اثر تغییرات اقلیمی بر فرو رفتن بستر اقیانوس ها

بر اساس پژوهش های اخیر مشخص شده که آب شدن یخ های قطب به مرور موجب افزایش سطح آب و در نتیجه سنگین تر شدن اقیانوس ها می شود، ولی به دنبال این اتفاق، فشار بر بستر اقیانوس ها نیز افزایش یافته و بدین ترتیب بستر اقیانوس ها پایین تر می رود. در پی آن، اندازه گیری سطح آب های تمام جهان نیز با خطا مواجه می شود.

دانشمندان در این تحقیق بررسی کرده اند که بستر اقیانوس تا چه میزان فشرده شده

این اتفاق دقیقاً مانند این است که فردی روی ترامپولین (تشک پرشی درجا که ورزشکاران روی آن برخی حرکات ژیمناستیک را انجام می دهند) ایستاده باشد و موجب قوس برداشتن و شکم دادن آن شود. فشاری که به زمین وارد می شود نیز می تواند موجب شود که کره خاکی ما فشرده شود. البته این موضوع را دانشمندان از مدت ها قبل می دانستند، ولی یک تیم تحقیقاتی قصد داشت دریابد که بستر دریاها تا چه حد از میزان آب تولید شده به واسطه آب شدن یخ ها و نیز تغییراتی که توسط انسان ها ایجاد می شود، فشرده می گردند.

حتی برخی از ماهواره هایی که سطح آب اقیانوس ها را می سنجند نیز متوجه افزایش سطح آب شده اند ولی این ماهواره ها تغییراتی که در بستر اقیانوس ها اتفاق می افتد را کشف نکرده اند. این مسئله (حداقل در حال حاضر) تهدیدی برای شهرهای ساحلی به حساب نمی آید، ولی می تواند در اندازه گیری های دانشمندان مشکل ایجاد کند.

«توماس فردریکس» متخصص زمین شناسی در این مورد می گوید:

«ما برای بیش از یک قرن است که از ابزارهای اندازه گیری جزر و مد برای اندازه گیری سطح آب دریاها استفاده می کنیم. شما ابزاری را در بستر دریا قرار می دهید و تغییرات سطح آب را اندازه گیری می کنید. ماهواره هایی که به دور زمین چرخش می کنند نیز از فضا سطح دریا را اندازه گیری می کنند. ما می خواهیم بدانیم که این تغییرات چه اندازه بزرگ هستند».

برای بررسی میزان این بزرگی محققان محاسبات بسیاری را انجام دادند. آنها میزان از دست رفتن یخ های گرین لند و قطب جنوب را اندازه گرفتند. همچنین تغییرات منابع آبی روی خشکی ها را با بررسی سدها و سایر موارد محاسبه کردند و میزان تغییرات جزر و مد و نیز سطح آب دریاها در نقاط مختلف جهان که توسط ماهواره ها محاسبه شده بود را در نظر گرفتند.

بستر اقیانوس ها در عرض 21 سال به میزان 2.1 میلی متر افت کرده

در نهایت آنها دریافتند که به دنبال تغیییراتی که به وجود آمده بستر اقیانوس ها بین سال های 1993 تا 2014 در به میزان 0.1 میلی متر در هر سال پایین تر رفته. بدین ترتیب در طی این دوره 21 ساله کف اقیانوس ها 2.1 میلی متر افت کرده. این میزان ممکن است نسبت به افزایش 80 میلی متری سطح آب دریاها از اوایل دهه 90 میلادی تاکنون بسیار ناچیز به نظر برسد، ولی فراموش نکنید که در مورد افزایش 2.1 میلی متری تمام اقیانوس های وسیع جهان صحبت می کنیم.

در قطب شمال به موجب آب شدن یخ ها و کم شدن فشار، بستر اقیانوس افزایش ارتفاع را تجربه کرده

همچنین در پژوهش ها مشخص شده که در برخی از مناطقی که به یخ های در حال آب شدن نزدیک تر بوده اند (از جمله گرین لند و قطب شمال) به موجب جدا شدن یخ ها سطح آب این بخش ها کمی بالاتر هم آمده، زیرا مقداری از وزنی که روی آن قسمت ها بوده کاهش یافته و به مناطق دیگری منتقل شده است.

این یافته جدید از این حیث مهم است که سیستم های اندازه گیری سطح دریاها که بر اساس ماهواره ها کار می کنند، باید به روز شوند و خود را با این تغییرات وفق دهند. از سوی دیگر از دید مردم عادی این مسئله طور دیگری معنا پیدا می کند: به طور ساده ما انسان ها در حال تغییر دادن زمین هستیم. به گفته فردریکس:

زمین یک کره سخت نیست و [در واقع] یک توپ تغییر شکل دهنده است. با تغییرات اقلیمی ما تنها دمای هوا را تغییر نمی دهیم [و اثرات بیشتری بر زمین می گذاریم].

پیشنهاد می کنیم در مورد تغییرات اقلیمی مطالب زیر را نیز مطالعه نمایید: