ایستگاه فضایی خارج از کنترل چین، در امنیت کامل در اقیانوس آرام سقوط کرد

ایستگاه فضایی خارج از کنترل کشور چین، تیانگونگ-1 بالاخره از اتمسفر زمین عبور کرده و جایی در بخش های جنوبی اقیانوس آروم سقوط کرده است. به گفته مرکز فرماندهی استراتژیک ایالات متحده، این فضاپیما در ساعت 8 شب به وقت محلی به اقیانوس افتاده و محل دقیق سقوط آن در همکاری با سازمان های فضایی 8 کشور به تایید رسیده است. با سقوط این ایستگاه فضایی، ماموریت 7 ساله تیانگونگ-1 در مدار زمین پایان یافت و خوشبختانه هیچکس در جریان اتفاق روز گذشته آسیب ندید.

تشخیص محل دقیق سقوط تیانگونگ-1 کار دشواری بود؛ مسئله ای که تقریباً در مورد تمام آوارهای فضایی مصداق دارد. بعد از ظهر یکشنبه گذشته، محققان توانستند زمان دقیق سقوط تیانگونگ را با ضریب خطای چند ساعت پیش بینی کنند اما محل دقیق سقوط می توانست کاملاً متغیر باشد. این ایستگاه فضایی، در مدار پایینی زمین با سرعت 27 هزار کیلومتر بر ساعت در حال گردش بود و بنابراین اگر تخمین ها ضریب خطایی یک ساعته داشتند، تیانگونگ-1 می توانست در فاصله 27 هزار کیلومتری محل تخمینی سقوط کند.

تا پیش از اتفاق روز گذشته، محققان برای سال ها نسبت به خطرات سقوط این فضاپیما در مناطق پرجمعیت نگران بودند. ایستگاه فضایی چینی ها بسیار سنگین و متراکم بود و متخصصین پیش بینی می کردند که قطعه بزرگی از آن، هنگام عبور از اتمسفر زمین جان سالم به در می برد. با این حال، احتمالاً برخورد این فضاپیما با مناطق پرجمعیت از ابتدا هم بسیار اندک بود.

کره زمین عموماً از اقیانوس ها تشکیل شده و اکثر خشکی ها نیز دست نخورده و کم جمعیت باقی مانده اند؛ بنابراین شدیداً غیرمحتمل بود که جان مردم در خطر باشد. در واقع جالب است بدانید که شانس برخورد آوارهای فضایی با اشخاص، چیزی معادل 1 در تریلیون است.

تیانگونگ-1 که در سال 2011 به مدار زمین فرستاده شد، نخستین ایستگاه فضایی انسانی چین بود. در این سال ها، دو خدمه از تیانگونگ-1 بازدید کردند که یکی از آنها، نخستین فضانورد زن چین را نیز در خود جای داده. این ایستگاه ابتدا قرار بود برای دو سال در فضا باقی بماند و چینی ها قصد داشتند با راه اندازی موتورها، آن را از مدار خارج کرده و در امنیت کامل به زمین برگردانند. بعد از آن، تیانگونگ 2 جایگزین فضاپیمای قبلی می شد.

اما چین بعداً تصمیم به افزایش طول عمر تیانگونگ-1 گرفت تا احتمالاً مدت زمان بیشتری برای توسعه تیانگونگ-2 داشته باشد. در سال 2016، سازمان فضایی این کشور به سازمان ملل متحد اعلام کرد که کنترل تیانگونگ-1 را از دست داده و نمی تواند هیچ فرمانی برای آن صادر کند.