زمان و PC به بازار عرضه شد و جهان بازی های لگویی را استارت زد.

• سازنده: TT GAMES
• ناشر: برادران وارنر
• پلتفرم ها: پی سی، پلی استیشن 4، اکس باکس وان، نینتندو سوییچ
• پلتفرم بررسی: پی سی

تولید محتوایی که لگو برای اسباب بازی های خود می کند به نظر من یکی از قوی ترین و حساب شده ترین تولید محتواهایی است که یک شرکت برای کالاهای خود انجام می دهد، لگو هم اکنون به حدی بزرگ شده که جدا از ساخت هتل و شهربازی هایی موسوم به لگولند در سرتاسر دنیا، حالا با بودجه های کلان عناوین انیمیشنی سینمایی و تلویزیونی می سازد که نامزد جوایز گوناگون همچون اسکار و گلدن گلاب هم می شود! فروم های مختلف طرفداران لگو شروع به جمع آوری امضا برای ساخت فلان سری به صورت لگو کرده اند و هر عنوانی که تبدیل به بازی یا انیمیشن از سوی این کمپانی بشود، بر بفروش بودن آن و محصولات جانبی اش مهر تضمین زده می شود.

همان طور که گفته شد دنیای بازی های لگو با جنگ ستارگان توانست فروش خوبی در بازار کسب کند و این روند به تولید دیگر لوکاس فیلم یعنی ایندیانا جونز رسید و سپس همان طور که اکثرا حدس می زدند به دنیای سوپرقهرمان ها کشیده شد. با اینکه لگو بتمن سال ها قبل از لگو مارول عرضه شد ولی این کمپانی با دنیای مارول و ابرقهرمان های آن بیگانه نیست و با احتساب بازی کنونی تا به حال 3 بار پا به این دنیا گذاشته است. یک بار در سال 2013 با Lego Marvel Super herosو یک بار سه سال بعد از آن با عنوان Lego Avnegers. جالب اینجاست که عناوین لگو هر بار بعد از عرضه تا ماه ها در جدول پرفروش ترین بازی های کشورهای مختلفی همچون بریتانیا و ژاپن و فرانسه و آمریکا می مانند و این نشان از سیل عظیم طرفداران دارد.

لگو در سال 2012 در نسخه دوم لگو بتمن (یا همان DC Super Heroes) به علت تکراری شدن بازی ها و اعتراض برخی کاربران نسبت به این نخ نما شدن، تغییرات نسبتا زیادی را ایجاد کرد که بعدها همراه همیشگی همه عناوین بعدی این سری شد: یکی حرف زدن کاراکترها (تا قبل از این نسخه کات سین ها و کاراکترها هیچ کدام دهان به صحبت باز نمی کردند) و دیگری حالتی شبه Open World بودن بازی. این دو تغییر عمده در عنوان دوم بتمن من را به این این فکر واداشت که شاید در نسخه دوم Marvel Super Heroes هم با توجه به تکراری شدن دوباره نسبی عناوین چند سال اخیر، باز شاهد تغییرات زیادی باشیم. فکری که چندان رنگ واقعیت نگرفت و تغییرات اعمال شده به گستردگی سال 2012 نیست اما باز هم نسبت به عناوین اخیر جالب تر و جدید تر ساخته شده است.

کاراکترهای ابرقهرمان مارول در این بازی بار دیگر گرد هم جمع شدند تا این بار با Kang مبارزه کنند، فردی که طبق روال داستان های این سری قصد حکمرانی بر دنیا را دارد. انتخاب این شخصیت بسیار هوشمندانه صورت گرفته چرا که تا الان Kang در هیچ فیلم یا انیمیشنی از دنیای مارول ظاهر نشده در صورتی که پتانسیل بسیار قوی برای ایفای نقش منفی از دنیای کامیک بوک ها را دارد.

Kang به نوعی پسر آفای شگفت انگیز از گروه 4 شگفت انگیز محسوب می شود که البته برعکس پدر و مادر خوش قلبش، فردی پلید و شرور شده و در روایت کامیک بوک ها با بازگشت از آینده به دوران کنونی بارها و بارها دنیای مارول را مورد تهدید قرار داده. حتی در مصاحبه های رسانه ای اخیر گفته شده که اگر فاز سینمایی مارول بخواهد ادامه پیدا کند حضور این شخصیت می تواند در قالب یک آنتاگونیست (آدم منفی ماجرا) کار را بسیار هیجانی و طرفداران را به تحسین وادارد.

لیست قهرمانان قابل بازی در عنوان حاضر شامل قهرست بلند بالایی می شود که از گمنام ترین قهرمانان مارول گرفته تا مشهورترین آنها را در بر می گیرد. خیلی از شخصیت ها از دید سازندگان جا نماندند و افرادی مثل هاوارد اردکه و بلید یا حتی سگ سوپرمن! در بازی هستند. البته تمام کاراکترها در همان بدو شروع بازی در دسترس نیستند و باز کردن تمام آنها صبر و حوصله زیادی می خواهد و البته ارزش تکراری مراحل بازی را به شدت بالا برده است.

گرافیک بازی یک پله از عناوین قبلی لگویی بالاتر رفته و حتی از عنوان Lego Ninjago Movie The Game که حدودا همزمان با این بازی عرضه شد بهتر است. با اینکه گرافیک کارتونی و یا به اصطلاح لگویی است ولی محیط های باز بسیار بزرگ بازی جزییات خوبی را درون خود دارند و کند و کاو در دنیاهای مختلف و یا حتی خانه بزرگ تونی استارک (همان آیرون من خودمان) را لذت بخش می کند. Hidden Object های بسیاری در گشت و گذارهایتان پیدا می کنید که شامل جلد کامیک بوک ها و آرت ورک ها و بسیاری چیزهای دیگر می شود که طرفداران مارول را به وجد می آورد.

با اینکه بازی تا حد بسیاری به اصالت کامیک بوک ها وفادار است و به نوعی برای گیک های این کتاب های مارول ساخته شده ولی طراحی شخصیت ها بعضا بر اساس دنیای سینمایی مارول صورت گرفته و از حالت اصیل کامیک بوکی خود خارج شده، کاراکترهایی مثل نگهبانان کهکشان و یا آنت-من تمام جزییات ظاهری و رفتاری شان بر اساس فیلم ها هست و البته این مسئله کمک کرده تا طرفداران دنیای سینمایی این برند (که با توجه به فروش های میلیون دلاری فیلم ها تعداد کمی هم نیستند) هم با بازی انس بگیرند.

تیم پشت ماجرای بازی از محبوبیت نگهبانان کهکشان در بین مردم هم استفاده مثبتی کرده و شروع بازی و حتی آهنگ های بازی را به سبک و سیاق این سری از فیلم ها برگزار کرده. انصافا هم در بین تیم هایی که کنترل آنها در مراحل مختلف به بازیباز محول می شود همین تیم از همه کاربلدتر و بهتر از آب درآمده اند و موسیقی های جاز دهه 60 و 70 هم که با این شخصیت ها گره خورده، کار را بهتر کرده است.

تمرکز بر کاراکترهای محبوب دیگری از دنیای سینمایی مارول نیز که در حال حاضر نسبت به سال 2013، یعنی زمان عرضه نخستین بازی، محبوب تر هستند هم از دیگر سیاست های مثبت تیم بازیساز بوده (اشخاصی مثل دکتر استرنج و یا وسپ)

در کنار همین موسیقی خوب باید به صداگذاری دقیق بازی هم اشاره کرد، اگر کمی ریزبین باشید متوجه می شوید که صدای اسلحه ها و قدرت های هر یک از شخصیت ها با دیگری تفاوت دارد و این تفاوت در این حجم از کاراکترها (بیش از 100 شخصیت قابل بازی وجود دارد) دقت سازندگان را نشان می دهد.این ظرافت و دقت به حدی است که در  اسلحه های مشابه (مثل سپر آوالون و کاپیتان آمریکا) هم تفاوت جزیی در صدایشان حس می شود.

قابلیت Co Op (دونفره) آفلاین هم کماکان مثل بازی های قبلی وجود دارد که همکاری تیمی خوبی را به وجود می آورد. بازی کردن این عنوان به صورت دو نفره لذتی دو برابر هم دارد.

اما بزرگترین نقاط ضعف بازی یکی به داستان نه چندان پرکشش و دیگری به طراحی مراحل آن بر می گردد و البته به فقدان برخی کاراکترهای بسیار محبوب ختم می شود. داستان بازی با وجود اینکه شروع خوبی دارد و به خاطر حضور بیش از 100 شخصیت توانایی تبدیل شدن به یک داستان فراموش نشدنی را دارد ولی در حد و اندازه یک بازی بچه گانه باقی می ماند. در حالی که مثلا عنوانی مثل Lego Batman 3 داستانی به مراتب غنی تر و بهتر نسبت به عنوان حال حاضر را داشت و کماکان المان های جذاب برای قشر کم سن تر را حفظ کرده بود. مراحل بازی نیز با وجود اینکه تنوع بالایی دارند و از زمین گلادیاتورها تا دنیای غرب وحشی و حتی زیر دریاها را شامل می شود ولی آن پیچیدگی و معماهای جالب عناوین قبلی لگویی را ندارد.

این یعنی اینکه با وجود تفاوت بصری در مراحل ولی بازی به شدت حالت تکراری به خود می گیرد. همچنین با وجود راهنما Hint در طول مراحل، بازهم در بسیاری موارد گمراهی برای بازیباز (به ویژه گیمرهای کم سن و سال تر که مخاطب اصلی بازی هستند) به وجود می آورد. شاید این تکراری شدن صرفا به طراحی مراحل ختم نشود و گیم پلی کلیشه ای بازی های لگو نیز مزید بر علت باشد، البته برای کسانی که با دنیای بازی های لگو تازه آشنا شدند این کلیشه بودن حس نمی شود.

نکته بعدی هم البته آنچنان تقصیر سازندگان نیست ولی همانطور که می دانید حق و حقوق برخی شخصیت های مارول در دست استودیو فاکس قرار دارد (ایکس من ها و 4 شگفت انگیز) و از آنجا که گویا فاکس برای حضور دوباره این شخصیت ها در بازی شرط و شروط های زیادی گذاشته (در نسخه اول سال 2013 کاراکترهای این دو سری حضور داشتند) سازندگان هم به کل بی خیال آنها شدند و البته در ترفندهای زیرکانه مثلا به جای Deadpool (که جزو دنیای ایکس من حساب می شود) شخصیت Gwenpool را آورده اند. اما این جایگزینی ها بازهم طعم حضور شخصیت های اصلی را نمی دهد و در اینجا معلوم نیست که باید فاکس را سرزنش کنیم (که به امید خدا دیزنی،مالک اکثر کاراکترهای مارول، قصد خریدن آن را دارد و این مشکل لایسنس کاراکتر برای همیشه رفع می شود) یا تیم بازیسازی را.

در کل بازی های لگو یک بازی پلتفرمر-اکشن با قابلیت بازی کردن آفلاین دو نفره هستند که در این نسخه با حضور ابرقهرمانان دوست داشتنی این روزها توانسته تا حدی ایرادات خودش را ماستمالی کند. تولید محتوایی که سالیان سال مارول برای شخصیت های خود در عالم انترتینمنت انجام داده تضمین فروش و موفقیت نسبی حضور آنها در قالب هر پلتفرمی را داراست و ترکیب این محتوا با برند لگو که دیگر برنده دنیای سرگرمی است، نتیجه ای پرفروش و نسبتا دلچسب به زعم ایرادات آن را با خود می آورد.

این حال، این عناوین در حد و اندازه یک بازی متوسط رو به بالا می مانند در حالی که پتانسیل بسیار بهتری دارند و همین مسئله  نشان می‌دهد که سری LEGO نیاز به ایجاد تغییراتی اساسی (درست مثل 2012 و با عنوان لگو بتمن 2) را دارد.